رمان خورشـیـد نیمــه شب

#خورشـیـد_نیمــه_شب_پارت_84

ﺑﻪ ﺧﻮد‬ ‫ﻟﺮزﯾﺪم . وﻟﯽ اﮔﺮ او ﺿﺮﺑﻪ ﺧﻮرده ﺑﻮد ، اﺣﺘﻤﺎﻻً ﻟﻪ و ﻟﻮرده و ﺧﻮن او رﯾﺨﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﺪ و روي آﺳﻔﺎﻟﺖ ﺑﻪ ﻫﺪر ﻣﯽ رﻓﺖ ، ﻋﻄﺮ ﺧﻮن ﺗﺎزه در ﻫﻮا‬ ‫ﻣﯽ ﭘﯿﭽﯿﺪ...‬ ‫ﺑﺎز ﻫﻢ ﻟﺮزﯾﺪم

، وﻟﯽ ﻧﻪ ﻓﻘﻂ از ﺗﺮس . دﻟﯿﻞ دﯾﮕﺮ ﻟﺮزﯾﺪﻧﻢ اﺷﺘﯿﺎق ﺑﻮد . ﻧﻪ ، ﻣﻦ ﻗﺎدر ﻧﺒﻮدم ﺧﻮﻧﺮﯾﺰي او را ﺑﺪون اﻓﺸﺎ ﮐﺮدن ﻣﺎﻫﯿﺖ ﺧﻮدﻣﺎن‬ ‫ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪ اي وﻗﯿﺤﺎﻧﻪ ﺗﺮ و ﺗﮑﺎن دﻫﻨﺪه ﺗﺮ ، ﺗﻤﺎﺷﺎ

ﮐﻨﻢ.‬ ‫اﯾﻦ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﺑﻬﺎﻧﻪ ي ﺧﯿﻠﯽ ﺧﻮﺑﯽ ﻣﯽ آﻣﺪ... وﻟﯽ آن را اﺳﺘﻔﺎده ﻧﻤﯽ ﮐﺮدم. اﯾﻦ ﺷﺮم آور ﺑﻮد.‬ ‫ﺻﺮف ﻧﻈﺮ از اﯾﻨﮑﻪ ﻣﺪت ﻫﺎ ﺑﻌﺪ از آن ﺣﺎدﺛﻪ ﺑﻪ ﻓﮑﺮش اﻓﺘﺎده ﺑﻮدم.‬

‫، ﺑﯽ ﺧﺒﺮ از ﺧﯿﺎﻻت ﻣﻦ اداﻣﻪ داد : ﻣﺮاﻗﺐ ﺟﺎﺳﭙﺮ ﺑﺎش . اون اوﻧﻘﺪرﻫﺎ ﻋﺼﺒﺎﻧﯽ ﻧﯿﺴﺖ... وﻟﯽ ﺗﺼﻤﯿﻤﺸﻮ ﮔﺮﻓﺘﻪ .‬

‫ﻣﻨﻈﻮر او را ﻓﻬﻤﯿﺪم و ﺑﺮاي ﯾﮏ دﻗﯿﻘﻪ اﺗﺎق دور ﺳﺮم ﭼﺮﺧﯿﺪ . ﺧﺸﻢ ﻣﺮا از ﭘﺎ درآورد و ﻏﺒﺎر ﺳﺮخ رﻧﮕﯽ ﺟﻠﻮي ﭼﺸﻢ ﻫﺎﯾﻢ ﺳﺎﯾﻪ اﻓﮑﻨﺪه ﺑﻮد .‬ ‫داﺷﺖ ﻣﺮا ﺧﻔﻪ ﻣﯽ ﮐﺮد .‬

‫در ذﻫﻨﺶ ﺑﺮ ﺳﺮم ﻓﺮﯾﺎد ﮐﺸﯿﺪ : ﻫﯿﯿﯿﺶ ، ادوارد ! ﺧﻮدﺗﻮ ﮐﻨﺘﺮل ﮐﻦ ! دﺳﺘﺶ را روي ﺷﺎﻧﻪ ام ﮔﺬاﺷﺖ و ﻗﺒﻞ از اﯾﻨﮑﻪ روي ﭘﺎﻫﺎﯾﻢ ﺑﭙﺮم ، ﻣﺮا‬ ‫روي ﺻﻨﺪﻟﯽ ﻧﮕﻪ داﺷﺖ . او ﺑﻪ ﻧﺪرت

از ﻧﯿﺮوﯾﺶ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽ ﮐﺮد- زﯾﺎد ﻻزم ﻧﺒﻮد ، ﭼﺮاﮐﻪ او از ﻫﺮ ﺧﻮن آﺷﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺗﺎ ﺑﺤﺎل ﯾﮑﯽ از ﻣﺎ ﺑﺎ آن‬ ‫روﺑﻪ رو ﺷﺪه ﺑﺎﺷﯿﻢ ﻗﻮي ﺗﺮ ﺑﻮد- وﻟﯽ ﺣﺎﻻ اﺳﺘﻔﺎده ﮐﺮد . ﺑﻪ ﺟﺎي ﻧﺸﺎﻧﺪن

ﻣﻦ دﺳﺘﻢ را ﻧﮕﻪ داﺷﺖ . اﮔﺮ ﺻﻨﺪﻟﯽ را در زﯾﺮ ﻣﻦ اﯾﻦ ﻃﻮر ﮐﺸﯿﺪه‬ ‫ﺑﻮد، اﺣﺘﻤﺎﻻً ﻣﺘﻼﺷﯽ ﻣﯽ ﺷﺪ .‬

‫دﺳﺘﻮر داد : آروم ﺑﺎش!‬

‫ﺳﻌﻢ ﮐﺮدم ﺧﻮدم را آرام ﮐﻨﻢ ، وﻟﯽ ﺧﯿﻠﯽ ﺳﺨﺖ ﺑﻮد . ﺳﺮم از ﺷﺪت ﺧﺸﻢ ﻣﯽ ﺳﻮﺧﺖ.‬

‫ﺟﺎﺳﭙﺮ ﺗﺎ ﻗﺒﻞ از اﯾﻨﮑﻪ ﻫﻤﻪ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺣﺮف ﻧﺰﻧﯿﻢ ﻫﯿﭻ ﮐﺎري ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻪ . ﮔﻔﺘﻢ ﻓﻘﻂ ﺑﺪوﻧﯽ از ﭼﻪ ﻣﺴﯿﺮي ﻣﯽ ﺧﻮاد ﺟﻠﻮ ﺑﺮه . ﺳﻌﯽ ﮐﻦ ﺑﯿﺶ ﺗﺮ از‬ ‫اﯾﻦ ﻧﻤﺎﯾﺶ اﺟﺮا ﻧﮑﻨﯽ . ﻫﻤﯿﻦ ﺣﺎﻻﺷﻢ

ﺑﻪ اﻧﺪازه ي ﮐﺎﻓﯽ ﺑﻪ دردﺳﺮ اﻓﺘﺎدي .‬


romangram.com | @romangram_com