#خورشـیـد_نیمــه_شب_پارت_85

‫ﻧﻔﺲ ﻋﻤﯿﻘﯽ ﮐﺸﯿﺪم و ﻣﺮا رﻫﺎ ﮐﺮد .‬ ‫از روي ﻋﺎدت ﻧﮕﺎﻫﯽ ﺑﻪ اﻃﺮاف اﻧﺪاﺧﺘﻢ ، وﻟﯽ ﻧَﺒ‬ﺮد ﻣﺎ ﺑﻪ ﻗﺪري ﮐﻮﺗﺎه و ﺑﯽ ﺻﺪا ﺑﻮد ﮐﻪ ﻓﻘﻂ ﺗﻌﺪاد اﻧﺪﮐﯽ از ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻧﺰدﯾﮏ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ‬

‫ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪﻧﺪ . ﻫﯿﭻ ﮐﺪام ﻧﻤﯽ داﻧﺴﺘﻨﺪ ﺑﺎﯾﺪ ﭼﻪ ﻓﮑﺮي ﺑﮑﻨﻨﺪ و آن را ﻧﺎدﯾﺪه ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ . - ﮐﺎﻟﻦ ﻫﺎ ﻋﺠﯿﺐ ﻏﺮﯾﺐ ﺑﻮدﻧﺪ- ﻫﻤﻪ اﯾﻦ را ﻣﯽ‬ ‫داﻧﺴﺘﻨﺪ .‬

‫ﺑﺎ ﻟﺤﻦ دﻟﺴﻮزاﻧﻪ اي اﺿﺎﻓﻪ ﮐﺮد : ﻟﻌﻨﺖ ، ﭘﺴﺮ ، ﺧﯿﻠﯽ ﺑﻪ ﻫﻢ رﯾﺨﺘﻪ اي.‬

‫زﯾﺮ ﻟﺐ زﻣﺰﻣﻪ ﮐﺮدم : » ﮔﻢ ﺷﻮ. « و ﺻﺪاي ﺧﻨﺪه ي آﻫﺴﺘﻪ ي او را ﺷﻨﯿﺪم .‬ ‫دﯾﮕﺮ دﻧﺒﺎل ﻗﻀﯿﻪ را ﻧﮕﺮﻓﺖ ، اﺣﺘﻤﺎﻻً ﺑﺎﯾﺪ ﺑﯿﺸﺘﺮ از اﯾﻦ ﺷﮑﺮﮔﺰار ﻃﺒﯿﻌﺖ ﺑﯽ ﺧﯿﺎﻟﯿﻪ او ﻣﯽ ﺑﻮدم .

وﻟﯽ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺑﺒﯿﻨﻢ ﮐﻪ از ﻧﻘﺸﻪ ي‬ ‫ﺟﺎﺳﭙﺮ ﺑﺪش ﻧﯿﺎﻣﺪه اﺳﺖ . داﺷﺖ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﺮد ﮐﻪ ﺑﻬﺘﺮ ﺑﻮد ﭼﮕﻮﻧﻪ وارد ﻋﻤﻞ ﺷﻮﻧﺪ .‬ ‫ﺧﺸﻤﻢ ﺑﻪ ﺟﻮش آﻣﺪ ، ﺑﻪ ﺳﺨﺘﯽ ﻣﯽ ﺷﺪ آن را ﮐﻨﺘﺮل ﮐﻨﻢ

. ﺑﻠﻪ ، از ﻣﻦ ﻗﻮي ﺗﺮ ﺑﻮد ، وﻟﯽ ﺑﻪ ﺗﺎزﮔﯽ او را در ﻣﺴﺎﺑﻘﻪ ي ﮐﺸﺘﯽ ﺷﮑﺴﺖ داده‬ ‫ﺑﻮدم . او ﺑﻪ اﯾﻦ ﻧﺘﯿﺠﻪ رﺳﯿﺪه ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﻦ ﺗﻘﻠﺐ ﮐﺮده ام ، وﻟﯽ ﺷﻨﯿﺪن اﻓﮑﺎر ﺑﻪ ﻫﻤﺎن اﻧﺪازه

