#بوسه_بر_زندگی_لعنتی__پارت_45
از کنارش بلند شدم ، سرد گفتم - من میرم استراحت کنم ، فک کنم فردا وقتی برای سر خاروندن ندارم !
طعنه رو گرفت ولی تنها لبخند زد ، به سمت اتاقم رفتم و خودم رو روی تخت پرت کردم.
ا * * * * * *
چشمامو بسته بودم ، بسته بودم که تحولات صورتم رو برای ازدواج اجباری و با شرط نبینم ، بسته بودم که نفهمم این زیبایی برای مردیه که هیچ حسی بهش ندارم !
آرایشگر تنها و تو سکوت به آرایش کردن صورتم پرداخته بود .
-تموم شد!
با شنیدن صداش بدون اینکه به آینه نیم نگاهی بندازم، بلند شدم .
لبخند زدم - ممنون عزیزم
متعجب از رفتار های من لبخندی ظاهری زد،که جوابی به نگاهش ندادم و همراه ملودی وارد اتاقک شدم .
نگاهی بهم کرد - خوشگل شدیا!
پوزخند زدم - چه فایده داره ؟
مشتی آروم به دستم زد - نگو اینطور حالا !
بهش نگاه کردم ، خط چشمش قاب چشمای خمارش شده بود ، مژه های حالت دارش با کمی ریمل پر پشت تر شده بود . لبای مناسبش هم با رژ کمرنگی خوش فرم تر دیده میشد .
چشمکی زد - خوب شدم ؟
تک خنده ای کردم- عالی
با کمک ملودی لباس بلند به رنگ آبی اسمونی رو تن کردم ، نگین های ریزش کمی خیره کننده بود .
romangram.com | @romangram_com