#خورشـیـد_نیمــه_شب_پارت_46
ذﻫﻨﻢ در ﻓﻬﺮﺳﺘﯽ از ﺑﺎزﯾﮑﻨﺎن ﺣﺮﻓﻪ اي ﻣﯽ ﮔﺸﺘﻢ . در اﯾﻦ ﻓﮑﺮ ﺑﻮدم ﮐﻪ او ﮐﺪام ﻓﯿﻞ را ﻣﯽ ﮔﻔﺖ... » ﺑﻪ اﺣﺘﻤﺎل زﯾﺎد ﻧﻪ . اون ﺧﯿﻠﯽ ﺧﻮب ﺑﺎزي ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻪ . « ﯾﮏ ﻟﺒﺨﻨﺪ دﯾﮕﺮ. »
ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺗﻮي ﻟﯿﮓ ﻫﺎي ﮐﻢ اﻫﻤﯿﺖ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ داره . زﯾﺎد اﯾﻦ ﻃﺮف ، اون ﻃﺮف ﻣﯿﺮه . « ﻓﻬﺮﺳﺖ ﻓﻮراً ﻧﺎﭘﺪﯾﺪ ﺷﺪ . در آن ﻟﺤﻈﻪ ﺑﻪ ﺗﺼﻮر ﯾﮏ ﺳﻨﺎرﯾﻮ ي ﺗﺎزه ﭘﺮداﺧﺘﻢ. ﮔﻔﺘﻢ : » و ﻣﺎدرت
ﺗﻮ رو ﻓﺮﺳﺘﺎده اﯾﻨﺠﺎ ﺗﺎ ﺑﺘﻮﻧﻪ ﺑﺎ اون ﻣﺴﺎﻓﺮت ﮐﻨﻪ . « ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽ رﺳﯿﺪ ﺑﺎ ﻓﺮﺿﯿﻪ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﺑﯿﺸﺘﺮ از ﺳﻮال ﭘﺮﺳﯿﺪن از او اﻃﻼﻋﺎت ﻣﯽ ﮔﯿﺮم . ﺑﺎز ﻫﻢ ﮐﺎرﮐﺮد . ﭼﺎﻧﻪ اش ﮐﻤﯽ ﺑﻪ ﺟﻠﻮ
ﻣﺘﻤﺎﯾﻞ ﺷﺪ و ﺣﺎﻟﺖ ﭼﻬﺮه اش ﻧﺎﮔﻬﺎن ﺧﻮدﺳﺮاﻧﻪ ﺑﻮد . ﮔﻔﺖ : » ﻧﻪ ، اون ﻣﻨﻮ اﯾﻨﺠﺎ ﻧﻔﺮﺳﺘﺎد . « ﺣﺎﻻ ﺻﺪاﯾﺶ ﺣﺎﻟﺖ ﺧﺸﮑﯽ داﺷﺖ . ﻓﺮﺿﯿﻪ ي ﻣﻦ او را آﺷﻔﺘﻪ ﮐﺮده ﺑﻮد ، ﻫﺮ ﭼﻨﺪ
ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺑﻔﻬﻤﻢ ﭼﺮا . » ﺧﻮدم اوﻣﺪم . «
ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﻣﻨﻈﻮر او را ﺣﺪس ﺑﺰﻧﻢ ، ﯾﺎ ﻋﻠﺖ رﻧﺠﺶ او را . ﮐﺎﻣﻼً ﮔﻤﺮاه ﺷﺪه ﺑﻮدم . ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﺗﺴﻠﯿﻢ ﺷﺪم . ﻫﯿﭻ راﻫﯽ ﺑﺮاي ﻓﻬﻤﯿﺪن او وﺟﻮد ﻧﺪاﺷﺖ . او ﻣﺜﻞ ﺑﻘﯿﻪ ي اﻧﺴﺎن ﻫﺎ
