رمان خورشـیـد نیمــه شب

#خورشـیـد_نیمــه_شب_پارت_69


‫ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﺟﺎي ﺷﺎﻧﻪ ﻫﺎﯾﻢ را از روي ﻣﺎﺷﯿﻦ ﻗﻬﻮه اي از ﺑﯿﻦ ﺑﺒﺮم، وﻟﯽ آن دﺧﺘﺮ ﺑﺴﯿﺎر ﻧﺰدﯾﮏ ﺑﻮد. ﺑﺎﯾﺪ ﺻﺒﺮ ﻣﯽ ﮐﺮدم ﺗﺎ ﺣﻮاﺳﺶ ﭘﺮت‬ ‫ﺷﻮد.‬ ‫ﺻﺒﺮ ﮐﺮدن ﻧﺎاﻣﯿﺪﮐﻨﻨﺪه ﺑﻮد-

ﭼﺸﻤﺎن زﯾﺎدي روي ﻣﻦ ﺑﻮد- از آﻧﺠﺎﯾﯽ ﮐﻪ اﻧﺴﺎﻧﻬﺎ ﺑﺎ ون ﮔﻼوﯾﺰ ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ و ﺳﻌﯽ ﻣﯽ ﮐﺮدﻧﺪ آن را ﺟﺎ ﺑﻪ ﺟﺎ‬ ‫ﮐﻨﻨﺪ. ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺑﻪ آﻧﻬﺎ ﮐﻤﮏ ﮐﻨﻢ، ﺗﺎ ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﻋﻤﻠﯿﺎت ﺳﺮﻋﺖ

ﺑﺒﺨﺸﺪ، وﻟﯽ ﻫﻤﯿﻦ ﺣﺎﻻ ﻫﻢ ﺑﻪ اﻧﺪازه ي ﮐﺎﻓﯽ ﺑﻪ دردﺳﺮ اﻓﺘﺎده ﺑﻮدم و آن‬ ‫دﺧﺘﺮ ﻫﻢ ﭼﺸﻤﺎن ﺗﯿﺰي داﺷﺖ. ﺑﺎﻻﺧﺮه آﻧﻬﺎ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ ون را ﺑﻪ ﻗﺪري دور ﮐﻨﻨﺪ ﺗﺎ ﭘﺰﺷﮏ ﯾﺎران ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ ﺑﺮ

اﻧﮑﺎر را ﺑﻪ ﻣﺎ ﺑﺮﺳﺎﻧﻨﺪ.‬ ‫ﯾﮏ ﭼﻬﺮه ي آﺷﻨﺎ ﺗﺸﺨﯿﺺ دادم .‬ ‫ﺑﺮت وارﻧﺮ ﮔﻔﺖ : » ﻫﯽ، ادوارد. « او ﻫﻤﯿﻦ ﻃﻮر ﯾﮏ ﭘﺮﺳﺘﺎر ﺑﻮد و ﻣﻦ او را ﺑﻪ ﺧﻮﺑﯽ از ﺑﯿﻤﺎرﺳﺘﺎن ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺧﺘﻢ. اﯾﻦ

ﻧﻬﺎﯾﺖ ﺧﻮش ﺷﺎﻧﺴﯽ‬ ‫ﺑﻮد- ﺗﻨﻬﺎ ﺷﺎﻧﺴﯽ ﮐﻪ اﻣﺮوز آورده ﺑﻮدم- ﮐﻪ او اوﻟﯿﻦ ﮐﺴﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﺎ رﺳﯿﺪ. در اﻓﮑﺎرش ﺧﻮاﻧﺪم ﮐﻪ او ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻦ ﻫﺸﯿﺎر و‬ ‫آرام ﻫﺴﺘﻢ. »

ﺣﺎﻟﺖ ﺧﻮﺑﻪ، ﭘﺴﺮ؟ «‬ ‫» ﻋﺎﻟﯿﻢ، ﺑﺮِت. ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰﯾﻢ ﻧﺸﺪ. وﻟﯽ ﻣﯽ ﺗﺮﺳﻢ ﻣﻐﺰ ﺑﻼ ﺻﺪﻣﻪ دﯾﺪه ﺑﺎﺷﻪ. وﻗﺘﯽ از ﺳﺮ راه ﮐﻨﺎر ﮐﺸﯿﺪﻣﺶ ﺑﻪ ﺳﺮش ﺿﺮﺑﻪ ي ﺳﺨﺘﯽ ﺧﻮرد...«‬ ‫ﺑﺮت ﺗﻮﺟﻪ

