رمان خورشـیـد نیمــه شب

#خورشـیـد_نیمــه_شب_پارت_77


ﭘﻮﺳﺖ ﺳﺮ او ﮐﺸﯿﺪ ﺗﺎ ﺑﺮآﻣﺪﮔﯽ زﯾﺮ ﻣﻮﻫﺎﯾﺶ را ﭘﯿﺪا ﮐﺮد .‬ ‫ﺗﺴﻠﯿﻢ ﻣﻮج اﺣﺴﺎﺳﺎﺗﯽ ﮐﻪ ﺑﺮ ﻣﻦ ﻏﻠﺒﻪ ﮐﺮد ﺷﺪم .‬

‫ﻫﺰاران ﺑﺎر ﮐﺎرﻻﯾﻞ را در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ اﻧﺴﺎن ﻫﺎ ﮐﺎر ﻣﯽ ﮐﺮد دﯾﺪه ﺑﻮدم . ﺣﺘﯽ ﺳﺎﻟﻬﺎ ﭘﯿﺶ ، ﺑﻪ ﻃﻮر ﻏﯿﺮ رﺳﻤﯽ ﺑﻪ او ﮐﻤﮏ ﻣﯽ ﮐﺮدم- اﻟﺒﺘﻪ‬ ‫ﻓﻘﻂ در ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﭘﺎي ﺧﻮن

وﺳﻂ ﻧﻤﯽ آﻣﺪ. ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ اﯾﻦ ﺑﺮاي ﻣﻦ ﭼﯿﺰ ﺟﺪﯾﺪي ﻧﺒﻮد، ﮐﻪ او را ﺑﺒﯿﻨﻢ ﮐﻪ دﺧﺘﺮ را ﻣﻌﺎﯾﻨﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ، اﻧﮕﺎر‬ ‫ﺧﻮدش ﻫﻢ اﻧﺴﺎن ﺑﻮد. ﺑﺎرﻫﺎ ﺑﻪ ﮐﻨﺘﺮل او ﻏﺒﻄﻪ ﺧﻮرده ﺑﻮدم، وﻟﯽ

اﺣﺴﺎﺳﯽ ﮐﻪ ﺣﺎﻻ داﺷﺘﻢ ﻓﺮق ﻣﯽ ﮐﺮد. ﻣﻦ ﺑﻪ ﺧﻮد او ﺑﯿﺸﺘﺮ از ﮐﻨﺘﺮﻟﺶ‬ ‫ﻏﺒﻄﻪ ﻣﯽ ﺧﻮردم. از دﯾﺪن ﺗﻔﺎوت ﻫﺎي ﺑﯿﻦ ﺧﻮدم و ﮐﺎرﻻﯾﻞ، ﻗﻠﺒﻢ ﺑﻪ درد آﻣﺪ- او ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺑﻪ آراﻣﯽ او

را ﻟﻤﺲ ﮐﻨﺪ، ﺑﺪون ﺗﺮس، ﻣﯽ‬ ‫داﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﻫﯿﭻ ﮔﺎه ﺑﻪ او آﺳﯿﺒﯽ ﻧﻤﯽ زﻧﺪ...‬ ‫او ﺑﺮ ﺧﻮد ﻟﺮزﯾﺪ و ﻣﻦ روي ﺗﺨﺖ ﻧﺎﮔﻬﺎن ﺗﮑﺎن ﺧﻮردم . ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮاي ﻟﺤﻈﻪ اي ﺗﻤﺮﮐﺰ ﻣﯽ ﮐﺮدم ﺗﺎ ﺣﺎﻟﺖ ﺑﯽ

ﺧﯿﺎﻟﻢ را ﺣﻔﻆ ﮐﻨﻢ.‬ ‫ﮐﺎرﻻﯾﻞ ﭘﺮﺳﯿﺪ : » درد ﻣﯽ ﮐﻨﻪ؟ «‬ ‫ﺑﯿﻦ اﺑﺮوﻫﺎﯾﺶ ﭼﯿﻦ اﻓﺘﺎد و ﮔﻔﺖ : » ﻧﻪ ﺧﯿﻠﯽ. «‬ ‫ﯾﮏ ﻗﻄﻌﻪ ي دﯾﮕﺮ از ﭘﺎزل ﺷﺨﺼﯿﺖ او در ﺟﺎﯾﺶ اﻓﺘﺎد : او ﺷﺠﺎع ﺑﻮد . او