ﻧﺒﻮد . ﺷﺎﯾﺪ ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ اﻓﮑﺎرش و ﻋﻄﺮ او ﺗﻨﻬﺎ ﭼﯿﺰﻫﺎي ﻏﯿﺮ ﻋﺎدي راﺟﻊ ﺑﻪ او ﻧﺒﻮدﻧﺪ. از ﺷﮑﺴﺖ ﻣﺘﻨﻔﺮ ﺑﻮدم، اﻗﺮار ﮐﺮدم : » ﻧﻤﯽ ﻓﻬﻤﻢ . « آﻫﯽ ﮐﺸﯿﺪ و ﺑﺮاي ﻣﺪﺗﯽ ﻃﻮﻻﻧﯽ ﺗﺮ از
آﻧﭽﻪ اﻧﺴﺎن ﻫﺎي ﻋﺎدي ﻗﺎدر ﺑﻪ ﺗﺤﻤﻞ آن ﺑﻮدﻧﺪ ، ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﻫﺎي ﻣﻦ ﺧﯿﺮه ﺷﺪ . ﺑﻪ آراﻣﯽ ﺗﻮﺿﯿﺢ داد : » اواﯾﻞ ﻣﺎدرم ﭘﯿﺶ ﻣﻦ ﻣﯿﻤﻮﻧﺪ ، وﻟﯽ دﻟﺶ ﺑﺮاي ﻓﯿﻞ ﺗﻨﮓ ﻣﯽ ﺷﺪ . « ﻟﺤﻦ او
ﺑﺎ ﻫﺮ ﮐﻠﻤﻪ ﻏﻤﮕﯿﻦ ﺗﺮ و ﻏﻤﮕﯿﻦ ﺗﺮ ﻣﯽ ﺷﺪ . » ﻣﻦ ﺑﺎﻋﺚ ﻣﯽ ﺷﺪم اون ﻧﺎراﺣﺖ ﺑﺎﺷﻪ... واﺳﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺘﻢ ﮐﻪ وﻗﺘﺸﻪ ﯾﻪ ﻣﺪﺗﯽ رو ﺑﺎ ﭼﺎرﻟﯽ ﺑﮕﺬروﻧﻢ. « ﭼﯿﻦ ﮐﻮﭼﮏ ﺑﯿﻦ
اﺑﺮوﻫﺎﯾﺶ ﻋﻤﯿﻖ ﺗﺮ ﺷﺪ. زﻣﺰﻣﻪ ﮐﺮدم : » وﻟﯽ ﺗﻮ اﻻن ﻏﻤﮕﯿﻨﯽ « ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽ رﺳﯿﺪ ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﻢ از ﮔﻔﺘﻦ ﻓﺮض ﻫﺎﯾﻢ ﺑﺎ ﺻﺪاي ﺑﻠﻨﺪ ﺧﻮدداري ﮐﻨﻢ. ﺑﻪ ﻫﺮﺣﺎل اﯾﻦ ﯾﮑﯽ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ دور از
ﺣﻘﯿﻘﺖ ﻧﻤﯽ آﻣﺪ. ﮔﻔﺖ : » ﺧﺐ ؟« اﻧﮕﺎر ﮐﻪ اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع اﺻﻼً ﺣﺴﺎب ﻧﻤﯽ ﺷﺪ. ﺑﻪ ﻧﮕﺎه ﮐﺮدن در ﭼﺸﻤﺎن او اداﻣﻪ دادم. ﺣﺲ ﻣﯽ ﮐﺮدم ﺑﺎﻻﺧﺮه اوﻟﯿﻦ ﻣﻨﻈﺮه ي واﻗﻌﯽ روح او را
دﯾﺪه ام. در ﻫﻤﺎن ﯾﮏ ﮐﻠﻤﻪ اوﻟﻮﯾﺖ ﻫﺎي ﺧﻮدش را ﻣﺸﺨﺺ ﮐﺮده ﺑﻮد. ﺑﺮﺧﻼف اﮐﺜﺮ اﻧﺴﺎن ﻫﺎ، ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﻫﺎي ﺧﻮدش در آﺧﺮ ﻟﯿﺴﺖ ﻗﺮار داﺷﺖ. او ﻓﺎرغ از ﺧﻮد ﺑﻮد . » ﺑﻪ ﻧﻈﺮ
romangram.com | @romangram_com