#خورشـیـد_نیمــه_شب_پارت_67


او اﺟﺎزه دادم. اﺣﺘﯿﺎج داﺷﺘﻢ ﻧﻔﺲ ﺑﮑﺸﻢ ﺗﺎ ﺑﺘﻮاﻧﻢ ﻧﻘﺸﻢ را درﺳﺖ ﺑﺎزي ﮐﻨﻢ. اﺣﺘﯿﺎج داﺷﺘﻢ از‬ ‫ﺣﺮارت ﺑﺪن او ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﮕﯿﺮم ﺗﺎ ﮔﺮﻣﺎ ﺑﺎ ﺑﻮي او ﺗﺮﮐﯿﺐ ﻧﺸﻮد و ﺑﺮ ﻣﻦ ﻏﻠﺒﻪ ﻧﮑﻨﺪ. ﺗﺎ

آﻧﺠﺎﯾﯽ ﻣﯽ ﺷﺪ در ﺑﯿﻦ اﺗﻮﻣﺒﯿﻞ ﻫﺎي ﻣﺘﻼﺷﯽ ﺷﺪه ﺗﮑﺎن‬ ‫ﺧﻮرد، از او ﻓﺎﺻﻠﻪ ﮔﺮﻓﺘﻢ.‬ ‫او ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﮕﺎه ﮐﺮد و، ﻣﻦ ﻣﺘﻘﺎﺑﻼً ﺑﻪ او ﺧﯿﺮه ﺷﺪم. اﯾﻨﮑﻪ در اول ﺑﻪ ﺟﺎي دﯾﮕﺮي ﻧﮕﺎه ﻣﯽ ﮐﺮدم

اﺷﺘﺒﺎﻫﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﯾﮏ دروﻏﮕﻮي ﺑﯽ ﻣﻬﺎرت‬ ‫ﻣﺮﺗﮑﺐ ﻣﯽ ﺷﺪ و ﻣﻦ ﯾﮏ دروﻏﮕﻮي ﻧﺎﻻﯾﻖ ﻧﺒﻮدم . ﺣﺎﻟﺖ ﭼﻬﺮه ام آرام ﺑﻮد... ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽ رﺳﺪ او را ﮔﯿﺞ ﮐﺮده ﺑﺎﺷﺪ. و اﯾﻦ ﺧﻮب ﺑﻮد .‬

‫ﺣﺎﻻ ﺻﺤﻨﻪ ي ﺗﺼﺎدف ﺷﻠﻮغ ﺷﺪه ﺑﻮد . ﺑﯿﺸﺘﺮ داﻧﺶ آﻣﻮزان، ﺑﭽﻪ ﻫﺎ، ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ را ﻫﻞ ﻣﯽ دادﻧﺪ و ﺳﺮك ﻣﯽ ﮐﺸﯿﺪﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﺒﯿﻨﻨﺪ ﺑﺪن ﻟﻪ ﺷﺪه اي‬ ‫ﻗﺎﺑﻞ رؤﯾﺖ ﻫﺴﺖ ﯾﺎ ﻧﻪ . ﻫﻤﻬﻤﻪ اي از

ﺟﯿﻎ و اﻓﮑﺎر ﺷﻮك زده ﺑﺮ ﭘﺎ ﺑﻮد . در اﻓﮑﺎرﺷﺎن ﮔﺸﺘﯽ زدم ﺗﺎ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺷﻮم ﮐﺴﯽ ﻣﺸﮑﻮك ﻧﺸﺪه ، ﺑﻌﺪ‬ ‫ﺻﺪاﻫﺎ را ﺳﺎﮐﺖ ﮐﺮدم و ﻓﻘﻂ روي آن دﺧﺘﺮ ﻣﺘﻤﺮﮐﺰ ﺷﺪم .‬ ‫داد و ﺑﯿﺪاد ﻫﺎ ﺣﻮ

