#خورشـیـد_نیمــه_شب_پارت_49
ﺷﺪه ﺑﻮد. ﺗﻤﺎم ﻧﺸﺎﻧﻪ ﻫﺎي اﻧﺪﮐﯽ ﮐﻪ ﺑﺮاي ﺗﺮﺳﯿﺪن ﺑﻘﯿﻪ ي ﻣﺮدم ﮐﺎﻓﯽ ﺑﻮد، ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﺑﺮ روي او ﮐﺎر ﻧﻤﯽ ﮐﺮد. ﭼﺮا ﺑﺎ وﺣﺸﺖ از ﻣﻦ دور ﻧﺸﺪه ﺑﻮد؟ ﺣﺘﻢ داﺷﺘﻢ ﺑﻪ ﻗﺪر ﮐﺎﻓﯽ آن روي
ﺗﯿﺮه ﺗﺮ ﻣﻦ را دﯾﺪه اﺳﺖ ﺗﺎ ﺑﺎ وﺟﻮد ﺣﺴﺎﺳﯿﺘﯽ ﮐﻪ داﺷﺖ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺧﻄﺮ ﺑﺸﻮد . اﮔﺮ ﻫﻢ اﺧﻄﺎرم ﺗﺎﺛﯿﺮ ﻻزم را ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺑﻮد، آن را ﻧﺪﯾﺪم. آﻗﺎي ﺑﻨﺮ از ﻫﻤﻪ ي ﮐﻼس ﺧﻮاﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻮﺟﻪ
ﮐﻨﻨﺪ و، او ﺳﺮش را ﺑﺮﮔﺮداﻧﺪ. ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽ رﺳﯽ از وﻗﻔﻪ ي اﯾﺠﺎد ﺷﺪه راﺿﯽ ﺑﺎﺷﺪ، ﭘﺲ ﺷﺎﯾﺪ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪه ﺑﻮد. اﻣﯿﺪوار ﺑﻮدم ﮐﻪ اﯾﻦ ﻃﻮر ﺑﺎﺷﺪ. ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪم ﮐﻪ اﯾﻦ ﺷﯿﻔﺘﮕﯽ دارد در
ﻣﻦ رﺷﺪ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ، ﺣﺘﯽ ﺑﺎ وﺟﻮد اﯾﻨﮑﻪ ﺳﻌﯽ ﮐﺮده ﺑﻮدم آن را رﯾﺸﻪ ﮐﻦ ﮐﻨﻢ. از ﻫﻤﯿﻦ ﺣﺎﻻ آرزو ﻣﻨﺪ ﯾﮏ ﺷﺎﻧﺲ دﯾﮕﺮ ﺑﻮدم ﮐﻪ ﺑﺎ او ﺣﺮف ﺑﺰﻧﻢ. ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺘﻢ در ﺑﺎره ي او ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﺪ
اﻧﻢ، در ﻣﻮرد ﻣﺎدرش، زﻧﺪﮔﯽ او ﻗﺒﻞ از آﻣﺪﻧﺶ ﺑﻪ اﯾﻨﺠﺎ، راﺑﻄﻪ ي او ﺑﺎ ﭘﺪرش. ﺗﻤﺎم ﺟﺰﺋﯿﺎت ﺑﯽ ﻣﻌﻨﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺷﺨﺼﯿﺖ او را ﻣﺸﺨﺺ ﮐﻨﺪ. وﻟﯽ ﻫﺮ ﺛﺎﻧﯿﻪ اي ﮐﻪ ﺑﺎ او ﻣﯽ
