رمان خورشـیـد نیمــه شب

#خورشـیـد_نیمــه_شب_پارت_47

ﻋﺎدﻻﻧﻪ ﻧﻤﯽ آد . « ﺷﺎﻧﻪ ﻫﺎﯾﻢ را ﺑﺎﻻ اﻧﺪاﺧﺘﻢ، ﺳﻌﯽ ﮐﺮدم ﺧﻮدم را ﻋﺎدي ﻧﺸﺎن دﻫﻢ، ﺳﻌﯽ ﮐﺮدم ﺷﺪت ﮐﻨﺠﮑﺎوي ام را ﻣﺨﻔﯽ ﻧﮕﻪ‬ ‫دارم.‬ ‫او ﺧﻨﺪﯾﺪ ، وﻟﯽ ﻫﯿﭻ ﺧﻮﺷﯽ اي در آن ﺻﺪا

ﻧﺒﻮد . » ﺗﺎ ﺣﺎﻻ ﻫﯿﭻ ﮐﺴﯽ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻧﮕﻔﺘﻪ ؟ زﻧﺪﮔﯽ ﻋﺎدﻻﻧﻪ ﻧﯿﺴﺖ . «‬ ‫ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﺑﻪ ﮐﻠﻤﺎت او ﺑﺨﻨﺪم ، اﻣﺎ ﻣﻦ ﻫﻢ ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰ ﺧﻮﺷﺎﯾﻨﺪي اﺣﺴﺎس ﻧﻤﯽ ﮐﺮدم . ﻣﻦ ﻫﻢ ﯾﮏ ﭼﯿﺰﻫﺎﯾﯽ

درﻣﻮرد ﺑﯽ اﻧﺼﺎﻓﯽ ﻫﺎي‬ ‫زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽ داﻧﺴﺘﻢ . » ﻓﮑﺮ ﮐﻨﻢ ﻗﺒﻼً ﺟﺎﯾﯽ اﯾﻦ ﺣﺮف رو ﺷﻨﯿﺪم. «‬ ‫ﻧﮕﺎﻫﻢ را ﭘﺎﺳﺦ داد ، دوﺑﺎره ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽ رﺳﯿﺪ ﮔﯿﺞ ﺷﺪه اﺳﺖ . ﻣﺴﯿﺮ ﻧﮕﺎﻫﺶ را ﻋﻮض

ﮐﺮد و ﺑﻌﺪ دوﺑﺎره ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﻫﺎي ﻣﻦ ﺧﯿﺮه ﺷﺪ.‬ ‫ﺑﻪ ﻣﻦ ﮔﻔﺖ : » ﺧﺐ، ﻫﻤﺶ ﻫﻤﯿﻦ ﺑﻮد . «‬ ‫وﻟﯽ ﻣﻦ ﺑﺮاي ﺗﻤﺎم ﮐﺮدن اﯾﻦ ﻣﮑﺎﻟﻤﻪ آﻣﺎده ﻧﺒﻮدم. ﺷﮑﻞ ‪ v‬ﮐﻮﭼﮏ ﺑﯿﻦ اﺑﺮو ﻫﺎي او ,ﮐﻪ

ﻧﺸﺎﻧﻪ اي از ﻏﻢ و اﻧﺪوه او ﺑﻮد ، ﻣﺮا آزار ﻣﯽ داد .‬ ‫ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﺑﺎ ﺳﺮ اﻧﮕﺸﺘﺎﻧﻢ آن را از آﻧﺠﺎ ﺑﺮدارم و او را ﺗﺴﮑﯿﻦ دﻫﻢ . وﻟﯽ، ﻣﺴﻠﻤﺎ ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺑﻪ او دﺳﺖ ﺑﺰﻧﻢ . ﻫﻤﻪ

ﺟﻮره ﺧﻄﺮﻧﺎك ﺑﻮد .‬ ‫ﺑﻪ آراﻣﯽ ﮔﻔﺘﻢ : » ﺗﻮ ﺳﻌﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ ﺣﻔﻆ ﻇﺎﻫﺮ ﮐﻨﯽ . وﻟﯽ ﺣﺎﺿﺮم ﺷﺮط ﺑﺒﻨﺪم ﺑﯿﺶ از اون ﭼﯿﺰي ﮐﻪ دﯾﮕﺮان ﻣﯽ ﺑﯿﻨﻦ داري زﺟﺮ‬ ‫ﻣﯽ ﮐﺸﯽ. «‬ ‫ﺷﮑﻠﮑﯽ

درآورد ، ﭼﺸﻢ ﻫﺎﯾﺶ رﯾﺰ ﺷﺪ و اﺧﻢ ﮐﺮد و ﻧﮕﺎﻫﺶ را ﺑﻪ ﻃﺮف ﺟﻠﻮي ﮐﻼس دوﺧﺖ . زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ درﺳﺖ ﺣﺪس ﻣﯽ زدم ﺧﻮﺷﺶ‬ ‫ﻧﻤﯽ آﻣﺪ . او ﺑﺮاي زﺟﺮ ﮐﺸﯿﺪﻧﺶ ﺑﯿﻨﻨﺪه ﻧﻤﯽ ﺧﻮاﺳﺖ

.‬

‫» اﺷﺘﺒﺎه ﻣﯽ ﮐﻨﻢ؟ «‬

‫ﮐﻤﯽ ﺑﻪ ﺧﻮد ﭘﯿﭽﯿﺪ، وﻟﯽ ﺑﻌﺪ واﻧﻤﻮد ﮐﺮد ﮐﻪ ﺻﺪاي ﻣﺮا ﻧﺸﻨﯿﺪه اﺳﺖ.‬ ‫اﯾﻦ ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺑﺰﻧﻢ. » ﻓﮑﺮ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻢ اﺷﺘﺒﺎه ﮐﺮده ﺑﺎﺷﻢ. «‬ ‫در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﻫﻨﻮز ﺑﻪ ﺟﺎي دﯾﮕﺮي ﻧﮕﺎه ﻣﯽ ﮐﺮ

د، ﮔﻔﺖ : » ﭼﺮا اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع واﺳﺖ ﻣﻬﻤﻪ؟ «‬ ‫» ﺳﻮال ﺧﻮﺑﯿﻪ. « ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﻪ ﺧﻮدم ﺟﻮاب دادم ﺗﺎ او .‬ ‫ﺗﺸﺨﯿﺺ او از ﻣﻦ ﺑﻬﺘﺮ ﺑﻮد- او درﺳﺖ ﻣﺮﮐﺰ ﭼﯿﺰﻫﺎ را ﻣﯽ دﯾﺪ و ﻣﻦ ﺑﻪ

ﺣﺎﺷﯿﻪ ﻣﯽ رﻓﺘﻢ و ﮐﻮرﮐﻮراﻧﻪ دﻧﺒﺎل ﺳﺮ ﻧﺦ ﻣﯽ ﮔﺸﺘﻢ. ﺟﺰﺋﯿﺎت زﻧﺪﮔﯽ‬ ‫ﺑﺴﯿﺎر اﻧﺴﺎﻧﯽ او ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺑﺮاي ﻣﻦ اﻫﻤﯿﺘﯽ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ. اﺷﺘﺒﺎه ﺑﻮد ﮐﻪ اﻫﻤﯿﺖ ﻣﯿﺪادم او ﺑﻪ ﭼﻪ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ. ﺑﻪ


romangram.com | @romangram_com