رمان خورشـیـد نیمــه شب

#خورشـیـد_نیمــه_شب_پارت_76


ﺑﻪ او ﻟﺒﺨﻨﺪ زدم اﻧﮕﺎر ﮐﻪ ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰ ﻏﯿﺮ ﻣﻌﻤﻮﻟﯽ اﻣﺮوز اﺗﻔﺎق ﻧﯿﻮﻓﺘﺎده ﺑﻮد- ﺑﻪ ﺟﺰ اﯾﻨﮑﻪ ﺳﺮ او‬ ‫ﺿﺮﺑﻪ ﺧﻮرد و ﻣﻬﺎر ﺗﺨﯿﻼﺗﺶ از دﺳﺖ او ﺧﺎرج ﺷﺪه ﺑﻮد.‬ ‫ﺗﺎﯾﻠﺮ ﮔﻔﺖ : » ﻫﯽ،

ادوارد، ﻣﻦ واﻗﻌﺎً ﻣﺘﺎﺳﻔﻢ- «‬ ‫ﯾﮏ دﺳﺘﻢ را ﺑﻠﻨﺪ ﮐﺮدم ﺗﺎ ﻋﺬر ﺧﻮاﻫﯿﺶ ﻣﺘﻮﻗﻒ ﺷﻮد. ﺑﺎ ﻟﺤﻦ ﺧﺸﮑﯽ ﮔﻔﺘﻢ : » ﺣﺎﻻ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﯿﺮ ﮔﺬﺷﺖ. ﺧﻮدﺗﻮ ﺳﺮزﻧﺶ ﻧﮑﻦ. « ﺑﺪون اﯾﻨﮑﻪ‬ ‫ﻓﮑﺮ ﮐﻨﻢ

ﺑﻪ ﺟﻮك ﺷﺨﺼﯽ ﺧﻮدم ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺟﺎﻧﺎﻧﻪ اي زدم .‬ ‫ﻧﺎدﯾﺪه ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺗﺎﯾﻠﺮ ﮐﻪ ﻏﺮق ﺧﻮن ، در ﻓﺎﺻﻠﻪ اي ﮐﻤﺘﺮ از ﭼﻬﺎر ﻗﺪﻣﯽ ﻣﻦ دراز ﮐﺸﯿﺪه ﺑﻮد، ﺑﻪ ﻃﻮر اﻋﺠﺎب اﻧﮕﯿﺰي راﺣﺖ ﺑﻮد. ﻫﯿﭻ

ﮔﺎه ﻣﺘﻮﺟﻪ‬ ‫ﻧﺸﺪه ﺑﻮدم ﮐﻪ ﮐﺎرﻻﯾﻞ ﭼﻄﻮر ﻗﺎدر ﺑﻪ اﻧﺠﺎم اﯾﻦ ﮐﺎر ﺑﻮد- ﻧﺎدﯾﺪه ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺧﻮﻧﺮﯾﺰي ﺑﯿﻤﺎران زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ آﻧﻬﺎ را ﻣﺪاوا ﻣﯿﮑﺮد . آﯾﺎ وﺳﻮﺳﻪ ﻫﺎي‬ ‫داﺋﻤﯽ دردﺳﺮ ﺳﺎز و ﺧﻄﺮﻧﺎك

ﻧﻤﯽ ﺷﺪ...؟ وﻟﯽ، ﺣﺎﻻ... ﻣﯽ دﯾﺪم ﭼﻄﻮر اﻣﮑﺎن ﭘﺬﯾﺮ ﻣﯽ ﺷﺪ : اﮔﺮ روي ﭼﯿﺰ دﯾﮕﺮ ﻫﺎي ﺗﻤﺮﮐﺰ ﻣﯽ ﮐﺮدي ،‬ ‫وﺳﻮﺳﻪ اي ﻧﺒﻮد .‬ ‫ﺣﺘﯽ ﺧﻮن ﺗﺎزه و در ﻣﻌﺮض دﯾﺪ ﺗﺎﯾﻠﺮ ، ﮐﺎري ﺑﻪ ﺑﻼ

ﻧﺪاﺷﺖ .‬ ‫ﻓﺎﺻﻠﻪ ام را از او ﺣﻔﻆ ﮐﺮدم ، روي ﻟﺒﻪ ي ﺗﺨﺖ ﺗﺎﯾﻠﺮ ﻧﺸﺴﺘﻢ .‬ ‫از او ﭘﺮﺳﯿﺪم : » ﺧﻮب، ﻧﺘﯿﺠﻪ ي ﻣﻌﺎﯾﻨﻪ ﭼﯽ ﺷﺪ؟ «‬ ‫ﺑﺎ ﺣﺎﻟﺖ ﮔﻠﻪ ﻣﻨﺪي ﮔﻔﺖ : » ﻣﻦ ﻫﯿﭽﯿﻢ ﻧﯿﺴﺖ ، اﻣﺎ

