رمان خورشـیـد نیمــه شب

#خورشـیـد_نیمــه_شب_پارت_29

را ﺟﻤﻊ ﮐﺮده ﺑﻮد ، ﺻﻮرﺗﺶ را ﺑﻪ ﻃﺮف ﺻﻮرت ﻣﻦ ﭼﺮﺧﺎﻧﺪ . ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ ﺑﻪ ﻋﻘﺐ ﺑﺮﮔﺸﺘﻢ . ﺑﺎ دﯾﺪن‬ ‫ﺳﺮﻋﺖ ﮐﻨﺎر ﮐﺸﯿﺪﻧﻢ ، ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺑﯽ رﻣﻘﯽ روي ﻟﺒﻬﺎي او ﻧﻘﺶ ﺑﺴﺖ .‬ ‫» ازت

ﻣﻤﻨﻮﻧﻢ ، ﺗﺎﻧﯿﺎ . اﺣﺘﯿﺎج داﺷﺘﻢ ﮐﻪ اون رو ﺑﺸﻨﻮم. «‬ ‫او آزرده ﺧﺎﻃﺮ ﺷﺪه ﺑﻮد . » ﺧﻮاﻫﺶ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ . اي ﮐﺎش در ﺑﺮاﺑﺮ ﺑﻌﻀﯽ ﭼﯿﺰﻫﺎ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺣﺲ ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ داﺷﺘﯽ ، ادوارد . «‬ ‫»

ﻣﺘﺎﺳﻔﻢ ، ﺗﺎﻧﯿﺎ. ﻣﯽ دوﻧﯽ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺑﺮاي ﻣﻦ زﯾﺎدي ﺧﻮﺑﯽ . ﻣﻦ ﻓﻘﻂ... ﻫﻨﻮز ﮐﺴﯽ ﮐﻪ دﻧﺒﺎﻟﺸﻢ رو ﭘﯿﺪا ﻧﮑﺮدم. «‬ ‫» ﺧﺐ ، اﮔﻪ ﻗﺒﻞ از اﯾﻨﮑﻪ دوﺑﺎره ﺑﺒﯿﻨﻤﺖ ﻣﯿﺮي... ﺧﺪاﺣﺎﻓﻆ ، ادوارد. «‬

‫» ﺧﺪاﺣﺎﻓﻆ ، ﺗﺎﻧﯿﺎ. « زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ آن ﮐﻠﻤﻪ ﻫﺎ را ﻣﯽ ﮔﻔﺘﻢ ، ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ آن را ﺑﺒﯿﻨﻢ . ﻣﯿﺘﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺧﻮدم را ﺑﺒﯿﻨﻢ ﮐﻪ از آﻧﺠﺎ ﻣﯽ رﻓﺘﻢ . ﺑﻪ ﻗﺪري‬ ‫ﻗﻮي ﺑﻮدم ﺗﺎ ﺑﻪ ﺟﺎﯾﯽ ﺑﺎزﮔﺮدم ﮐﻪ ﻣﯽ

ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﺑﺎﺷﻢ . » ﺑﺎز ﻫﻢ ﻣﻤﻨﻮﻧﻢ . «‬

‫روي ﭘﺎﻫﺎﯾﺶ او ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ ، و ﺷﺮوع ﺑﻪ دوﯾﺪن . ﻣﺎﻧﻨﺪ روﺣﯽ در ﻣﯿﺎن ﺑﺮف ﻫﺎ ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺘﯽ ﮐﻪ ﭘﺎﻫﺎي ﺑﺮﻫﻨﻪ اش ﻓﺮﺻﺘﯽ ﺑﺮاي ﻓﺮو رﻓﺘﻦ در ﺑﺮف‬ ‫ﻧﻤﯽ ﯾﺎﻓﺖ ؛ ﻫﯿﭻ ردي ﭘﺸﺖ ﺳﺮش

