#خورشـیـد_نیمــه_شب_پارت_86
ازﻣﻪ ، ﺷﮏ داﺷﺘﻢ . ﻫﺮ ﭼﻨﺪ در ﺟﻬﺖ ﻣﺨﺎﻟﻒ ﻣﻦ ﻧﻤﯽ اﯾﺴﺘﺎد و از اﯾﻨﮑﻪ ﺑﺎ ﮐﺎرﻻﯾﻞ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﮐﻨﺪ ﻣﺘﻨﻔﺮ ﺑﻮد ، وﻟﯽ او ﻫﺮ ﮐﺎري ﻣﯽ ﮐﺮد ﺗﺎ ﺧﺎﻧﻮاده اش را ﺳﺎﻟﻢ ﻧﮕﻪ دارد . اوﻟﻮﯾﺖ
اول او ﮐﺎر درﺳﺖ ﻧﺒﻮد ، ﻣﻦ ﺑﻮدم . اﮔﺮ ﮐﺎرﻻﯾﻞ روح ﺧﺎﻧﻮاده ي ﻣﺎ ﺑﻮد ، ازﻣﻪ ﻗﻠﺐ آن ﺑﻮد . ﮐﺎرﻻﯾﻞ رﻫﺒﺮي ﺑﻮد ﮐﻪ ﭘﯿﺮوي از او ﺳﺰاوارش ﺑﻮد ، ازﻣﻪ اﯾﻦ ﭘﯿﺮوي را ﺑﻪ ﻋﺸﻖ
ﺗﺒﺪﯾﻞ ﻣﯽ ﮐﺮد . ﻣﺎ ﻋﺎﺷﻖ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﺑﻮدﯾﻢ- ﺣﺘﯽ ﺑﺎ وﺟﻮد ﺧﺸﻢ و ﻏﻀﺒﯽ ﮐﻪ ﺣﺎﻻ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺟﺎﺳﭙﺮ و رز اﺣﺴﺎس ﻣﯽ ﮐﺮدم ، ﺣﺘﯽ ﺑﺎ وﺟﻮد اﯾﻨﮑﻪ ﺑﺮاي ﻧﺠﺎت آن دﺧﺘﺮ ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﺑﺎ
آﻧﻬﺎ ﺑﺠﻨﮕﻢ ، ﻣﯽ داﻧﺴﺘﻢ ﮐﻪ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ آﻧﻬﺎ را دوﺳﺖ دارم . آﻟﯿﺲ... ﻫﯿﭻ ﻧﻈﺮي ﻧﺪاﺷﺘﻢ . اﺣﺘﻤﺎﻻً ﺑﻪ اﯾﻦ ﺑﺴﺘﮕﯽ داﺷﺖ آﯾﻨﺪه را ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﯽ دﯾﺪ . ﺗﺼﻮر ﻣﯽ ﮐﺮدم او ﻃﺮف ﺑﺮﻧﺪه را
ﻣﯽ ﮔﺮﻓﺖ . ﭘﺲ ، ﻣﺠﺒﻮر ﺑﻮدم اﯾﻦ ﮐﺎر را ﺑﺪون ﮐﻤﮏ اﻧﺠﺎم دﻫﻢ . ﻣﻦ ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺣﺮﯾﻒ آﻧﻬﺎ ﻧﺒﻮدم ، وﻟﯽ اﺟﺎزه ﻧﻤﯽ دادم ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻣﻦ آﺳﯿﺒﯽ ﺑﻪ آن دﺧﺘﺮ ﺑﺮﺳﺪ . اﺣﺘﻤﺎﻻً اﯾﻦ ﺑﻪ
ﻣﻌﻨﺎي ﻓﺮار ﺑﻮد... ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺣﺲ ﺷﻮخ ﻃﺒﻌﯽ ﺳﯿﺎه و ﻧﺎﮔﻬﺎﻧﯽ، ﮐﻤﯽ از ﺧﺸﻤﻢ ﮐﺎﺳﺘﻪ ﺷﺪ . ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺗﺼﻮر ﮐﻨﻢ ﮐﻪ او ﺑﺎ دزدﯾﺪه ﺷﺪن ﺗﻮﺳﻂ ﻣﻦ ﭼﻪ ﻋﮑﺲ اﻟﻌﻤﻠﯽ ﻧﺸﺎن ﻣﯽ داد.
ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺑﻪ ﻧﺪرت ﻋﮑﺲ اﻟﻌﻤﻞ ﻫﺎي او را درﺳﺖ ﭘﯿﺶ ﺑﯿﻨﯽ ﻣﯽ ﮐﺮدم- وﻟﯽ ﺑﻪ ﺟﺰ وﺣﺸﺖ ﮐﺮدن ﭼﻪ واﮐﻨﺶ دﯾﮕﺮي ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺖ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ؟ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﻧﺒﻮدم ﭼﻪ ﻃﻮر ﺑﺎﯾﺪ ﺗﺮﺗﯿﺐ اﯾﻦ
ﮐﺎر را ﻣﯽ دادم- دزدﯾﺪن او . ﻗﺎدر ﻧﺒﻮدم ﮐﻪ ﺑﺮاي ﻣﺪﺗﯽ ﻃﻮﻻﻧﯽ او را ﻧﺰدﯾﮏ ﺧﻮدم ﻧﮕﻪ دارم . ﺷﺎﯾﺪ ﻓﻘﻂ او را ﭘﯿﺶ ﻣﺎدرش ﺑﺮﻣﯽ ﮔﺮداﻧﺪم . ﺣﺘﯽ ﺗﺎ ﻫﻤﯿﻦ ﺣﺪ ﻫﻢ ﺧﻄﺮﻧﺎك ﺑﻮد . ﺑﺮ
اي او . ﻧﺎﮔﻬﺎن ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪم ، ﺑﺮاي ﻣﻦ ﻫﻢ ﺧﻄﺮﻧﺎك اﺳﺖ . اﮔﺮ ﺑﺮ ﺣﺴﺐ ﺗﺼﺎدف او را ﻣﯽ ﮐﺸﺘﻢ... ﻣﻄﻤﺌﻦ ﻧﺒﻮدم ﺑﺎﻋﺚ ﻣﯽ ﺷﺪ ﭼﻘﺪر درد ﺑﮑﺸﻢ ، وﻟﯽ ﻣﯽ داﻧﺴﺘﻢ ﮐﻪ دردي ﺑﯽ اﻧﺘﻬﺎ
و ﺷﺪﯾﺪ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد . در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﻏﺮق در ﻣﺸﮑﻼت ﭘﯿﺶ روﯾﻢ ﺑﻮدم زﻣﺎن ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ ﮔﺬﺷﺖ : ﺟﺮ و ﺑﺤﺜﯽ ﮐﻪ در ﺧﺎﻧﻪ اﻧﺘﻈﺎرم را ﻣﯽ ﮐﺸﯿﺪ ، ﻣﺒﺎرزه ﺑﺎ ﺧﺎﻧﻮاده ام ، ﻓﺎﺻﻠﻪ اي ﮐﻪ
ﺑﻌﺪاً ﺑﺎﯾﺪ ﻃﯽ ﻣﯽ ﮐﺮدم... ﺧﻮب ، ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ از اﯾﻨﮑﻪ زﻧﺪﮔﯽ ﺑﯿﺮون از اﯾﻦ ﻣﺪرﺳﻪ دﯾﮕﺮ ﯾﮑﻨﻮاﺧﺖ ﻧﺒﻮد ﺷﮑﺎﯾﺖ ﮐﻨﻢ . آن دﺧﺘﺮ اﯾﻦ ﺗﻐﯿﯿﺮات را آورده ﺑﻮد . و ﻣﻦ وﻗﺘﯽ ﮐﻪ زﻧﮓ ﺑﻪ
ﺻﺪا درآﻣﺪ آﻫﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﻃﺮف ﻣﺎﺷﯿﻦ رﻓﺘﯿﻢ . او ﻧﮕﺮان ﻣﻦ ﺑﻮد و ﻫﻤﯿﻦ ﻃﻮر ﻧﮕﺮان رزاﻟﯽ . ﻣﯽ داﻧﺴﺖ ﮐﻪ در ﯾﮏ دﻋﻮا ﻃﺮف ﭼﻪ ﮐﺴﯽ را ﻣﯽ ﮔﺮﻓﺖ و اﯾﻦ او را آزار ﻣﯽ داد . ﺑﻘﯿﻪ
romangram.com | @romangram_com