رمان خورشـیـد نیمــه شب

#خورشـیـد_نیمــه_شب_پارت_50

‫زﯾﺮ ﻟﺐ ﮔﻔﺘﻢ : » ﻫﯿﭻ ﮐﺲ ﻧﻤﺮد «‬

‫ﺣﺪس زدم ﯾﻪ ﭼﯿﺰي ﺷﺪه ، وﻗﺘﯽ دﯾﺪم اﯾﻦ اواﺧﺮ آﻟﯿﺲ اوﻧﺠﺎ ﻣﯽ ﭘﻠﮑﯿﺪ ، ﻓﮑﺮ ﮐﺮدم...‬

‫زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ درون ﮐﻼس ﻗﺪم ﻣﯽ ﮔﺬاﺷﺘﯿﻢ ، ﺧﺎﻃﺮه ي او از ﭼﻨﺪ دﻗﯿﻘﻪ ي ﭘﯿﺶ را دﯾﺪم ، از ﺑﯿﻦ در ﺑﺎز آﺧﺮﯾﻦ ﮐﻼﺳﺶ دﯾﺪه ﺑﻮد : آﻟﯿﺲ ﺑﺎ‬ ‫ﭼﻬﺮه اي ﺑﯽ ﺣﺎﻟﺖ روﺑﻪ روي ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن

ﻋﻠﻮم ﺑﻪ ﺗﻨﺪي ﻗﺪم ﻣﯽ زد . اﺣﺴﺎس ﮐﺮدم ﮐﻪ او ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﻮد و ﺑﻪ او ﺑﭙﯿﻮﻧﺪد و ﺑﻌﺪ ﺗﺼﻤﯿﻢ‬ ‫ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد ﺑﻤﺎﻧﺪ . اﮔﺮ آﻟﯿﺲ ﺑﻪ ﮐﻤﮏ او اﺣﺘﯿﺎج داﺷﺖ، ﻣﯽ ﮔﻔﺖ...‬ ‫ﺧﻮدم را روي

ﺻﻨﺪﻟﯽ اﻧﺪاﺧﺘﻢ و ﺑﺎ وﺣﺸﺖ و ﺑﯿﺰاري ﭼﺸﻢ ﻫﺎﯾﻢ را ﺑﺴﺘﻢ. زﯾﺮ ﻟﺐ ﮔﻔﺘﻢ : » ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻧﺸﺪه ﺑﻮدم ﮐﻪ اﯾﻨﻘﺪر ﻧﺰدﯾﮏ ﺑﻮده . ﻓﮑﺮ‬ ‫ﻧﻤﯽ ﮐﺮدم ﻗﺮاره... ﻧﻔﻬﻤﯿﺪم ﮐﻪ اﯾﻨﻘﺪر وﺿﻊ ﺧﺮاﺑﻪ. «‬

‫ﺑﻪ ﻣﻦ اﻃﻤﯿﻨﺎن داد : ﻧﻪ ﺑﺎب ا، اوﻧﻘﺪرام ﺑﺪ ﻧﺒﻮده ، ﻫﯿﭻ ﮐﺲ ﻧﻤﺮد ، درﺳﺘﻪ؟‬

‫از ﭘﺸﺖ دﻧﺪاﻧﻬﺎﯾﻢ ﮔﻔﺘﻢ : » درﺳﺘﻪ، اﯾﻦ دﻓﻌﻪ ﻧﻪ «‬

‫ﺷﺎﯾﺪ آﺳﻮن ﺗﺮ ﺑﺸﻪ .‬

‫» ﺣﺘﻤﺎ «‬

‫ﯾﺎ ، ﺷﺎﯾﺪ ﻫﻢ ﺑﮑﺸﯿﺶ . ﺷﺎﻧﻪ ﻫﺎﯾﺶ را ﺑﺎﻻ اﻧﺪاﺧﺖ . ﺗﻮ اوﻟﯿﻦ ﮐﺴﯽ ﻧﯿﺴﺘﯽ ﮐﻪ ﮔﻨﺪ ﻣﯽ زﻧﻪ . ﻫﯿﭻ ﮐﺲ اوﻧﻘﺪر ﺑﺪ راﺟﻊ ﺑﻬﺖ ﻗﻀﺎوت‬ ‫ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻪ . ﺑﻌﻀﯽ وﻗﺖ ﻫﺎ ﯾﮏ ﺷﺨﺺ واﻗﻌﺎً

ﺑﻮي ﺧﻮﺑﯽ داره . ﻣﻦ ﮐﻪ از اﯾﻨﮑﻪ اﯾﻦ ﺗﺎ ﺣﺎﻻ دوام آوردي ﺗﺤﺖ ﺗﺎﺛﯿﺮ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻢ .‬

‫» ﻫﯿﭻ ﮐﻤﮑﯽ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﯽ، ا‪ﻣ‪ﺖ. «‬ ‫ﺑﺎ ﻣﻮاﻓﻘﺖ او از اﯾﺪه ي ﮐﺸﺘﻦ آن دﺧﺘﺮ و اﯾﻨﮑﻪ اﯾﻦ ﮐﺎري اﺟﺘﻨﺎب ﻧﺎﭘﺬﯾﺮ ﺑﻮد ﺑﻪ ﻫﻢ رﯾﺨﺘﻢ. ﻣﮕﺮ ﺗﻘﺼﯿﺮ او ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﻮي ﺑﺴﯿﺎر ﺧﻮﺑﯽ ﻣﯽ داد؟‬ ‫او ﯾﺎ


romangram.com | @romangram_com