#پونه_1__پارت_68
بر مي گردم.دستپاچه نگاهم روي هر چيزي مي چرخه جز صورت اون.جلو مياد و ميگه:
_ نگفتي!
جواب ميدم:
_ من...من...اومدم اينجا چون...راستش اومده بودم با پدرم در مورد خواستگارم حرف بزنم.
و از شنيدن حرفايي که تند تند به زبون ميارم تعجب ميکنم.چون نمي فهمم اينا چطور به ذهنم راه پيدا کردن.
_ واقعا؟!
اون مي پرسه که با تکون سر جوابشو ميدم.
_ مبارکه.واسه کي قراره خواستگار بياد؟
اينو نگين مي پرسه که آرمانو بغل کرده.باران نفس عميقي مي کشه.بعد ميشينه و ميره توي فکر.به خودم ميگم خدا رو شکر به خير گذشت و ميام تو آشپزخونه که با خوردن يه ليوان آب حالم بهتر بشه.اين وسط نگين با اعتراض مي پرسه:
_ پس چرا هيچ کدومتون جوابمو ندادين؟!پرسيدم خواستگاري کيه؟!
ليواني رو که برداشتم از آب پر ميکنم و يه ضرب سر مي کشم و ميشينم پشت ميز:
_ بذار بعدا خودم برات تعريف ميکنم.
صداي در باعث ميشه ديگه چيزي نگم.تو دلم ميگم شايد آرمينه که برگشته.ولي وقتي از همونجا که نشستم سيمينو مي بينم داخل ميشه ،مي فهمم حدسم اشتباه بوده.ميبينم باران با ورود سيمين پا ميشه و ميشنوم که بعد از سلام کردن بهش ميگه:
_ اومدم باهات چند کلمه حرف بزنم.ميشه؟
_ چيزي شده؟!
سيمين مي پرسه و باران به جاي اينکه نگاش کنه به سمت ما چشم مي گردونه. با اين حرکتش من سريع نگاهمو ازش بر مي گردونم و نگين که کنارم ميشينه و آرمانو ميذاره روي ميز جلوي ديدمو ميگيره.سعي ميکنم سيمين و بارانو ببينم و صداشونو بشنوم اما سر و صداي خواهرم که داره با آرمان حرف ميزنه اين اجازه رو بهم نميده چيزي بشنوم و فقط ميبينم که با هم ميرن به اتاقي که همون طبقه ي پايينه..
کنجکاوي بدجوري داره اذيتم مي کنه.مي خوام بدونم باران چي به سيمين ميگه.ولي توي موقعيتي نيستم که از چيزي سر در بيارم.
_ آرمان!آرمان!نگاه کن...اينو بگير... بگو الو!
بگو.
نگين که سرگرم بازيه، گوشي توي دستشو به آرمان ميده و بچه با کنجکاوي تکونش ميده:
_ بوو...
خواهرم مي خنده و قربون صدقه ش ميره:
_ اي جانم.فدات بشم عسيسم...
اما يهو تلفن زنگ مي خوره.آرمان يه کم اونو از خودش دور مي کنه و نگاش مي کنه بعد به سمت خواهرم مي گيردش.
نگين موبايلو ازش ميگيره و ميگه:
_ ببينم کي واسه مامان آرمان اس فرستاده؟
با شنيدن اين حرف ازش با تعجب مي پرسم:
_ اين گوشي مال کيه؟
بدون اينکه چشم از صفحه ي گوشي برداره جواب ميده:
romangram.com | @romangram_com