اس او را ﭘﺮت ﮐﺮده ﺑﻮد . در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﻫﻨﻮز ﺣﯿﺮت زده ﺑﻮد ، ﻧﮕﺎﻫﯽ ﺑﻪ اﻃﺮاف اﻧﺪاﺧﺖ و ﺳﻌﯽ ﮐﺮد روي ﭘﺎﻫﺎﯾﺶ ﺑﺎﯾﺴﺘﺪ .‬ ‫دﺳﺘﻢ را ﺑﻪ آراﻣﯽ روي ﺷﺎﻧﻪ اش ﮔﺬاﺷﺘﻢ ﺗﺎ او را ﭘﺎﯾﯿﻦ

ﻧﮕﻪ دارم .‬ ‫» ﻓﻌﻼً از ﺟﺎت ﺑﻠﻨﺪ ﻧﺸﻮ. « ﺣﺎل او ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﺧﻮب ﻣﯽ آﻣﺪ ، وﻟﯽ آﯾﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﮔﺮدﻧﺶ را ﺗﮑﺎن ﻣﯿﺪاد ؟ دوﺑﺎره آرزوي ﺣﻀﻮر ﮐﺎرﻻﯾﻞ را ﮐﺮدم .‬ ‫ﺳﺎﻟﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺗﺌﻮري

ﭘﺰﺷﮑﯽ ﺧﻮاﻧﺪه ﺑﻮدم ﺑﺎ ﻗﺮن ﻫﺎ ﺗﺠﺮﺑﻪ ي ﻋﻤﻠﯽ او در اﯾﻦ ﮐﺎر ﺑﺮاﺑﺮي ﻧﻤﯽ ﮐﺮد .‬ ‫اﻋﺘﺮاض ﮐﺮد : » اﻣﺎ ﺳﺮده. «‬ ‫او دو ﺑﺎر ﺗﺎ ﻣﺮز ﻣﺮگ ﭘﯿﺶ رﻓﺘﻪ ﺑﻮد و ﯾﮏ ﺑﺎر دﯾﮕﺮ ﻫﻢ ﻣﻮرد

ﺿﺮب و ﺟﺮح واﻗﻊ ﺷﺪه ﺑﻮد، و اﯾﻦ ﺳﺮﻣﺎ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﻧﮕﺮاﻧﯿﺶ ﻣﯽ ﺷﺪ. ﻗﺒﻞ‬ ‫از اﯾﻨﮑﻪ ﺑﻪ ﯾﺎد ﺑﯿﺎورم ﮐﻪ اﯾﻦ ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ اﺻﻼً ﺑﺎﻣﺰه ﻧﯿﺴﺖ ، آرام ﺑﺎ ﺧﻮدم ﺧﻨﺪﯾﺪم.‬ ‫ﺑﻼ ﭘﻠﮏ زد و ﺑﻌﺪ

ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ روي ﺻﻮرت ﻣﻦ ﻣﺘﻤﺮﮐﺰ ﺷﺪ. » ﺗﻮ اوﻧﺠﺎ ﺑﻮدي. «‬ ‫آن ﺣﺮف دوﺑﺎره ﻣﺮا ﻫﻮﺷﯿﺎر ﮐﺮد.‬ ‫» ﺗﻮ ﮐﻨﺎر ﻣﺎﺷﯿﻨﺖ اﯾﺴﺘﺎده ﺑﻮدي. «‬

‫» ﻧﻪ، ﻧﺒﻮدم. «‬

‫ﻣﺼﺮاﻧﻪ ﮔﻔﺖ : » ﻣﻦ ﺗﻮ رو دﯾﺪم « ﺻﺪاﯾﺶ ﻣﺜﻞ ﺑﭽﻪ اي ﺷﺪه ﺑﻮد ﮐﻪ ﻟﺠﺒﺎزي ﻣﯽ ﮐﻨﺪ.‬ ‫» ﺑﻼ ، ﻣﻦ ﮐﻨﺎرت اﯾﺴﺘﺎده ﺑﻮدم و ﺗﻮرو از ﺳﺮ راه ﮐﻨﺎر ﮐﺸﯿﺪم. «‬ ‫ﻧﮕﺎﻫﻢ را ﺑﻪ ﭼﺸﻤﺎن

romangram.com | @romangram_com