#خورشـیـد_نیمــه_شب_پارت_68
درﺷﺖ او دوﺧﺘﻢ ، ﺳﻌﯽ ﮐﺮدم او را وادار ﮐﻨﻢ ﺗﻔﺴﯿﺮ ﻣﺮا ﺑﭙﺬﯾﺮد- ﺗﻨﻬﺎ ﺷﺮﺣﯽ ﮐﻪ ﻣﻨﻄﻘﯽ ﺑﻮد. » ﻧﻪ. « او دﺳﺖ ﺑﺮدار ﻧﺒﻮد. ﺳﻌﯽ ﮐﺮدم آرام ﺑﻤﺎﻧﻢ و از ﮐﻮره در ﻧﺮوم . ﻓﻘﻂ اﮔﺮ ﻣﯽ
ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ او را ﻟﺤﻈﻪ اي ﺳﺎﮐﺖ ﻧﮕﻪ دارم ، ﺗﺎ ﻓﺮﺻﺖ ﮐﻨﻢ ﺷﻮاﻫﺪ را از ﺑﯿﻦ ﺑﺒﺮم... و ﺑﺎ ﭘﯿﺶ ﮐﺸﯿﺪن ﺟﺮاﻫﺖ ﺳﺮش داﺳﺘﺎن او را ﺧﺮاب ﮐﻨﻢ. ﺳﺎﮐﺖ ﻧﮕﻪ داﺷﺘﻦ اﯾﻦ دﺧﺘﺮ آرام و
رازدار ، ﻧﺒﺎﯾﺪ آﺳﺎن ﻣﯽ ﺑﻮد ؟ اي ﮐﺎش ﺑﻪ ﻣﻦ اﻋﺘﻤﺎد ﻣﯽ ﮐﺮد ، ﻓﻘﻂ ﺑﺮاي ﯾﮏ ﻟﺤﻈﻪ... » ﺧﻮاﻫﺶ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ، ﺑﻼ. « ﺻﺪاﯾﻢ ﺑﺴﯿﺎر ﻣﺸﺘﺎق ﺑﻮد، ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ اﯾﻨﮑﻪ ﻧﺎﮔﻬﺎن دﻟﻢ ﻣﯽ ﺧﻮ
اﺳﺖ ﺑﻪ ﻣﻦ اﻋﺘﻤﺎد ﮐﻨﺪ. ﺑﺪ ﺟﻮر ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺘﻢ، و ﺗﻨﻬﺎ دﻟﯿﻠﺶ اﯾﻦ ﺗﺼﺎدف ﻧﺒﻮد. ﯾﮏ آرزوي اﺣﻤﻘﺎﻧﻪ. ﭼﻪ ﺣﺴﯽ ﺑﺎﻋﺚ ﻣﯽ ﺷﺪ ﮐﻪ او ﺑﻪ ﻣﻦ اﻋﺘﻤﺎد ﮐﻨﺪ؟ ﭘﺮﺳﯿﺪ : » ﭼﺮا؟ « ﻫﻨﻮز
ﺣﺎﻟﺖ ﺗﺪاﻓﻌﯽ داﺷﺖ. ﻣﻠﺘﻤﺴﺎﻧﻪ ﮔﻔﺘﻢ : » ﺑﻪ ﻣﻦ اﻋﺘﻤﺎد ﮐﻦ. « » ﻗﻮل ﻣﯿﺪي ﺑﻌﺪاً ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ رو ﺑﺮام ﺗﻌﺮﯾﻒ ﮐﻨﯽ؟ « از اﯾﻨﮑﻪ ﺑﺎز ﻫﻢ ﻣﺠﺒﻮر ﻣﯽ ﺷﺪم ﺑﻪ او دروغ ﺑﮕﻮﯾﻢ ﻋﺼﺒﺎﻧﯽ ﺑﻮ
دم ، آن ﻫﻢ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ از ﺗﻪ دل آرزو ﻣﯽ ﮐﺮدم ﮐﻪ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪ اي ﺳﺰاوار اﻋﺘﻤﺎد او ﺑﺎﺷﻢ. » ﺑﺎﺷﻪ. « ﺑﺎ ﻫﻤﺎن ﻟﺤﻦ ﺗﮑﺮار ﮐﺮد : » ﺑﺎﺷﻪ. « وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺗﻼش ﺑﺮاي ﻧﺠﺎت
