#خورشـیـد_نیمــه_شب_پارت_46

ذﻫﻨﻢ در ﻓﻬﺮﺳﺘﯽ از ﺑﺎزﯾﮑﻨﺎن ﺣﺮﻓﻪ اي ﻣﯽ ﮔﺸﺘﻢ . در اﯾﻦ ﻓﮑﺮ ﺑﻮدم ﮐﻪ او ﮐﺪام ﻓﯿﻞ را ﻣﯽ ﮔﻔﺖ...‬ ‫» ﺑﻪ اﺣﺘﻤﺎل زﯾﺎد ﻧﻪ . اون ﺧﯿﻠﯽ ﺧﻮب ﺑﺎزي ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻪ . « ﯾﮏ ﻟﺒﺨﻨﺪ دﯾﮕﺮ. »

ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺗﻮي ﻟﯿﮓ ﻫﺎي ﮐﻢ اﻫﻤﯿﺖ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ داره . زﯾﺎد اﯾﻦ ﻃﺮف‬ ‫، اون ﻃﺮف ﻣﯿﺮه . «‬ ‫ﻓﻬﺮﺳﺖ ﻓﻮراً ﻧﺎﭘﺪﯾﺪ ﺷﺪ . در آن ﻟﺤﻈﻪ ﺑﻪ ﺗﺼﻮر ﯾﮏ ﺳﻨﺎرﯾﻮ ي ﺗﺎزه ﭘﺮداﺧﺘﻢ.‬ ‫ﮔﻔﺘﻢ : » و ﻣﺎدرت

ﺗﻮ رو ﻓﺮﺳﺘﺎده اﯾﻨﺠﺎ ﺗﺎ ﺑﺘﻮﻧﻪ ﺑﺎ اون ﻣﺴﺎﻓﺮت ﮐﻨﻪ . «‬ ‫ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽ رﺳﯿﺪ ﺑﺎ ﻓﺮﺿﯿﻪ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﺑﯿﺸﺘﺮ از ﺳﻮال ﭘﺮﺳﯿﺪن از او اﻃﻼﻋﺎت ﻣﯽ ﮔﯿﺮم . ﺑﺎز ﻫﻢ ﮐﺎرﮐﺮد . ﭼﺎﻧﻪ اش ﮐﻤﯽ ﺑﻪ ﺟﻠﻮ

ﻣﺘﻤﺎﯾﻞ ﺷﺪ و‬ ‫ﺣﺎﻟﺖ ﭼﻬﺮه اش ﻧﺎﮔﻬﺎن ﺧﻮدﺳﺮاﻧﻪ ﺑﻮد .‬ ‫ﮔﻔﺖ : » ﻧﻪ ، اون ﻣﻨﻮ اﯾﻨﺠﺎ ﻧﻔﺮﺳﺘﺎد . « ﺣﺎﻻ ﺻﺪاﯾﺶ ﺣﺎﻟﺖ ﺧﺸﮑﯽ داﺷﺖ . ﻓﺮﺿﯿﻪ ي ﻣﻦ او را آﺷﻔﺘﻪ ﮐﺮده ﺑﻮد ، ﻫﺮ ﭼﻨﺪ

ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ‬ ‫ﺑﻔﻬﻤﻢ ﭼﺮا . » ﺧﻮدم اوﻣﺪم . «‬

‫ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﻣﻨﻈﻮر او را ﺣﺪس ﺑﺰﻧﻢ ، ﯾﺎ ﻋﻠﺖ رﻧﺠﺶ او را . ﮐﺎﻣﻼً ﮔﻤﺮاه ﺷﺪه ﺑﻮدم .‬ ‫ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﺗﺴﻠﯿﻢ ﺷﺪم . ﻫﯿﭻ راﻫﯽ ﺑﺮاي ﻓﻬﻤﯿﺪن او وﺟﻮد ﻧﺪاﺷﺖ . او ﻣﺜﻞ ﺑﻘﯿﻪ ي اﻧﺴﺎن ﻫﺎ

