#مردی_که_میشناسم_پارت_157
دستش را زیر چانه اش زد و متفکر گفت: بله درسته. مثلا یکی مثل همین وَلی ما...
میرزایی متعجب گفت: آقای مویدی؟
طاهر با هیجان خود را جلو کشید: آره... وَلی نمونه ی یه مرد خیلی خوبه. شاید بتونم بگم بهترین مردی که میشناسم. فکر کنم اطلاع دارین همسرش و از دست داده. اون زمانا من و وَلی خوزستان سرباز بودیم. تو رفت و آمدهامونم توی ترمینال اهواز وَلی یه دل نه صد دل عاشق یه دختر اهوازی شد. اما خب لیلا از تیپ ما نبود. وَلی و من خانواده خیلی مذهبی داشتیم و لیلا خانواده ی آزادی داشت. اما وَلی دست برنداشت. جلوی خانواده ها وایستادن جفتشون.
دست به سینه زد و با نیش باز ادامه داد: خودم براشون رفتم خواستگاری...
چشمان میرزایی گرد شد و هاج و واج گفت: شوخی میکنین؟
-: باورتون نمیشه؟
میرزایی سرش را به طرفین تکان داد.
خندید و ادامه داد: میتونین از وَلی بپرسین. هیچی جونم براتون بگه رفتیم خواستگاری پدرزنش با چوب افتاد دنبالمون. تا پادگان دویدیم.
میرزایی هیجان زده گفت: بعدش چی شد؟
-:بالاخره پدرزنش تردشون کرد و به ازدواجشون رضایت داد. با هم برگشتیم تهران... چند وقت بعدم ازدواج کردن و دخترشون به دنیا اومد. اما چند سال بعد لیلا بیمار شد و فوت کرد. بعد از مرگ لیلا زندگی هم گویا با وَلی قهر کرده.
-:اطلاعی نداشتم فکر میکردم متاهل هستن. همیشه حلقه دستشونه.
نیشخندی زد: آره دیگه... برای همینه میگم نمونه یه مرد کامله. چند ساله تنهایی دخترش و بزرگ کرده. هنوزم به عشق لیلا پا بنده.
میرزایی با نگاه غمزده ای گفت: خوشبحال همسرشون. داشتن چنین مردی واقعا باعث خوشحالیه.
-:آره ولی خب الان دیگه لیلا نیست.
کتش را عقب زد و گفت: میدونین اوضاع زندگیش خیلی بهم ریخته هست. یکاری کرده دخترشم افسرده شده. میخوام یکم حال و هواش و عوض کنم اما نمیدونم از کجا... نمیتونم ببینم رفیقم که همیشه میخندید الان این شکلی داره زندگی میکنه.
میرزایی کنجکاو گفت: فکر میکنین میتونین کاری براشون بکنین؟
چشمکی زد و گفت: باید تلاشم و بکنم.
با ورود وَلی از پشت پیشخوان لبخندی زد و خود را عقب کشید. با نزدیک شدن وَلی نگاه هر دو به سمت او کشیده شد.
وَلی نگاه به میرزایی انداخت و رو به طاهر گفت: خوش میگذره؟
پا روی پا کشید و تکیه داد: من و دعوت میکنی و خودت در میری؟
وَلی با کنایه گفت: بد میگذره بهت؟
romangram.com | @romangram_com