رمان مرد نفرین شده

#مرد_نفرین_شده_پارت_4

هم خندم گرفته بود همم نمیشد تو این اوضاع بخندم.

بزور نیشم بستم و گفتم:واقعا که جلوی این همه آدم هم آدم از دست گرگا امنیت نداره چه زمونه ای شده ها.

اینا رو بلند میگفتم تا همه بشنون.

حالا دیگه همه داشتن تو گوش هم پچ پچ میکردند.

یه اقایی که هیکلی بود اومد جلو و ازم پرسید:اتفاقی افتاده خانم؟

به فکرم رسید چه عیبی داره این اقا خوشتیپه یه گوشمالی حسابی نوش جون کنه.

درحالی سعی میکردم نگاهمو مظلوم کنم و قیافه ی ناراحتی به خودم بگیرم گفتم:اقا ایشون،و با دست به مرده اشاره کردم و ادامه دادم:مزاحم من شدنهرچی بهشون میگم دست از سر من بردارین حالیشون نیست.

به قیافه مرده میخورد از اون هایی باشه که سرشون درد میکنه برای دعوا کردن.

سینشو جلو داد و گفت:خودم حلش میکنم خانم.

این وگفت و به سمت اون مرده برگشت و خشن گفت: تنت میخاره نه.

نگاهم بهش افتاد که دیگه قیافش از اون بهت دراومده بود و جاشو به اخم داده بود، بدتر از اون هیکلیه اخم کرده بود گفت:برو بذار باد بیاد

هیکلیه: نه بابا ، بلدی حرف بزنی.

_:نه فقط تو بلدی حرف بزنی.

با لبخند ملیح به این نمایشی که خودم کاگردانش بودم نگاه میکردم.

معلوم بود خیلی بهش برخورده، و تو همین حین یه پسر قد بلند طرفش اومد و گفت:شروین جان بیخیال .

******* ********** ********** **********

شروین:

بعد از این که این دختره ی کلی جیغ زد.با بهت بهش خیره شدم. عجب سلیطه ای بودا.

همینجوری وسط مهمونی و پیش دوستام معرکه گرفته بود.

بعداز این که عماد اومد طرفمو خواست که بیخیال بشم. دوست داشتم گرنشو بشکنم.

پچ پچا رو مخم بود و از همه بدتر نگاه پر تمسخر دوستام اذیتم میکرد، دیگه نتونستم تحمل کنم درحالی که غرغر میکردم. از مهمونی بیرون زدم.با عجله به سمت بوگاتیم رفتم وعصبی لگد محکمی به لاستیک ماشین زدم.

و زیر ل*ب گفتم از خون مشفق نیستم اگه تلافیشو سرت در نیارم.

سوار ماشین شدم و با سرعت میروندم تا از اینجا برم. واقعا بهم برخورده بود. من شروین مشفق کسی که دخترا ارزوشونه یه نیم نگاه بهشون بندازم حالا یه الف بچه ابروی منو برد.

دوست نداشتم فعلا به خونه برم. با اعصابی داغون تو شهر میچرخیدم و اتفاقات تو مهمونی هم همش تو ذهنم چرخ میخورد،

مشت محکمی رو فرمون زدم ونعره زدم :از مادر زاییده نشده که بخواد من و سنگ رو یخ کنه،من شروین مشفق که کلی ادم جلوم خم و راست میشن و چشم قربان چشم قربان از دهنشون نمیوفته هیچ وقت جلوی یه جوجه کم نمیاره.

romangram.com | @romangram_com