اش را روي آن دﺧﺘﺮ ﻣﺘﻤﺮﮐﺰ ﮐﺮد، ﮐﻪ ﭼﻨﺎن ﻧﮕﺎه ﺧﺸﻢ آﻟﻮدي ﺑﻪ ﻣﻦ اﻧﺪاﺧﺖ اﻧﮕﺎر ﺑﻪ او ﺧﯿﺎﻧﺖ ﺷﺪه ﺑﺎﺷﺪ. اوه، درﺳﺘﻪ. او ﻓﺪاﯾﯽِ‬ ‫ﺑﯽ ﺳﺮ و ﺻﺪا ﺑﻮد- او ﺗﺮﺟﯿﺢ ﻣﯽ داد ﺑﯽ ﺻﺪا

زﺟﺮ ﺑﮑﺸﺪ .‬ ‫ﺑﻬﺮ ﺟﻬﺖ ﺑﺎ داﺳﺘﺎن ﻣﻦ ﺳﺮﯾﻌﺎً ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﻧﮑﺮده ﺑﻮد ، اﯾﻦ ﺑﺎﻋﺚ ﻣﯽ ﺷﺪ ﺑﯿﺸﺘﺮ اﺣﺴﺎس راﺣﺘﯽ ﮐﻨﻢ .‬ ‫ﭘﺰﺷﮏ ﯾﺎر ﺑﻌﺪي ﺳﻌﯽ ﮐﺮد ﭘﺎﻓﺸﺎري ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺑﺎﯾﺪ درﻣﺎن ﻣﯽ

ﺷﺪم، وﻟﯽ ﻣﻨﺼﺮف ﮐﺮدن او ﭼﻨﺪان ﺳﺨﺖ ﻧﺒﻮد. ﻗﻮل دادم اﺟﺎزه دﻫﻢ ﭘﺪرم‬ ‫ﻣﺮا ﻣﻌﺎﯾﻨﻪ ﮐﻨﺪ و او رﻫﺎﯾﻢ ﮐﺮد. ﺑﺎ اﻏﻠﺐ اﻧﺴﺎﻧﻬﺎ، ﻓﻘﻂ ﻻزم ﺑﻮد ﺑﺎ ﻟﺤﻨﯽ اﻃﻤﯿﻨﺎن ﺑﺨﺶ و آرام ﺻﺤﺒﺖ ﮐﺮد.

ﺑﯿﺸﺘﺮ اﻧﺴﺎﻧﻬﺎ، ﻧﻪ آن دﺧﺘﺮ. آﯾﺎ‬ ‫ﻧﻤﯽ ﺷﺪ او را در ﻫﯿﭻ ﯾﮏ از رده ﻫﺎي ﻋﺎدي ﺟﺎي داد؟‬ ‫ﻫﻤﯿﻦ ﮐﻪ ﻧﮕﻪ دارﻧﺪه ي ﻣﺨﺼﻮص را دور ﮔﺮدن او اﻧﺪاﺧﺘﻨﺪ- و او از ﺧﺠﺎﻟﺖ ﺳﺮخ ﺷﺪ- از

ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ اﺳﺘﻔﺎده ﮐﺮدم ﺗﺎ ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ ﻓﺮورﻓﺘﮕﯽ‬ ‫ﻣﺎﺷﯿﻦ ﻗﻬﻮه اي را ﺑﺎ ﭘﺸﺖ ﭘﺎﯾﻢ درﺳﺖ ﮐﻨﻢ . ﻓﻘﻂ ﺑﺮادرﻫﺎ و ﺧﻮاﻫﺮ ﻫﺎﯾﻢ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﻦ ﭼﮑﺎر ﻣﯽ ﮐﺮدم ، و در ذﻫﻦ ا‪ﻣ‪ﺖ ﺷﻨﯿﺪم

ﮐﻪ‬ ‫ﻗﻮل ﻣﯽ داد ﻫﺮﺟﺎ را از ﻗﻠﻢ اﻧﺪاﺧﺘﻪ ﺑﻮدم درﺳﺖ ﮐﻨﺪ .‬ ‫از ﮐﻤﮏ او ﺳﭙﺎﺳﮕﺰار ﺑﻮدم- ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﻪ اﯾﻦ دﻟﯿﻞ ﮐﻪ ﺣﺪاﻗﻞ، ا‪ﻣ‪ﺖ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ اﻧﺘﺨﺎب ﺧﻄﺮﻧﺎﮐﻢ ﻣﺮا ﺑﺨﺸﯿﺪه ﺑﻮد- وﻗﺘﯽ روي

romangram.com | @romangram_com