#خورشـیـد_نیمــه_شب_پارت_78


داﺷﺘﻢ- ﺑﯿﺰاري او از ﺗﻮﺟﻪ . اﯾﻦ ﺑﺎر ﻣﺮا ﻧﺎ اﻣﯿﺪ ﻧﮑﺮد .‬ ‫ﺑﺎ ﻧﺎﻟﻪ اي ﮔﻔﺖ : » اوه ﻧﻪ « و دﺳﺘﺶ را روي ﺻﻮرﺗﺶ ﮔﺬاﺷﺖ .‬ ‫از اﯾﻨﮑﻪ ﺑﺎﻻﺧﺮه درﺳﺖ ﺣﺪس زده ﺑﻮدم ﺧﻮﺷﻢ آﻣﺪه ﺑﻮد

. ﮐﻢ ﮐﻢ داﺷﺘﻢ او را ﻣﯽ ﻓﻬﻤﯿﺪم...‬ ‫ﮐﺎرﻻﯾﻞ ﭘﺮﺳﯿﺪ : » ﻣﯽ ﺧﻮاي اﯾﻨﺠﺎ ﺑﻤﻮﻧﯽ؟ «‬

‫ﺳﺮﯾﻌﺎً ﮔﻔﺖ : » ﻧﻪ، ﻧﻪ! « ﺑﺎ ﺣﺮﮐﺖ ﺗﻨﺪي ﭘﺎﻫﺎﯾﺶ را از ﻟﺒﻪ ي ﺗﺨﺖ ﭘﺎﯾﯿﻦ آورد و ﺑﻪ ﻃﺮف ﭘﺎﯾﯿﻦ ﻟﻐﺰﯾﺪ ﺗﺎ ﭘﺎﻫﺎﯾﺶ روي زﻣﯿﻦ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ.‬ ‫ﺗﻌﺎدل ﻧﺪاﺷﺖ، ﮐﻤﯽ ﺗﻠﻮﺗﻠﻮ ﺧﻮرد و در ﺑﺎ

زوﻫﺎي ﮐﺎرﻻﯾﻞ ﻟﻐﺰﯾﺪ. ﮐﺎرﻻﯾﻞ او را ﮔﺮﻓﺖ ﺗﺎ ﺗﻌﺎدﻟﺶ را ﺑﺎزﯾﺎﺑﺪ.‬ ‫دوﺑﺎره ، ﺣﺲ ﺣﺴﺎدت در ﻣﻦ ﻃﻐﯿﺎن ﮐﺮد .‬ ‫ﻗﺒﻞ از اﯾﻨﮑﻪ ﮐﺎرﻻﯾﻞ ﻧﻈﺮي ﺑﺪﻫﺪ ﮔﻔﺖ : » ﻣﻦ ﺣﺎﻟﻢ ﺧﻮﺑﻪ. « ﮔﻮﻧﻪ

ﻫﺎﯾﺶ ﺑﻪ رﻧﮓ ﺻﻮرﺗﯽ ﮐﻤﺮﻧﮕﯽ درآﻣﺪ.‬ ‫ﻣﺴﻠﻤﺎً ، اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﮐﺎرﻻﯾﻞ را اذﯾﺖ ﻧﻤﯽ ﮐﺮ د. وﻗﺘﯽ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺷﺪ ﮐﻪ او ﺗﻌﺎدﻟﺶ را ﺑﺪﺳﺖ آورده ، دﺳﺘﻬﺎﯾﺶ را اﻧﺪاﺧﺖ.‬ ‫او ﯾﺎدآوري ﮐﺮد

: » اﮔﻪ درد داﺷﺘﯽ ﻣﯽ ﺗﻮﻧﯽ داروي ﺗﯿﻠﻮﻧﻮل ﻣﺼﺮف ﮐﻨﯽ. «‬ ‫» اون ﻗﺪرﻫﺎ درد ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻪ. «‬ ‫ﮐﺎرﻻﯾﻞ ﻟﺒﺨﻨﺪي زد و ﺑﺮﮔﻪ ي ﺗﺮﺧﯿﺺ او را اﻣﻀﺎ ﮐﺮد. » ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯿﺎد ﺧﯿﻠﯽ ﺷﺎﻧﺲ

