#ملورین_پارت_171
شهروین-ملورین عزیزم وقتی این تومار به دستت برسه از زمان زندگی من صدها سال گذشته...نمیدونم این تومار به دستت میرسه یا نه امیدوارم توی این چند سال طبق وصیتم اون دیوار رو خراب نکرده باشن و این تومار به دستت برسه...
ماه پیش، پشگویی زبردست به من اطلاع داد که نسلی از فرزندی که توی شکمم دارم به دنیا میاد و نیروهای خارق العاده خودش رو داره...دختری زاده از نور ایمان با چشم های آبی رنگ افسون کننده، دختری زیبا که متولد شده تا بجنگه، بجنگه با تمام بدی ها به کمک افرادی که قلب پاکشون راهنمای راه درسته...
دخترم ملورین من تو یکی از نوادگان منی، من خادم الهه آناهیتا، الهه ی پاکی ها هستم اما نیرو من مثل تو نیرویی پنهانه که ذخیره شده تا با نیروی تو یکی بشه و با کمک روح پاک الهه آناهیتا به بدی ها غالب بشه...
دخترم ملورین هیچکس نمیتونه سطح نیروهای تو رو مشخص کنه این کار از عهده هیچکس بر نمیاد.
تمام تلاشت رو بکن و زیبایی ها رو نجات بده...پسری از نسل کوروش زاده از محبت پنهان، که برای پیدا کردن کامل نیروهاش باید روی واقعی خودش رو نشون بده و جنگ نابرابر عقل و قلبش رو پایان بده.
شما پیروز میشین من به شما ایمان دارم.
بعد از پیروزی به معبد الهه اناهیتا برو اون منتظر تو و دوستانته...
فرزندانم امید من به شماست پیروز بشین و الهه ی آب ها الهه آناهیتا رو خوشنود کنین.
شهروین به نامه زل زده بود و من هم با تعجب و دهن باز به یه گوشه زل زده بودم.
مثل یه خواب بود باورم نمی شد. آروم نیشگونی از پهلوم گرفتم.
نه خواب نبودم اینا همه واقعیت بود.
شهروین تومار رو لوله کرد و توی کولش گذاشت، بعد رو به من کرد و گفت:-از این موضوع به هیچکس چیزی نگو حتی به ماهرخ...
با تعجب بهش نگاه کردم.
-چرا؟
شهروین-به هیچکس اعتماد نکن ملورین ممکنه کسی رو تسخیر کنن و همه چیز رو ازش بپرسن.
کی انقد تنها شده بودم.دیگه نمی شد به هیچکس اعتماد کرد.غم توی دلم خونه کرده بود و داشت ذره ذره ی وجودم رو می سوزوند.
این مدت انقد اذیت شده بودم که دیکه تحملم کم شده بود انگار دیگه اون دختر محکم نبودم.
قطره اشکی ناخوداگاه از لای پلکام بیرون چکید و راه دونه دونه اشک ها رو باز کرد.
شهروین که متوجه من شد، دست هام رو توی دستاش گرفت و گفت:-هرچند فشار زیادی روت باشه ولی باید تحمل کنی...این موضوع رو به کسی نگو فهمیدی؟
فقط سرم رو تکون دادم.
romangram.com | @romangram_com