ﮔﺬراﻧﺪم ﯾﮏ اﺷﺘﺒﺎه ﺑﻮد، رﯾﺴﮑﯽ ﮐﻪ او ﻧﺒﺎﯾﺪ ﻣﯽ ﮐﺮد. در ﻫﻤﺎن ﻣﻮﻗﻌﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﻮدم اﺟﺎزه داده ﺑﻮدم ﯾﮏ ﺑﺎر دﯾﮕﺮ ﻧﻔﺲ ﺑﮑﺸﻢ، ﻣﻮﻫﺎي ﭘﺮ ﭘﺸﺘﺶ را ﮐﻨﺎر زد. ﺑﻮي او ﮔﻠﻮﯾﻢ را ﺳﻮ
زاﻧﺪ. ﻣﺜﻞ روز اول ﺑﻮد- ﻣﺜﻞ اﺻﺎﺑﺖ ﺗﯿﺮ . درد وﺳﻮزش ﻣﺮا ﮔﯿﺞ ﮐﺮد. ﻣﺠﺒﻮر ﺑﻮدم ﺑﻪ ﻣﯿﺰ ﭼﻨﮓ ﺑﺰﻧﻢ ﺗﺎ ﺧﻮدم را روي ﺻﻨﺪﻟﯽ ﻧﮕﻪ دارم. اﯾﻦ ﺑﺎر ﮐﻤﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﮐﻨﺘﺮل داﺷﺘﻢ. ﺣﺪ اﻗﻞ،
ﭼﯿﺰي را ﻧﺸﮑﺴﺘﻢ. در آن ﻟﺤﻈﻪ ﻣﻘﯿﺪ ﺑﻮدم. ﻧﻔﺴﻢ را ﺗﻤﺎﻣﺎً ﺣﺒﺲ ﮐﺮدم و ﺗﺎ ﺟﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ از آن دﺧﺘﺮ دور ﺷﺪم. ﻧﺒﺎﯾﺪ ﻣﺠﺬوب او ﻣﯽ ﺷﺪم. ﻫﺮ ﭼﻪ ﻋﻼﻗﻪ ي ﻣﻦ ﺑﻪ او ﺑﯿﺸﺘﺮ
ﻣﯽ ﺷﺪ، او را ﺑﻪ ﻣﺮگ ﻧﺰدﯾﮏ ﻣﯽ ﮐﺮدم. اﻣﺮوز دو ﺑﺎر اﺷﺘﺒﺎه ﮐﺮده ﺑﻮدم. آﯾﺎ ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﺳﻮﻣﯽ را ﻫﻢ اﻧﺠﺎم دﻫﻢ؟ اﯾﻦ ﯾﮑﯽ اﺷﺘﺒﺎه ﮐﻮﭼﮑﯽ ﻧﺒﻮد. ﺑﻪ ﻣﺤﺾ اﯾﻨﮑﻪ زﻧﮓ ﺑﻪ ﺻﺪا
درآﻣﺪ ، از ﮐﻼس ﻓﺮار ﮐﺮدم- اﺣﺘﻤﺎﻻ ﻫﺮﭼﻪ در ﻃﻮل آن ﺳﺎﻋﺖ ﺳﻌﯽ ﮐﺮده ﺑﻮدم از ﺧﻮدم ﺧﺎﻃﺮات ﺧﻮب ﺑﺮﺟﺎي ﺑﮕﺬارم، ﺑﺮ ﺑﺎد رﻓﺖ. ﺑﺎ ﻋﺠﻠﻪ از آﻧﺠﺎ دور ﺷﺪم، ﮐﻪ ﺗﺎ ﺟﺎﯾﯽ اﻣﮑﺎن
داﺷﺖ ﺑﯿﻦ ﻣﻦ و دﺧﺘﺮ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﯿﻔﺘﺪ. اﻣﺖ ﭘﺸﺖ در ﮐﻼس اﺳﭙﺎﻧﯿﺎﯾﯽ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻣﻦ ﺑﻮد . در ﯾﮏ ﻟﺤﻈﻪ ﭼﻬﺮه ي وﺣﺸﯽ ﻣﺮا ﺧﻮاﻧﺪ .
ﭼﻄﻮر ﭘﯿﺶ رﻓﺖ ؟
romangram.com | @romangram_com