رمان سنگ هم خواهد شکست

#سنگ_هم_خواهد_شکست_پارت_11

پوزخندی زد:قبل از اینکه اون زبون دومتریت

بچرخونی باید به این چیزاشم فکر می کردی عجب رویی داشت این بشر ازباز کوره در رفتم
_زبون من هر چقدرم دراز باشه از توی چنار کوتاه تره بهم نزدیک تر شد به شلوار جین آبی نفتیش خیره شدم عین فیل و فنجون بودیم چشماشو ریز کرد و گفت:من در برابر توی کاکتوس چنارم
_بهتره تو آینه به خودت یه نگاه بندازی تا بفهمی کاکتوس کیه
پوزخندی زد:چطوره قضاوت این که کاکتوس کیه رو به آقایون پلیس واگذار کنیم؟
دوباره ترس به جونم افتاد کثافت می دونه چه کار کنه که عین چی بترسم اگه این دفعه دردسر درست کنم آراد که سهله پدر و پدر جد آرادم نمی تونه منو از دست ایرج نجات بده خواست از کنارم بگذره جلوش ایستادم قدش خیلی بلند بود مجبور شدم سرمو بالا بگیرم لحنمو مظلوم کردم
_حالا پاتون که چیزیش نشد خدایی نکرده؟
_حالا برفرض که چیزیش شده باشه اول تشریف می بری پلیس راهنمایی رانندگی ناجا موتورتو تحویل می دی البته اگه گواهی نامه داشته باشی بعدم تشریف می بری گشت تا یه کم ارشادت کنن اگه زنده بیرون اومدی یه راست می یای پزشک قانونی
چشمام اندازه ی کاسه شده بود عجب رویی داشت این شیطونه می گه برم یکی بزنم تو دهنش دستی به مانتوی درب و داغون شدم کشیدم
_اووووووه کی می ره این همه راهو ببین هر چی خسارتت شده دوبرابرشو بهت می دم فقط ماجرا به پلیس ملیس ربط پیدا نکنه
لبخندی تمسخر آمیز زد:اااااا خوب خسارتمو الان بده
کلاه تو دست راستم بود دستمو داخل جیب مانتوم کردم آه لعنتی هر چی پول ته جیبم بود در آوردم دوتا هزار تومانی درب و داغون بود که معلوم نبود مال چند سال پیشه پوله رو کف دستم گرفته بودم و نگاش می کردم دوست داشتم سرمو بکوبم لبه ی جدول به پیرهن آستین سه ربعش خیره بودم منتظر یه ضد حال ناجور بودم یه پوزخند قشنگ تحویلم داد با دست راستش به کف دستم اشاره کرد

romangram.com | @romangram_com