رمان خورشـیـد نیمــه شب

#خورشـیـد_نیمــه_شب_پارت_25




‫ﻓﺼﻞ دوم‬ "‫ﮐﺘﺎب ﮔﺸﻮده‬..


‫ﭘﻮﺳﺘﻢ ﺑﺮاي ﻫﻤﺎﻫﻨﮕﯽ ﺑﺎ ﻫﻮاي اﻃﺮاف ، ﺳﺮدﺗﺮ ﺷﺪه ﺑﻮد . ﺗﮑﻪ ﻫﺎي ﮐﻮﭼﮏ ﯾﺦ روي ﭘﻮﺳﺘﻢ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﺨﻤﻞ ﺑﻮدﻧﺪ .‬ ‫ﺳﺘﺎره ﻫﺎ در آﺳﻤﺎن ﺻﺎف ﺑﺎﻻي ﺳﺮم، ﻣﺎﻧﻨﺪ اﻟﻤﺎس ﻣﯽ درﺧﺸﯿﺪﻧﺪ

. در ﺑﻌﻀﯽ ﺟﺎﻫﺎ آﺑﯽ روﺷﻦ، ﺑﻌﻀﯽ ﻧﻘﺎط زرد . ﺳﺘﺎره ﻫﺎ ﺑﺎ ﺷﮑﻮه ﺧﻠﻖ ﺷﺪه‬ ‫ﺑﻮدﻧﺪ، در ﺗﻀﺎد ﺑﺎ ﺳﯿﺎﻫﯽ دﻧﯿﺎ ﭼﺸﻢ اﻧﺪاز ﻓﻮق اﻟﻌﺎده اي داﺷﺘﻨﺪ . ﺑﺴﯿﺎر زﯾﺒﺎ . ﺣﺘﯽ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ ﺑﯽ

ﺑﺪﯾﻞ ﺑﺎﺷﻨﺪ . ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ، اﮔﺮ ﮐﻪ‬ ‫ﻗﺎدر ﺑﻮدم واﻗﻌﺎً آﻧﻬﺎ را ﺑﺒﯿﻨﻢ.‬ ‫ﻫﯿﭻ ﺑﻬﺘﺮ ﻧﺸﺪه ﺑﻮد . ﺷﺶ روز ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﻮد . ﺷﺶ روز ﺑﻮد ﮐﻪ اﯾﻨﺠﺎ در زﻣﯿﻦ ﻫﺎي ﺧﺎﻟﯽ دﻧﺎﻟﯽ ﻣﺨﻔﯽ ﺷﺪه

ﺑﻮدم . وﻟﯽ از زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺮاي ﺑﺎر‬ ‫اول ﺑﻮي آن دﺧﺘﺮ را ﺑﻪ ﻣﺸﺎﻣﻢ رﺳﯿﺪه ﺑﻮد ، ﯾﮏ ﻟﺤﻈﻪ ﻫﻢ ﺑﻪ رﻫﺎﯾﯽ از آن ﻧﺰدﯾﮏ ﻧﺸﺪه ﺑﻮدم.‬ ‫وﻗﺘﯽ ﺑﻪ آﺳﻤﺎن ﺟﻮاﻫﺮ ﻧﺸﺎن ﻧﮕﺎه ﮐﺮدم ، ﻣﺜﻞ

اﯾﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﺎﻧﻌﯽ ﺑﯿﻦ ﭼﺸﻤﺎن ﻣﻦ و زﯾﺒﺎﯾﯽ آﻧﻬﺎ ﻗﺮار داﺷﺖ . آن ﻣﺎﻧﻊ ﯾﮏ ﺻﻮرت ﺑﻮد ،‬ ‫ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ ﯾﮏ اﻧﺴﺎن ﻣﻌﻤﻮﻟﯽ ، وﻟﯽ اﻧﮕﺎر ﻫﯿﭻ ﮔﺎه ﻣﻮﻓﻖ ﻧﻤﯽ ﺷﺪم آن را از ذﻫﻨﻢ دور

ﮐﻨﻢ .‬ ‫ﺻﺪاي اﻓﮑﺎر ﺷﺨﺼﯽ ﮐﻪ ﻧﺰدﯾﮏ ﻣﯽ ﺷﺪ را ﻗﺒﻞ از ﺻﺪاي ﮔﺎم ﻫﺎﯾﺶ ﺷﻨﯿﺪم . ﺻﺪاي ﺣﺮﮐﺖ او ﺑﺮ روي ﺧﺎك ﺑﺴﯿﺎر ﺿﻌﯿﻒ ﺑﻮد .‬ ‫از اﯾﻨﮑﻪ ﺗﺎﻧﯿﺎ ﺗﺎ آﻧﺠﺎ ﻣﺮا ﺗﻌﻘﯿﺐ ﮐﺮده ﺑﻮد ،

ﺗﻌﺠﺐ ﻧﮑﺮدم . در روزﻫﺎي اﺧﯿﺮ زﯾﺎد ﺑﻪ اﯾﻦ ﻣﮑﺎﻟﻤﻪ ﻣﯽ اﻧﺪﯾﺸﯿﺪ . ﺗﺎ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﻧﺸﺪه ﺑﻮد‬ ‫دﻗﯿﻘﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﭼﻪ ﺑﮕﻮﯾﺪ آن را ﻣﻄﺮح ﻧﮑﺮده ﺑﻮد .‬ ‫ﺣﺪود ﺷﺴﺖ ﯾﺎرد آن ﻃﺮف ﺗﺮ ﭘﺪﯾﺪار

ﺷﺪ . ﭘﻮﺳﺖ ﺗﺎﻧﯿﺎ در زﯾﺮ ﻧﻮر ﺳﺘﺎره ﻫﺎ ﺑﻪ رﻧﮓ ﻧﻘﺮه اي درآﻣﺪه ﺑﻮد و ﺣﻠﻘﻪ ﻫﺎي ﻣﻮي ﺑﻠﻨﺪ و ﺑﻮر او‬ ‫ﻣﯽ درﺧﺸﯿﺪﻧﺪ . ﭼﺸﻤﺎن ﮐﻬﺮﺑﺎﯾﯿﺶ در ﺣﺎل ﭘﺎﯾﯿﺪن ﻣﻦ ﺑﺮق زدﻧﺪ ، و ﻟﺒﻬﺎي ﺗﻮ

ﭘﺮ او ﺑﺮاي ﻟﺒﺨﻨﺪ زدن ، ﮐﺸﯿﺪه ﺷﺪ .‬ ‫ﺑﯽ ﺑﺪﯾﻞ. اﮔﺮ ﻗﺎدر ﺑﻮدم او را واﻗﻌﺎً ﺑﺒﯿﻨﻢ .‬ ‫ﺧﻢ ﺷﺪ و ﺑﺮ ﻟﺒﻪ ي ﺳﻨﮕﯽ ﻧﺸﺴﺖ. ﺑﺎ ﻧﻮك اﻧﮕﺸﺘﺎﻧﺶ ﺗﮑﻪ ﺳﻨﮓ را ﻟﻤﺲ ﻣﯽ ﮐﺮد، ﺑﺪﻧﺶ را ﭘﯿﭻ داده


romangram.com | @romangram_com