رمان محاق

#محاق_پارت_151

ـ مبهم با من حرف نزن! کوتاه و کامل... حوصله منو مذکرها سر می برند از بس که تکراری و کلیشه ای اند.

به صندلی اش راحت تر تکیه می دهد و سرش را سمتم می چرخاند:

ـ خالکوبیت!

سیگار را از دهانم دور می کنم و او ادامه می دهد:

ـ جالب و قشنگه.

پوزخندی می زنم و در فندک را باز و بسته می کنم:

ـ می دونی که من، آدمش نیستم. چند روزه تعقیبم می کنی؟

ـ زرنگ نباش این قدر...

بی اهمیت دستم را در هوا تکان می دهم:

ـ باید بهت رک بگم؛ شِر و وِرات رو بگو تا عین آدم حرف بزنی؟

می خندد و دستش را پشت صندلی من، می اندازد:

ـ یه خالکوبی که از حلال ماه شروع میشه و تا کامل شدنش پشت کمرت که، برادر تارا رو تحریک کرده لمسشون کنه! باید بگم؛....

دست آزادش را از فضای خالی پشتم رد می کند و انگشت سبابه اش را روی پوست پوشیده نشده ام می کشد:


romangram.com | @romangram_com