#نفسی_برای_نفس_کشیدن_پارت_20
دايي:
-خب، بريم خونه ي شما؟
-جاي ديگه اي سراغ داري؟
دايي:
-نه خب.
کل راه فقط يه آهنگ پخش ميشد و دايي ديگه اعصابش خورد شد و آهنگ رو عوض کرد.
-عه دايي من اون آهنگ رو دوست داشتم.
دايي:
-نفس باور کن من عاشق اين آهنگم ولي حالم داره بهم مي‌خوره.
خندم گرفته بود. بي توجه به حرف دايي بيخيال خنديدن شدم؛ سعي کردم ذهنم رو درگير هر چيزي به جز گذشته کنم.
با تلفنم به مامان پيام دادم تا در رو باز کنه. دايي ماشين رو برد داخل حياط. پياده شديم و رفتيم توي خونه. ملاني و سينا هم اونجا بودن.
ملاني سريع اومد سمتمو بغلم کرد. اشک توي چشم هاش جمع شده بود و سعي داشت خودش رو کنترل کنه.
سينا-بهتري نفس؟
-ممنون. رامتين و بنيامين کجان؟
romangram.com | @romangram_com