#خورشـیـد_نیمــه_شب_پارت_97
ﺳﺮﮐﻮب ﮐﻨﻢ : اﯾﻦ ﭼﻪ ﻣﻔﻬﻮﻣﯽ داﺷﺖ ؟- از ﮐﺠﺎ آﻣﺪه ﺑﻮد ؟ و او درﺑﺎره ي ﻣﻦ ﭼﻪ ﻓﮑﺮي ﻣﯽ ﮐﺮد ؟ ﭘﺎﺳﺦ آﺧﺮي را داﺷﺘﻢ . اﮔﺮ او را ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺿﻌﻒ و ﺧﻮدﺧﻮاﻫﯽ ﺧﻮدم ﻣﺤﮑﻮم
ﺑﻪ اﯾﻦ زﻧﺪﮔﯽ ﻧﺼﻔﻪ ﻧﯿﻤﻪ ي ﭘﻮچ ﻣﯽ ﮐﺮدم ، ﻣﻄﻤﺌﻨﺎً از ﻣﻦ ﻣﺘﻨﻔﺮ ﻣﯽ ﺷﺪ .
وﻟﯽ ﯾﮏ ﺗﺼﻮﯾﺮ وﺣﺸﺘﻨﺎك دﯾﮕﺮ ﻧﯿﺰ ﺑﻮد- ﺑﺪﺗﺮ از ﻫﺮ ﺗﺼﻮﯾﺮي ﮐﻪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﺎل در ﺳﺮم ﻧﮕﻪ داﺷﺘﻪ ﺑﻮدم . ﭼﺸﻢ ﻫﺎي ﺧﻮدم ، ﺑﺎ ﺧﻮن اﻧﺴﺎن ﺑﺮﻧﮓ ﻗﺮﻣﺰ درآﻣﺪه ﺑﻮد ، ﭼﺸﻢ ﻫﺎي ﯾﮏ
ﻫﯿﻮﻻ. ﺑﺪن ﺷﮑﺴﺘﻪ ي ﺑﻼ روي ﺑﺎزوﻫﺎﯾﻢ ﺑﻮد ، ﺳﻔﯿﺪ ، ﺧﺸﮏ ، ﺑﯽ ﺟﺎن. ﺑﺴﯿﺎر واﻗﻌﯽ ﻣﯽ ﻧﻤﻮد، ﺑﺴﯿﺎر ﺷﻔﺎف . ﺗﺤﻤﻞ دﯾﺪن آن را ﻧﺪاﺷﺘﻢ . ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﻃﺎﻗﺖ ﺑﯿﺎورم . ﺳﻌﯽ ﮐﺮدم
آن را از ذﻫﻨﻢ ﭘﺎك ﮐﻨﻢ ، ﺳﻌﯽ ﮐﺮدم ﭼﯿﺰ دﯾﮕﺮي را ﺑﺒﯿﻨﻢ ، ﻫﺮ ﭼﯿﺰي . ﺳﻌﯽ ﮐﺮدم ﺑﺎز ﺣﺎﻟﺖ ﭼﻬﺮه ي زﻧﺪه ي او راه دﯾﺪ آﺧﺮﯾﻦ ﻓﺼﻞ ﻣﻮﺟﻮدﯾﺘﻢ را ﻣﺴﺪود ﮐﻨﺪ . ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰي ﮐﺎرﺳﺎز
ﻧﺒﻮد . ﺗﺼﻮﯾﺮ اﻧﺪوﻫﺒﺎر آﻟﯿﺲ از آﯾﻨﺪه ذﻫﻨﻢ را ﭘﺮ ﮐﺮده ﺑﻮد و ﻣﻦ از رﻧﺠﯽ ﮐﻪ آن در ﻣﻦ ﺑﻪ وﺟﻮد ﻣﯽ آورد ، از درون ﺑﻪ ﺧﻮد ﻣﯽ ﭘﯿﭽﯿﺪم . در آنِ واﺣﺪ ، ﻫﯿﻮﻻي دروﻧﻢ از ﺧﻮﺷﯽ
آواز ﻣﯽ ﺧﻮاﻧﺪ ، ﺷﺎدﻣﺎن از ﭘﯿﺮوزي اﺣﺘﻤﺎﻟﯽ اش . اﯾﻦ ﻣﺮا ﺑﯿﻤﺎر ﻣﯽ ﮐﺮد . ﻫﻤﭽﯿﻦ اﺟﺎزه اي داده ﻧﻤﯽ ﺷﺪ . ﺣﺘﻤﺎً راﻫﯽ ﺑﺮاي ﮔﺮﯾﺰ از آﯾﻨﺪه وﺟﻮد داﺷﺖ . ﻣﻦ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﻣﺴﯿﺮ
دﯾﮕﺮي اﻧﺘﺨﺎب ﮐﻨﻢ . ﻫﻤﯿﺸﻪ ﯾﮏ اﻧﺘﺨﺎب دﯾﮕﺮ وﺟﻮد داﺷﺖ . ﺑﺎﯾﺪ وﺟﻮد ﻣﯽ داﺷﺖ .
"ﻓﺼﻞ ﭘﻨﺠﻢ "دﻋﻮت ﻫﺎ....
دﺑﯿﺮﺳﺘﺎن . دﯾﮕﺮ ﺑﺮزخ ﻧﺒﻮد ، ﺣﺎﻻ ﺧﻮد ﺟﻬﻨﻢ ﺷﺪه ﺑﻮد . ﺷﮑﻨﺠﻪ و آﺗﺶ... ﺑﻠﻪ ، ﻣﻦ ﻫﺮ دو را داﺷﺘﻢ . ﺣﺎﻻ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ را درﺳﺖ اﻧﺠﺎم ﻣﯽ دادم . ﻫﺮ“ ” iﻧﻘﻄﻪ داﺷﺖ ، ﻫﺮ“ ”
romangram.com | @romangram_com