دوﺳﺖ ﻧﺪاﺷﺖ از ﺧﻮدش ﺿﻌﻒ ﻧﺸﺎن دﻫﺪ .‬ ‫اﺣﺘﻤﺎﻻً او آﺳﯿﺐ ﭘﺬﯾﺮﺗﺮﯾﻦ ﻣﻮﺟﻮدي ﮐﻪ ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺧﺘﻢ ﺑﻮد و ﻧﻤﯽ ﺧﻮاﺳﺖ ﺿﻌﯿﻒ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﺑﺮﺳﺪ . ﺧﻨﺪه ي آﻫﺴﺘﻪ اي روي ﻟﺒﻬﺎﯾﻢ ﻟﻐﺰﯾﺪ .‬

‫ﻧﮕﺎه ﺧﺸﻤﮕﯿﻦ دﯾﮕﺮي ﺑﻪ ﻣﻦ اﻧﺪاﺧﺖ .‬ ‫ﮐﺎرﻻﯾﻞ ﮔﻔﺖ : » ﺧﻮب ، ﭘﺪرت ﺗﻮي اﺗﺎق اﻧﺘﻈﺎر ﻧﺸﺴﺘﻪ- ﺣﺎﻻ ﻣﯽ ﺗﻮﻧﯽ ﺑﺎﻫﺎش ﺑﺮي ﺧﻮﻧﻪ . وﻟﯽ اﮔﻪ ﺳﺮﮔﯿﺠﻪ داﺷﺘﯽ ﯾﺎ اﺧﺘﻼﻟﯽ ﺗﻮي‬ ‫ﺑﯿﻨﺎﯾﯿﺖ

ﺣﺲ ﮐﺮدي دوﺑﺎره ﺑﺮﮔﺮد اﯾﻨﺠﺎ. «‬ ‫ﭘﺪرش اﯾﻨﺠﺎ ﺑﻮد؟ در ﺑﯿﻦ اﻓﮑﺎر درون اﺗﺎق اﻧﺘﻈﺎر ﭘﺮ ازدﺣﺎم ﺟﺴﺘﺠﻮ ﮐﺮدم ، وﻟﯽ ﻧﺘﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺻﺪاي ﺿﻌﯿﻒ ذﻫﻦ او را از ﺑﯿﻦ ﺟﻤﻌﯿﺖ ﺗﺸﺨﯿﺺ‬ ‫دﻫﻢ.

او دوﺑﺎره ﺣﺮف زد، ﭼﻬﺮه اش ﻣﻀﻄﺮب ﺑﻮد .‬ ‫» ﻧﻤﯽ ﺗﻮﻧﻢ ﺑﺮﮔﺮدم ﻣﺪرﺳﻪ؟ «‬ ‫ﮐﺎرﻻﯾﻞ ﭘﯿﺸﻨﻬﺎد ﮐﺮد : » ﺷﺎﯾﺪ ﺑﻬﺘﺮ ﺑﺎﺷﻪ اﻣﺮوز زﯾﺎد ﺳﺨﺖ ﻧﮕﯿﺮي. «‬ ‫ﻧﮕﺎه ﺳﺮﯾﻌﯽ ﺑﻪ ﻣﻦ اﻧﺪاﺧﺖ و

ﮔﻔﺖ : » اون ﻣﯽ ﺗﻮﻧﻪ ﺑﺮه ﻣﺪرﺳﻪ؟ «‬ ‫ﻋﺎدي رﻓﺘﺎر ﮐﻦ ، ﭼﯿﺰﻫﺎرو درﺳﺖ ﮐﻦ... اﺣﺴﺎﺳﯽ رو ﮐﻪ وﻗﺘﯽ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﻫﺎت ﻧﮕﺎه ﻣﯽ ﮐﻨﻪ ﺑﻬﺖ دﺳﺖ ﻣﯿﺪه ﻧﺎدﯾﺪه ﺑﮕﯿﺮ...‬ ‫ﮔﻔﺘﻢ : » ﺑﺎﻻﺧﺮه

ﯾﻪ ﻧﻔﺮ ﺑﺎﯾﺪ ﺧﺒﺮ ﺳﺎﻟﻢ ﺑﻮدن ﻣﺎرو ﭘﺨﺶ ﮐﻨﻪ. «‬ ‫ﮐﺎرﻻﯾﻞ ﺗﺼﺤﯿﺢ ﮐﺮد : » اﻟﺒﺘﻪ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯿﺎد ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﺪرﺳﻪ اﻵن ﺗﻮي اﺗﺎق اﻧﺘﻈﺎر ﺑﺎﺷﻨﺪ. «‬ ‫اﯾﻦ ﺑﺎر اﻧﺘﻈﺎر اﯾﻦ ﻋﮑﺲ اﻟﻌﻤﻞ او را

romangram.com | @romangram_com