رمان چشم هایی به رنگ عسل

#چشم_هایی_به_رنگ_عسل_پارت_99

سرم را بلند کردم و نگاهش کردم .فرزاد قهقهه ای زد و گفت:

- سولیا دیگه قرار نشد آبروی منو ببری ها! اون حرفها مردونه و محرمانه بود!

سولیا پر زد و روی دستهای فرزاد نشست و باز گفت :

- باشه نمی گم ، ولی اون یه « بیوتیفوله».خودت گفتی.

این بار هم نتوانستم جلوی خنده ام را بگیرم و دوتایی به خنده افتادیم .در همین حین سولیا جمله ای گفت که دیگر صدای فرزاد در نیامد!

- فرزاد بلال میخوام .اگه نیاری همه چیز رو به شیدا می گم!

فرزاد تک سرفه ای کرد و درحالیکه در صندلی اش جابجا می شد گفت:

- خیلی بدجنس شدی سولیا .پاشو برو بعدا برات بلال می آرم . الان که می بینی مهمون دارم .

بسختی جلوی قهقهه ام را گرفتم . با شیطنتی پنهان گفتم:

- سولیا کوچولو بیا پیش خودم .بیا اون « همه چیز» رو بگو تا بهت بلال بدم!

پیش از آنکه سولیا حرکتی کند ، فرزاد بسرعت او را گرفت و ایستاد:

- ای بابا! شما دوتا امروز دست به یکی کردید تا جون منو بگیریدها!

سپس طوطی را به کنار ابنما برد و روی یکی از گلها گذاشت وجمله ای را آهسته به او تذکر داد که با صدای او بلند شد:

- باشه ساکت می شم. به شیدا بیوتیفوله هم نمی گم تو چقدر دوستش داری و براش گریه کردی!

قلبم همچون کبوتری بی قرار خود را به درو دیوار سینه می کوبید و نفسم را شما می انداخت .لبهایم با شیطنت سولیا خندید ولی جگرم از تصور اشک ریختن فرزاد پاره پاره شد!سرم را به زیر انداختم و لبم را بشدت گزیدم .وقتی برگشت پرسیدم:

- چرا نذاشتی حرفش رو بزنه؟تازه میخواستم ازش حرف بکشم! سولیا پرنده جالبیه درست مثل صاحبش!

چهره اش کمی سرخ بنظر می رسید .نگاهش را به زمین دوخت .

- هرچی میخوای بدونی از خودم بپرس .سولیا گاهی قاطی می کنه و پرت و پلا میگه!

- مطمئنی؟!

- ببین شیدا جان...........

دلم هری ریخت !تا به حال از شنیدن نامم تا به این اندازه لذت نبرده بودم، خصوصا که فرزاد کلافه بنظر می رسید و مرتب به موهایش چنگ می زد و دلم را به لرزه می انداخت .


romangram.com | @romangram_com