آوردي. «‬ ‫ﺳﺮش را اﻧﺪﮐﯽ ﭼﺮﺧﺎﻧﺪ ، ﺗﺎ ﻧﮕﺎه ﺗﻨﺪي ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﯿﻨﺪازد . » ﺑﺮ ﺣﺴﺐ اﺗﻔﺎق ادوارد ﺧﻮش ﺷﺎﻧﺲ ﮐﻨﺎر ﻣﻦ اﯾﺴﺘﺎده ﺑﻮد. «‬ ‫ﮐﺎرﻻﯾﻞ ﮐﻪ ﻫﻤﺎن ﭼﯿﺰي را ﺷﻨﯿﺪه ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﻦ

ﺷﻨﯿﺪه ﺑﻮدم ، ﺳﺮﯾﻌﺎً ﺗﺎﯾﯿﺪ ﮐﺮد : » اوه، ﺧﻮب...ﺑﻠﻪ. « او ﺳﻮء ﻇﻨﺶ را ﭘﺎي ﺗﻮﻫﻢ ﻧﻨﻮﺷﺘﻪ ﺑﻮد .‬ ‫ﻫﻨﻮز ﻧﻪ .‬

‫ﮐﺎرﻻﯾﻞ اﻧﺪﯾﺸﯿﺪ : ﻫﻤﺶ ﺗﺤﻮﯾﻞ ﺧﻮدت . ﻫﺮﻃﻮر ﮐﻪ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ ﺑﻬﺘﺮه ردﯾﻔﺶ ﮐﻦ .‬

‫آرام و ﺳﺮﯾﻊ زﻣﺰﻣﻪ ﮐﺮدم : » ﺧﯿﻠﯽ ﻣﻤﻨﻮن. « ﮔﻮش ﻫﯿﭻ اﻧﺴﺎﻧﯽ آن را ﻧﺸﻨﯿﺪ . زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﮐﺎرﻻﯾﻞ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺗﺎﯾﻠﺮ ﺑﺮﻣﯽ ﮔﺸﺖ ، ﺑﺎ ﻃﻌﻨﻪ ي‬ ‫ﻣﻦ ﻟﺒﻬﺎﯾﺶ ﮐﻤﯽ ﺑﻪ ﺑﺎﻻ رﻓﺘﻨﺪ. او ﺑﻪ

ﻣﻌﺎﯾﻨﻪ ي زﺧﻢ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺷﮑﺴﺘﻪ ﺷﺪن ﺷﯿﺸﻪ ي ﺟﻠﻮي اﺗﻮﻣﺒﯿﻞ در ﺗﺎﯾﻠﺮ اﯾﺠﺎد ﮐﺮده ﺑﻮد ﻣﺸﻐﻮل ﺷﺪ و‬ ‫ﮔﻔﺖ : » ﻣﺘﺎﺳﻔﺎﻧﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﮕﻢ ، ﺗﻮ ﺑﺎﯾﺪ ﮐﻤﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﭘﯿﺶ ﻣﺎ ﺑﻤﻮﻧﯽ. «‬ ‫ﺧﻮب ، اﯾﻦ

ﺧﺮاﺑﯽ را ﻣﻦ ﺑﻪ ﺑﺎر آورده ﺑﻮدم ، ﭘﺲ ﮐﺎﻣﻼً ﻋﺎدﻻﻧﻪ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺴﺘﯽ ﺧﻮدم آن را درﺳﺖ ﻣﯽ ﮐﺮدم .‬ ‫او ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﻣﻦ آﻣﺪ. ﺑﻪ ﯾﺎد آوردم ﮐﻪ ﭼﻄﻮر ﻗﺒﻞ از آن ﺣﺎدﺛﻪ اﻣﯿﺪوار ﺑﻮدم ﮐﻪ او

romangram.com | @romangram_com