ﻣﺎ آﻏﺎز ﺷﺪ ، ﺳﻌﯽ ﮐﺮدم آن دﺧﺘﺮ را ﻧﺎدﯾﺪه ﺑﮕﯿﺮم و اوﻟﯿﻮﯾﺖ ﻫﺎﯾﻢ را درﺳﺖ ﻣﺸﺨﺺ ﮐﻨﻢ . در اﻓﮑﺎر ﻫﺮ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ در ﻣﺤﻮﻃﻪ ﺑﻮد ﺟﺴﺘﺠﻮ ﮐﺮدم ، ﺷﺎﻫﺪان و ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺗﺎزه آﻣﺪه
ﺑﻮدﻧﺪ ، وﻟﯽ ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰ ﺧﻄﺮﻧﺎﮐﯽ ﻧﯿﺎﻓﺘﻢ . ﺑﻌﻀﯽ ﻫﺎ ﺑﺎ دﯾﺪن ﻣﻦ ﮐﻨﺎر ﺑﻼ ﻏﺎﻓﻠﮕﯿﺮ ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ ، وﻟﯽ ﻫﻤﻪ ﺑﻪ اﯾﻦ ﻧﺘﯿﺠﻪ رﺳﯿﺪه ﺑﻮدﻧﺪ – ﻫﻤﺎن ﻃﻮر ﮐﻪ ﻫﯿﭻ ﻧﺘﯿﺠﻪ ي اﻣﮑﺎن ﭘﺬﯾﺮ دﯾﮕﺮي
ﻧﺒﻮد- ﮐﻪ ﻗﺒﻞ از ﺗﺼﺎدف ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺣﻀﻮر ﻣﻦ در ﮐﻨﺎر او ﻧﺸﺪه ﺑﻮدﻧﺪ . او ﺗﻨﻬﺎ ﮐﺴﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺗﻌﺒﯿﺮ ﺳﺎده را ﻧﭙﺬﯾﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد. وﻟﯽ او ﺷﺎﻫﺪ ﻗﺎﺑﻞ اﻋﺘﻤﺎدي ﻣﺤﺴﻮب ﻧﻤﯽ ﺷﺪ. او ﺗﺮﺳﯿﺪه ﺑﻮد،
ﺳﺮش ﺿﺮﺑﻪ دﯾﺪه ﺑﻮد، ﺑﻪ ﺣﺎﻣﯿﺶ ﺗﻮﺟﻬﯽ ﻧﺪاﺷﺖ. ﺣﺘﻤﻼً ﺷﻮﮐﻪ ﺷﺪه ﺑﻮد. اﯾﻨﻬﺎ ﺑﺮاي اﯾﻨﮑﻪ داﺳﺘﺎن او ﻗﺎﺑﻞ ﻗﺒﻮل ﻧﺒﺎﺷﺪ ﮐﺎﻓﯽ ﺑﻮد، ﻧﻪ؟ ﻫﯿﭻ ﮐﺲ او را ﺑﺎور ﻧﻤﯿﮑﺮد. وﻗﺘﯽ ﮐﻪ اﻓﮑﺎر
روزاﻟﯽ ، ﺟﺎﺳﭙﺮ و امت را ﺷﻨﯿﺪم ﮐﻪ ﺑﻪ ﺻﺤﻨﻪ ﻧﺰدﯾﮏ ﻣﯽ ﺷﺪﻧﺪ ، ﺑﺮ ﺧﻮد ﻟﺮزﯾﺪم . اﺣﺘﻤﺎﻻً اﻣﺸﺐ ﺟﻬﻨﻢ ﺑﻪ ﭘﺎ ﻣﯽ ﮐﺮدﻧﺪ ﺗﺎ ﻣﺮا زات ﮐﻨﻨﺪ .
مجازات کند
romangram.com | @romangram_com