رمان سرنوشت وارونه

#سرنوشت_وارونه_پارت_46

رو به سپهر گفت:بزار 5 دیقعه باهاش حرف بزنم

_فقط 5 دیقعه

اینو گفت و خودشو چند نفر دیگه از سالن خارج شدن

پوپک امد سمتمو با اخمای تو هم یکی محکم زد تو سرمو گفت:واقعا که انقد تلاش برات کردم آخر برگشتی؟آخه دختر مگه خری تو؟یا مغزت معیوبه؟

یواش در گوشش گفتم:پوپک من از طرف کسی امدم

با تعجب گفت:از طرف کی؟

_بعد بهت میگم

_وای حنا بخدا تو دیونه ای اگه اینا بزنن بکشنت چی؟

_نترس بلایی سر من نمیاد

_اصن باورم نمیشه خودت امده باشی

_باور کن

_خری دیگه

خواستم چیزی بگم که یکی از اون مردا گفت:5 دیقعه تمام

و منو با خودش برد طبقه بالا و در یکی از اتاقا رو باز کرد و پرتم کرد داخل

احساس یه زندانیو داشتم که امدن ملاقاتش ههه خنده داره واقعا

اتاق تاریک بود ولی با نوری که از پنجره ها میومد تاریکیو کم کرده بود

اتاق نسبتا بزرگی بود

با یه تخت خواب دونفر و یه میز آرایش بزرگ و یه کمد

کامل تر از اون اتاقی بود که اولا منو برده بودن توش

شایدم این خونه نبود

نشستم روی تخت و به حرفایی فکر کردم که میخوام به اردلان خان بزنم

یعنی باور میکنه؟

امیدوارم که باور کنه

اصلا بل فرضم باور کرد خب بعدش؟

من واقعا میخوام چیکار کنم؟


romangram.com | @romangram_com