#نیاز_پارت_108
الو ببخشید میتونم بپرسم من با کی دارم حرف میزنم ؟
زنی با صدای پریشون اما آروم با همون لهجه بومی که به خوبی باهاش آشنا بودم گفت ...
-شما کی هستید خانوم؟ من همسایه سیمین خانِم شون هستِمِه ..
چرا همسایه زندایی باید گوشی رو برداره ..متعجب پرسیدم ..
- ..نیاز بهرامی ..خواه*ر*زاده آقای الوند ... می تونم با دایی محسنم حرف بزنم ؟
-نیاز جان، خوبی دتِر ... تِه حال خارِه ؟ مِن شریفی هستِمِه..نیاز جان .. اووووووووووو ... هول نَکِنی دِتِر ... آقا مُحسن اَمروزِ صُبح بَمِرده دِتِر ... مِن زنگ بَزومه تِرِ خَبَر هَکِنِم بیهِ اینجه
چی میشنیدم ... این چی میگفت ... داییه من؟ نه اشتباه میشنیدم ..
-ببخشید انگار متوجه نشدید من میخواستم با دایی محسنم حرف بزنم !محسن الوند ...
باز تکرار کرد ..
- وا نیاز جان ... جانِ کیجا ... باوتِمه کااا ... آقا محسن امروز صبح دَربُگذِشته ...
عصبی میشم حتی شوخیش هم از خود بیخودم میکرد ..با شدت پشت گوشی داد میزنم و میگم ...
- خانوم اصلا شما کی هستین ؟ تو خونه داییه من چی میخواین ؟ گوشیو بدین به زنداییم ..بدین به سپیده ...
کلافه میگه ...
-اووووووو.دومِه ناراحتی ... صبر هَکِن ... بَوینِم کی اینجه دَره تا با توو حرف بَزِنه ..
میدونستم حقیقت داره اما باورش سخت بود ... اصلا نمیخواستم باور کنم ...
صدای زنی از پشت گوشی میومد که به گویش شمالی حرف میزد ..
''چه تی بَیِه ؟ چِه وِه سِه توضیح خانِه ؟ وِ رِ باو وَ ...
""مِن ناتومِه ..هرچی وِرِه گِمِه گوش نَکِنِه ... بور اَتِه کَمه صوحبَت هَکِن گوناه دارنِه ... راه دور دَره .
هَدِه مِه رِه ... تا وِرِباووِم ...
بور ..
- الو نیاز خانِم ...
- سلام من با کی دارم صحبت میکنم ؟
- من خواخِر سیمین خانِم هستِمِه ..تو خاری دِتِر ؟
- مرسی ببخشید این حرفها چیه که میزنین داییم حالش چطوره ..
@romangram_com