رمان سایه

#سایه_پارت_123

آرتین با پائین آمدنش از جا برخاست و با نگرانی پرسید :

-حالش چطوره؟ .........

با چهره ای برافروخته نگاهی غضبناک به او انداخت و سیلی محکمی در گوشش نواخت و گفت :

-اونو چه جهنمی برده بودی ؟

آرتین برآشفت وبا خشم داد زد :

-خیلی برات مهمه.......؟ مثل یه پرنده کردیش تو قفس ،اصلا به روی خودتم نمیاری .

خشمگین گفت:

-جواب منو بده!

با حالتی عصبی و آشفته فریاد زد :

-برده بودمش بیرون یادش بندازم زنده است وباید نفس بکشه ،.....آدمه وباید زندگی کنه ......مثله همه شادی و تفریح کنه ........چیزایی رو که تو خیلی راحت ازش گرفتی !

عربده کشید :

-مزخرف تحویل من نده

-مزخرف نیست آرمین ....... اگه بدونی زیربارون چه ضجه هایی می زد! می فهمی که هیچ کدوم از حرفهام مزخرف نیست . اون مثل یه پرنده اینجا اسیر تو شده که نمی تونه نفس بکشه و داره از بین می ره ،آرمین باور کن این دختر معصوم حقش نیست ، اسیر تو و بیماری مالیخولیایت بشه .

آرمین که هنوز از دستش عصبی و خشمگین بود آرام گفت :

-اگه زندگی اون برات مهم بودهیچ وقت بهش اجازه نمی دادی همچین حماقتی کنه ..... تو اینقدر احمقی که حتی به اینکه این دختر نزد من امانته هم فکر نکردی ، فکر نکردی اگه براش اتفاقی بیفته من باید چه جوابی به خانواده اش بدم

-نه تو نگران اون نیستی !........ تو هرگز حتی لحظه ای هم به او فکر نکردی ! .......تو فقط نگران اینی که این سناریو مسخره ای که راه انداختی لو بره و همه بدونن که چه آدم کثیفی هستی .

-چرند نگو آرتین!

پالتو خیسش را از روی دسته مبل برداشت و گفت :

-بسیار خوب ،من دیگه هیچی نمیگم اما یک روزحرف من برای همه ثابت می شه که تو ارزش و لیاقت سایه رو نداشتی

و به سرعت از آپارتمان خارج شد .

.................................................. .......................


romangram.com | @romangram_com