ﻗﺴﻤﺘﯽ از وﺟﻮد ﻣﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ زور ﺑﯽ اﻧﺪازه ﺑﺨﺸﯽ‬ ‫از او . ﻣﺎ در ﯾﮏ ﺟﻨﮓ ، ﺑﺎ ﻫﻢ ﺑﺮاﺑﺮ ﺑﻮدﯾﻢ .‬ ‫ﯾﮏ ﺟﻨﮓ ؟ آﯾﺎ ﮐﺎر ﺑﻪ آﻧﺠﺎ ﮐﺸﯿﺪه ﻣﯽ ﺷﺪ ؟ آﯾﺎ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ اﻧﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺳﺨﺘﯽ ﻣﯽ

ﺷﻨﺎﺧﺘﻢ ﺑﺎ ﺧﺎﻧﻮاده ام ﻣﯽ ﺟﻨﮕﯿﺪم ؟‬ ‫ﺑﺮاي ﻟﺤﻈﻪ اي ﺑﻪ آن ﻓﮑﺮ ﮐﺮدم ، ﺑﻪ ﺑﺪن ﺷﮑﻨﻨﺪه ي آن دﺧﺘﺮ در ﺑﺎزوﻫﺎﯾﻢ در ﺑﺮاﺑﺮ ﺟﺎﺳﭙﺮ ، رز و - ﮐﻪ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﺎوراء ﻃﺒﯿﻌﻰ ﻗﻮي ، ﺳﺮﯾﻊ و‬ ‫

ذاﺗﺎً ﻣﺎﺷﯿﻦ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﺸﻨﺪه ﺑﻮدﻧﺪ...‬ ‫ﺑﻠﻪ ، ﻣﻦ ﺑﺮاي او ﻣﯽ ﺟﻨﮕﯿﺪم . در ﺑﺮاﺑﺮ ﺧﺎﻧﻮاده ام . ﺑﺮ ﺧﻮد ﻟﺮزﯾﺪم .‬ ‫اﯾﻦ ﻋﺎدﻻﻧﻪ ﻧﺒﻮد ﮐﻪ او را ﺑﯽ دﻓﺎع رﻫﺎ ﮐﻨﻢ در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺧﻮدم آن ﮐﺴﯽ ﺑﻮدم

ﮐﻪ او را ﺑﻪ ﺧﻄﺮ اﻧﺪاﺧﺘﻪ ﺑﻮد .‬ ‫ﮔﺮﭼﻪ ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﭘﯿﺮوز ﺷﻮم ، ﻧﻪ در ﺑﺮاﺑﺮ ﻫﺮ ﺳﻪ ي آﻧﻬﺎ و در ﻋﺠﺐ ﺑﻮدم ﮐﻪ ﭼﻪ ﮐﺴﯽ ﻫﻢ ﭘﯿﻤﺎن ﻣﻦ ﻣﯽ ﺷﺪ .‬ ‫ﻣﻄﻤﺌﻨﺎً ، ﮐﺎرﻻﯾﻞ از ﻣﻦ

ﺣﻤﺎﯾﺖ ﻣﯽ ﮐﺮد . او ﻣﺎﯾﻞ ﻧﺒﻮد ﺑﺎ ﻫﯿﭻ ﮐﺲ ﺑﺠﻨﮕﺪ ، اﻣﺎ ﮐﺎﻣﻼً ﻣﺨﺎﻟﻒ ﻧﻘﺸﻪ ﻫﺎي ر‪ز و ﺟﺎﺳﭙﺮ ﺑﻮد . شاید این تمام چیزی بود که احتیاج داشتم

‬ ‫


romangram.com | @romangram_com