ﻧﺒﻮد . ﺷﺎﯾﺪ ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ اﻓﮑﺎرش و ﻋﻄﺮ او ﺗﻨﻬﺎ‬ ‫ﭼﯿﺰﻫﺎي ﻏﯿﺮ ﻋﺎدي راﺟﻊ ﺑﻪ او ﻧﺒﻮدﻧﺪ.‬ ‫از ﺷﮑﺴﺖ ﻣﺘﻨﻔﺮ ﺑﻮدم، اﻗﺮار ﮐﺮدم : » ﻧﻤﯽ ﻓﻬﻤﻢ . «‬ ‫آﻫﯽ ﮐﺸﯿﺪ و ﺑﺮاي ﻣﺪﺗﯽ ﻃﻮﻻﻧﯽ ﺗﺮ از

آﻧﭽﻪ اﻧﺴﺎن ﻫﺎي ﻋﺎدي ﻗﺎدر ﺑﻪ ﺗﺤﻤﻞ آن ﺑﻮدﻧﺪ ، ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﻫﺎي ﻣﻦ ﺧﯿﺮه ﺷﺪ .‬ ‫ﺑﻪ آراﻣﯽ ﺗﻮﺿﯿﺢ داد : » اواﯾﻞ ﻣﺎدرم ﭘﯿﺶ ﻣﻦ ﻣﯿﻤﻮﻧﺪ ، وﻟﯽ دﻟﺶ ﺑﺮاي ﻓﯿﻞ ﺗﻨﮓ ﻣﯽ ﺷﺪ . « ﻟﺤﻦ او

ﺑﺎ ﻫﺮ ﮐﻠﻤﻪ ﻏﻤﮕﯿﻦ ﺗﺮ و ﻏﻤﮕﯿﻦ ﺗﺮ‬ ‫ﻣﯽ ﺷﺪ . » ﻣﻦ ﺑﺎﻋﺚ ﻣﯽ ﺷﺪم اون ﻧﺎراﺣﺖ ﺑﺎﺷﻪ... واﺳﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺘﻢ ﮐﻪ وﻗﺘﺸﻪ ﯾﻪ ﻣﺪﺗﯽ رو ﺑﺎ ﭼﺎرﻟﯽ ﺑﮕﺬروﻧﻢ. «‬ ‫ﭼﯿﻦ ﮐﻮﭼﮏ ﺑﯿﻦ

اﺑﺮوﻫﺎﯾﺶ ﻋﻤﯿﻖ ﺗﺮ ﺷﺪ.‬ ‫زﻣﺰﻣﻪ ﮐﺮدم : » وﻟﯽ ﺗﻮ اﻻن ﻏﻤﮕﯿﻨﯽ « ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽ رﺳﯿﺪ ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﻢ از ﮔﻔﺘﻦ ﻓﺮض ﻫﺎﯾﻢ ﺑﺎ ﺻﺪاي ﺑﻠﻨﺪ ﺧﻮدداري ﮐﻨﻢ. ﺑﻪ ﻫﺮﺣﺎل اﯾﻦ ﯾﮑﯽ‬ ‫ﺑﻪ ﻧﻈﺮ دور از

ﺣﻘﯿﻘﺖ ﻧﻤﯽ آﻣﺪ.‬ ‫ﮔﻔﺖ : » ﺧﺐ ؟« اﻧﮕﺎر ﮐﻪ اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع اﺻﻼً ﺣﺴﺎب ﻧﻤﯽ ﺷﺪ.‬ ‫ﺑﻪ ﻧﮕﺎه ﮐﺮدن در ﭼﺸﻤﺎن او اداﻣﻪ دادم. ﺣﺲ ﻣﯽ ﮐﺮدم ﺑﺎﻻﺧﺮه اوﻟﯿﻦ ﻣﻨﻈﺮه ي واﻗﻌﯽ روح او را

دﯾﺪه ام. در ﻫﻤﺎن ﯾﮏ ﮐﻠﻤﻪ اوﻟﻮﯾﺖ ﻫﺎي‬ ‫ﺧﻮدش را ﻣﺸﺨﺺ ﮐﺮده ﺑﻮد. ﺑﺮﺧﻼف اﮐﺜﺮ اﻧﺴﺎن ﻫﺎ، ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﻫﺎي ﺧﻮدش در آﺧﺮ ﻟﯿﺴﺖ ﻗﺮار داﺷﺖ.‬ ‫او ﻓﺎرغ از ﺧﻮد ﺑﻮد .‬ ‫» ﺑﻪ ﻧﻈﺮ


romangram.com | @romangram_com