#مدال_خورشید_پارت_20
پارسا پرسید:« کسی نظری نداره؟ » بعد از حدود ده ثانیه سکوت، لیلی گفت:« شاید یه اِلف باشه. به گوش های نوک تیز و درازش نگاه کنین! » پارسا چشمانش را در حدقه چرخاند و گفت:« الف ها قد کوتاهن! این دختر تقریباً صد و شصت سانتی متر قد داره. » لیلی اعتراض کرد:« ولی الف های توی ارباب حلقه ها بلند قد بودن. » پارسا با صدای بلندی جواب داد:« اون اِلف ها اصل نیستن. الف های اصیل حداکثر قدشون یک متر و ده تا یک متر و سی سانته. » لیلی داد زد:« ولی این دلیل نمیشه. شاید این دختر یه نژاد دیگه از الف ها باشه. »
ـ من قبول ندارم. این الف نیست. الف ها توی اروپا زندگی می کنن و توی آسیا امکان یافته شدنشون وجود نداره.
ـ نخیر آقای شایسته. هرجایی ممکنه الف وجود داشته باشه.
پارسا عصبی دست هایش را به هم کوبید و گفت:« هیچ جایی ممکن نیست اِلف وجود داشته باشه چون فقط یه موجود خیالیه. »
ـ نه خیالی نیست!
ـ چرا خیالیه.
ـ خیالی نیست!
ـ این پافشاری شما بر وجود الف ها فقط به دلیل سبک کتاباییه که می خونین. فانتزی اصلاً سبک مناسبی برای یه نوجوون نیست.
لیلی عصبی گفت:« شما حق ندارین دستور بدین که من چه کتابایی بخونم. »
پارسا پوزخند زد، چشمانش را بست و آرام گفت:« بنده هم ابداً چنین جسارتی نکردم خانم فرهنگ. فقط دارم شمارو از مضرات فانتزی آگاه می کنم. » لیلی اعتراض کرد:« فانتزی به آدم کمک های زیادی می کنه. مثلاً اگه شما فانتزی بخونین، وقتی یه اتفاق خارق العاده و عجیب میفته، راحت تر می تونین باهاش کنار بیاین. »
ـ ولی خانوم فرهنگ، قرار نیست اتفاقات خارق العاده و عجیب توی دنیای ما بیفته! این جا تهرانه، یه شهر پر از روزمرگی و چیزای کاملاً معمولی. هیچ چیز خارق العاده و عجیبی توش پیدا نمیشه!
romangram.com | @romangram_com