#یاسمین_پارت_139
-برو كه اميدوارم خوشبخت بشي.
هر دو خنديديم و خداحافظي كرديم .
اون شب تا صبح خوابهاي مغشوش و چرت و پرت ديدم . صبح بلند شدم و رفتم سراغ آقاي هدايت . سر راه براش چند تا نون گرفتم و كمي هم آب نبات براي طلاي باوفا .
وقتي پشت در خونه آقاي هدايت رسيدم ، در نزدم . ميخواستم ببينم باز هم طلا ميفهمه كه من اومدم !
يه هفت هشت دقيقه اي واستادم تا صداي آقاي هدايت بلند شد .
هدايت – بوي آشنا مياد . بهزاد جان تويي ؟
بعد در واشد و آقاي هدايت و طلا ، پشت در ظاهر شدن . سلام كردم و رفتم ت . دستي سرو گوش طلا كشيدم و بهش آب نبات دادم .
هدايت – دستت درد نكنه . اتفاقا ميخواستم برم نون بگيرم . بيا تو ، حسابي يخ كردي .
طبق معمول شومينه ، آتش ش براه بود . سماور و چايي هم همينطور .
هدايت – دوستت چطوره ؟ اون خانم خوشگل چطوره ؟
-هردو خوبن و سلام ميرسونن .
هدايت – تو كي درست تموم ميشه پسرم ؟
-يه دو سالي مونده .
هدايت – بسلامتي . به اميد خدا كه موفق ميشي .
يه چايي ريخت و گذاشت جلوم . همونطور كه چايي رو با لذت مي خوردم پرسيدم .
-جناب هدايت طلا رو از كجا آوردين ؟
هدايت – اين حيوون ، نوه نتيجه يه جفت آهوي نر و ماده اس . از يه آشنا به من رسيده . يه يادگار از يه تيكه تنم .
-حتما اينجا تنهايي حوصله تون سر ميره .
هدايت – ديگه عادت كردم . سرم رو با اون حيوون و نظافت و اين چيزها گرم ميكنم . روزي يكي د ساعت هم كتاب مي خونم . تو با زندگي چيكار مي كني ؟
-چي ميتونم بكنم ؟ بايد بسازم ديگه . تازه ديشب اتفاقي افتاد كه فهميدم از من گرفتارتر هم تو دنيا هست .
romangram.com | @romangram_com