ﺑﺮﺟﺎي ﻧﮕﺬاﺷﺖ . ﺑﻪ ﻋﻘﺐ ﻧﮕﺎه ﮐﺮد . ﭘﺲ زدن ﻣﻦ ، ﺑﯿﺶ از آﻧﮑﻪ واﻧﻤﻮد ﮐﺮد آزارش داده ﺑﻮد . او دﯾﮕﺮ‬ ‫ﻗﺒﻞ از رﻓﺘﻨﻢ ﻧﻤﯽ ﺧﻮاﺳﺖ ﻣﺮا ﺑﺒﯿﻨﺪ .‬ ‫ﻟﺒﻬﺎﯾﻢ از اﻧﺪوه ﺟﻤﻊ ﺷﺪﻧﺪ . ﻣﻦ

ﺟﺮﯾﺤﻪ دار ﮐﺮدن اﺣﺴﺎﺳﺎت ﺗﺎﻧﯿﺎ را دوﺳﺖ ﻧﺪاﺷﺘﻢ . ﮔﺮﭼﻪ اﺣﺴﺎﺳﺎت او ﻋﻤﯿﻖ و ﺧﺎﻟﺺ ﻧﺒﻮدﻧﺪ ، و در ﻫﺮ‬ ‫ﺻﻮرت ﭼﯿﺰي ﻧﺒﻮد ﮐﻪ ﺑﺨﻮاﻫﻢ ﺟﺒﺮان ﮐﻨﻢ .‬ ‫ﭼﺎﻧﻪ ام را روي زاﻧﻮﻫﺎﯾﻢ

ﮔﺬاﺷﺘﻢ و ﺑﺎزﻫﻢ ﺑﻪ ﺳﺘﺎره ﻫﺎ ﺧﯿﺮه ﺷﺪم . ﻧﺎﮔﻬﺎن از ﻓﮑﺮ ﺑﺎزﮔﺸﺖ اﺣﺴﺎس ﻧﮕﺮاﻧﯽ ﮐﺮدم . ﻣﯽ داﻧﺴﺘﻢ ﮐﻪ آﻟﯿﺲ‬ ‫ﺑﺎزﮔﺸﺘﻢ را ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﻣﯽ دﯾﺪ و ﺑﻪ دﯾﮕﺮان ﻣﯽ ﮔﻔﺖ . اﯾﻦ ﺑﺎﻋﺚ

ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﯽ آﻧﻬﺎ ﻣﯽ ﺷﺪ- ﻣﺨﺼﻮﺻﺎً ﮐﺎرﻻﯾﻞ و ا‪زﻣﻪ. ﻫﻤﺎن ﻃﻮر ﮐﻪ ﺑﻪ آﺳﻤﺎن‬ ‫ﻣﯽ ﻧﮕﺮﯾﺴﺘﻢ ﺳﻌﯽ ﮐﺮدم ﭼﻬﺮه اي ﮐﻪ از ﻣﻦ دور ﺑﻮد را ﺑﺒﯿﻨﻢ . در ﺑﯿﻦ ﻣﻦ و ﻧﻮرﻫﺎي درﺧﺸﺎن

آﺳﻤﺎن ، ﯾﮏ ﺟﻔﺖ ﭼﺸﻢ ﺷﮑﻼﺗﯽ ﺳﺮدرﮔﻢ‬ ‫ﻧﮕﺎﻫﻢ را ﭘﺎﺳﺦ دادﻧﺪ . اﻧﮕﺎر از ﻣﻦ ﻣﯽ ﭘﺮﺳﯿﺪﻧﺪ ﮐﻪ اﯾﻦ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﺑﺮاي او ﭼﻪ ﻣﻌﻨﺎﯾﯽ ﺧﻮاﻫﺪ داﺷﺖ . ﻫﺮﭼﻨﺪ ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﺎﺷﻢ

اﮔﺮ ﮐﻪ‬ ‫اﯾﻦ ﻫﻤﺎن اﻃﻼﻋﺎﺗﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﭼﺸﻢ ﻫﺎي ﮐﻨﺠﮑﺎو او ﺟﺴﺘﺠﻮ ﻣﯽ ﮐﺮد . ﺣﺘﯽ در ﺗﺨﯿﻼﺗﻢ ، ﻗﺎدر ﺑﻪ ﺧﻮاﻧﺪن ﻓﮑﺮ او ﻧﺒﻮدم . ﭼﺸﻤﺎن ﺑﻼ ﺳﻮان ﺑﻪ‬ ‫ﺳﻮال ﮐﺮدن اداﻣﻪ دادﻧﺪ ، و


romangram.com | @romangram_com