#پیتزا_پپرونی
#پیتزا_پپرونی_پارت_160
بعد با خنده به دوستانش که انها هم داشتند پشت میز می نشستند گفت:
- شما چی می خورین. سام امشب افتخار داده بهتون داره سفارش می گیره. تو عمرتون دیگه همچین واقعه ای تکرار نمی شه.
نیایش متعجب از صمیمیت ساحل روی صندلی اش وا رفت.سام باخنده آرامی به بقیه گفت:
- چی می خورین؟
هر کس چیزی سفارش داد.سام باهمان لبخند باز پرسید:
- سالاد و نوشابه چی؟
بعضی ها سالاد هم سفارش دادند و بعضی هم به همان نوشابه بسنده کردند. وقتی سام دور شد. سوده نگاهی به چهره کودکانه نیایش که بدون هیچ آرایشی در مقابل آن چهار نفر بچه نشان می داد انداخت و بعد رو به ساحل گفت:
- سام چند تا چند تا دوست دختر داره؟
ذهن نیایش برای چند لحظه از تحلیل حرف سوده باز ماند. ولی وقتی کم کم راه افتاد و داشت معنی حرف او را درک می کرد صدای جدی ساحل را شنید:
- سوده دهنت و ببند. خودتم می دونی سام دوست پسر من نیست.
بعد به نیایش نگاه کرد و گفت:
- مطمئنم نیا هم نیست.
نیایش آب دهانش را قورت داد و بالاخره دهان باز کرد:
- معلومه که نیستم. تازه سام اصلا اهل این حرفا نیست.
بعد از خودش پرسید جمله اش به اندازه کافی جدی بوده یا نه.سوده دستش را زیر چانه اش زد و گفت:
-پس چه نسبتی باهاش داری؟
نیایش مانده بودچه بگوید.از ساحل بدش نیامده بود ولی این دختر فضول داشت بدجور عصبی اش می کرد. این بار هم ساحل نجاتش داد:
- خوب وقتی مامان نیا خاله اش باشه. خوب نیا هم میشه دختر خاله اش دیگه ابله.
سوده آهانی گفت و دست به سینه نشست.ولی مهرانه و نازنین ریز ریز خندیدند و این کارشان باعث شد سوده به انها اخم کند. نیایش معذب بود. نگاهی به مسیری که سام رفته بود انداخت. سام داشت با سه بشقاب پیتزا می آمد و پشت سرش هم یک نفر دیگر با چند ظرف دیگر. سام بشقاب ها را مقابل جمع گذاشت و خودش هم صندلی کنار نیایش را بیرون کشید و نشست. نیایش به بقیه بشقاب ها که روی میز قرار می گرفت نگاه کرد. هر کس بشقاب خودش را جلو کشید.سام پیتزای مخلوطی که برای نیایش سفارش داده بود جلویش گذاشت و پپرونی خودش راهم برداشت. ساحل سس را روی پیتزایش خالی کرد و گفت:
- راستی سام...
زیر چشمی به او نگاه کرد و ادامه داد:
- دائیم دعوت نامه فرستاده برام.
صدایش آرام بود و حین گفتن این حرف با چنگال سس را روی تکه پیتزایش پخش می کرد.سام بسته سسی را برداشت و با تعجب گفت:
romangram.com | @romangraam