اوﻧﺎ ﺑﻬﻢ اﺟﺎزه ﻧﻤﯿﺪن ﺑﺮم . ﭼﺮا ﺗﻮ رو ﻣﺜﻞ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺑﺮاﻧﮑﺎر ﻧﺒﺴﺘﻦ؟ «‬ ‫ﺣﺎﻻ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺻﺪاي ﮐﺎرﻻﯾﻞ را در راﻫﺮو ﺑﺸﻨﻮم .‬ ‫ﺑﺎ ﺑﯽ اﻋﺘﻨﺎﯾﯽ ﮔﻔﺘﻢ : » ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺗﻮ ﻫﻢ

ﻣﯿﺸﻨﺎﺳﯿﺶ . وﻟﯽ ﻧﮕﺮان ﻧﺒﺎش، ﻣﻦ اوﻣﺪم ﮐﻪ ﻫﻮاي ﺗﻮرو داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ. «‬ ‫زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﭘﺪرم وارد اﺗﺎق ﺷﺪ ﺑﺎ دﻗﺖ ﻋﮑﺲ اﻟﻌﻤﻞ او را ﺗﻤﺎﺷﺎ ﮐﺮدم . ﭼﺸﻢ ﻫﺎﯾﺶ ﮔﺸﺎد ﺷﺪﻧﺪ و دﻫﺎﻧﺶ

از ﺣﯿﺮت ﺑﺎز ﻣﺎﻧﺪ . از درون ﻧﺎﻟﻪ اي‬ ‫ﮐﺮدم. ﺑﻠﻪ ، ﻣﺴﻠﻤﺎً او ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺒﺎﻫﺖ ﺷﺪه ﺑﻮد .‬ ‫ﮐﺎرﻻﯾﻞ ﭘﺮﺳﯿﺪ : » ﺧﻮب ، دوﺷﯿﺰه ﺳﻮان ، اﻵن ﺣﺎﻟﺖ ﭼﻄﻮره؟ « رﻓﺘﺎر او ﺑﻪ ﻗﺪري آراﻣﺶ

ﺑﺨﺶ ﺑﻮد ﮐﻪ ﭘﺲ ﭼﻨﺪ ﻟﺤﻈﻪ اﮐﺜﺮ ﺑﯿﻤﺎران را آرام‬ ‫ﻣﯽ ﮐﺮد . ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺑﮕﻮﯾﻢ ﺑﺮ روي ﺑﻼ ﭼﻘﺪر ﺗﺎﺛﯿﺮ داﺷﺖ .‬ ‫او آﻫﺴﺘﻪ ﮔﻔﺖ : » ﺧﻮﺑﻢ. «‬ ‫ﮐﺎرﻻﯾﻞ ﻋﮑﺲ ﻫﺎي او را روي ﻻﯾﺖ

ﺑﻮرد ﮐﻨﺎر ﺗﺨﺖ ﮔﺬاﺷﺖ . » ﻋﮑﺲ ﺑﺮداري ﺑﺎ اﺷﻌﻪ ي ‪ X‬ﮐﻪ ﭼﯿﺰ ﺧﺎﺻﯽ رو ﻧﺸﻮن ﻧﻤﯽ ده . ﺳﺮت اﻵن‬ ‫درد ﻣﯿﮑﻨﻪ ؟ ادوارد ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﮐﻪ ﺿﺮﺑﻪ ي ﺳﺨﺘﯽ ﺑﻪ ﺳﺮت وارد ﺷﺪه. «‬ ‫او

آﻫﯽ ﮐﺸﯿﺪ و دوﺑﺎره ﮔﻔﺖ : » ﻣﻦ ﺣﺎﻟﻢ ﺧﻮﺑﻪ. « اﯾﻦ ﺑﺎر ﺑﯽ ﺗﺎﺑﯽ از ﺻﺪاﯾﺶ ﻣﻮج ﻣﯽ زد. ﺑﻌﺪ ﻧﮕﺎه ﺧﺸﻤﮕﯿﻨﺎﻧﻪ اي ﺑﻪ ﻣﻦ اﻧﺪاﺧﺖ .‬ ‫ﮐﺎرﻻﯾﻞ ﺟﻠﻮﺗﺮ رﻓﺖ . ﺑﻪ آراﻣﯽ دﺳﺘﺶ را روي

romangram.com | @romangram_com