رمان خورشـیـد نیمــه شب

#خورشـیـد_نیمــه_شب_پارت_28

زﻧﺪﮔﯽ اي ﮐﻪ ﺑﻪ آن ﻣﺤﮑﻮم ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ، ﺧﯿﻠﯽ ﺧﻮب ﺑﻮدﻧﺪ. در ﺑﻌﻀﯽ ﻣﻮارد، ﺣﺘﯽ از ﮐﺎرﻻﯾﻞ ﺑﻬﺘﺮ. از اﻗﺮار ﺿﻌﻒ‬ ‫ﺧﻮدم ﺑﻪ ﺗﺎﻧﯿﺎ ﺷﺮم داﺷﺘﻢ.‬ ‫او ﺑﯽ ﻣﯿﻠﯽ ﻣﻦ را ﻧﺎدﯾﺪه ﮔﺮﻓﺖ، ﺣﺪس

زد: "ﭘﺎي زﻧﯽ وﺳﻄﻪ؟"‬ ‫ﺧﻨﺪه ي ﺗﻠﺨﯽ ﮐﺮدم. "ﻧﻪ اوﻧﺠﻮري ﮐﻪ ﺗﻮ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ."‬

‫ﺳﺎﮐﺖ ﺷﺪ . ﺑﻪ اﻓﮑﺎرش ﮔﻮش دادم ، در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺳﻌﯽ ﻣﯽ ﮐﺮد ﻣﻌﻨﯽ ﺣﺮف ﻫﺎﯾﻢ را درﯾﺎﺑﺪ ، ﺣﺪس ﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻔﯽ ﻣﯽ زد .‬ ‫ﺑﻪ او ﮔﻔﺘﻢ : » ﺣﺘﯽ ﺑﻬﺶ ﻧﺰدﯾﮏ ﻫﻢ ﻧﺸﺪي . «‬ ‫» ﯾﻪ ﮐﻢ

راﻫﻨﻤﺎﯾﯽ؟ «‬ ‫» ﺧﻮاﻫﺶ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ وﻟﺶ ﮐﻦ، ﺗﺎﻧﯿﺎ . «‬ ‫دوﺑﺎره ﺳﮑﻮت ﮐﺮد ، ﻫﻨﻮز ﻣﯽ اﻧﺪﯾﺸﯿﺪ . او را ﻧﺎدﯾﺪه ﮔﺮﻓﺘﻢ ، ﺑﺮاي داﻧﺴﺘﻦ ﻗﺪر ﺳﺘﺎره ﻫﺎ ﺑﯿﻬﻮده ﺗﻼش ﮐﺮدم .‬ ‫ﭘﺲ از ﻟﺤﻈﻪ اي

ﺳﮑﻮت ، ﺗﺴﻠﯿﻢ ﺷﺪ . اﻓﮑﺎرش ﺑﻪ ﺳﻤﺖ دﯾﮕﺮي رﻓﺖ .‬

‫ﮐﺠﺎ ﻣﯽ ري ادوارد ، اﮔﻪ اﯾﺠﺎ رو ﺗﺮك ﮐﻨﯽ ؟ ﺑﺮﻣﯽ ﮔﺮدي ﭘﯿﺶ ﮐﺎرﻻﯾﻞ ؟‬

‫زﻣﺰﻣﻪ وار ﮔﻔﺘﻢ : » ﻓﮑﺮ ﻧﮑﻨﻢ. «‬ ‫ﺑﻪ ﮐﺠﺎ ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﺑﺮوم ؟ ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺟﺎي اﯾﻦ ﺳﯿﺎره ﮐﻪ ﺑﺮاﯾﻢ ﺟﺬاﺑﯿﺘﯽ داﺷﺖ ، ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﻓﮑﺮ ﮐﻨﻢ . ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰي ﻧﺒﻮد ﮐﻪ ﺑﺨﻮاﻫﻢ ﺑﺒﯿﻨﻢ و ﯾﺎ‬ ‫ﮐﺎ

ري ﮐﻪ اﻧﺠﺎم دﻫﻢ . زﯾﺮا اﻫﻤﯿﺘﯽ ﻧﺪاﺷﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﮐﺠﺎ ﻣﯽ رﻓﺘﻢ ، ﻫﯿﭻ ﺟﺎ ﻧﻤﯽ رﻓﺘﻢ- ﻓﻘﻂ ﻓﺮار ﻣﯽ ﮐﺮدم .‬ ‫از آن ﺗﻨﻔﺮ داﺷﺘﻢ . از ﮐﯽ اﯾﻨﻘﺪر ﺑﺰدل ﺷﺪه ﺑﻮدم ؟‬ ‫ﺗﺎﻧﯿﺎ ﺑﺎزوي ﻗﻠﻤﯽ اش را

روي ﺷﺎﻧﻪ ام ﮔﺬاﺷﺖ . ﺳﯿﺦ ﻧﺸﺴﺘﻢ ، وﻟﯽ او را ﮐﻨﺎر ﻧﺰدم . او ﺑﻪ ﺟﺰ دﻟﺪاري دوﺳﺘﺎﻧﻪ ﻣﻨﻈﻮري ﻧﺪاﺷﺖ .‬ ‫» ﻣﻦ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﺑﺮ ﻣﯽ ﮔﺮدي « ﺻﺪاي او رﮔﻪ ﻫﺎﯾﯽ از ﻟﻬﺠﻪ ي

روﺳﯽ ﺳﺎﺑﻘﺶ ﭘﯿﺪا ﮐﺮده ﺑﻮد . » ﻓﺮﻗﯽ ﻧﺪاره ﭼﯿﻪ... ﯾﺎ ﮐﯿﻪ... ﮐﻪ داره‬ ‫از درون ﺗﻮرو ﻣﯽ ﺧﻮره . ﺗﻮ ﺑﺎﻫﺎش روﺑﻪ رو ﻣﯽ ﺷﯽ . ﺗﻮ ﻫﻤﭽﯿﻦ ﮐﺴﯽ ﻫﺴﺘﯽ. «‬ ‫اﻓﮑﺎرش ﮔﻔﺘﻪ ﻫﺎﯾﺶ را

ﺗﺼﺪﯾﻖ ﻣﯿﮑﺮد . ﺳﻌﯽ ﮐﺮدم ﺗﺼﻮﯾﺮي ﮐﻪ از ﺧﻮدم در ذﻫﻦ او ﺑﻮد را ﺑﭙﺬﯾﺮم. ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﺸﮑﻼت روﺑﻪ رو ﻣﯽ ﺷﺪ .‬ ‫ﺧﻮﺷﺎﯾﻨﺪ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﺎز ﻫﻢ ﺑﻪ ﺧﻮدم آن ﮔﻮﻧﻪ ﻧﮕﺎه ﮐﻨﻢ . ﻫﯿﭻ ﮔﺎه

ﻗﺒﻞ از آن ﺳﺎﻋﺖ وﺣﺸﺘﻨﺎك در ﮐﻼس زﯾﺴﺖ ﺷﻨﺎﺳﯽ ، ﺑﻪ رﺷﺎدت ﺧﻮدم ، ﺑﻪ‬ ‫ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽ ام ﺑﺮاي ﻣﻮاﺟﻪ ﺷﺪن ﺑﺎ ﻣﺸﮑﻼت ﺷﮏ ﻧﮑﺮده ﺑﻮدم .‬ ‫ﮔﻮﻧﻪ ي او را ﺑﻮﺳﯿﺪم ، و او ﮐﻪ ﻟﺒﻬﺎﯾﺶ


romangram.com | @romangram_com