رمان خورشـیـد نیمــه شب

#خورشـیـد_نیمــه_شب_پارت_2


‫ا‪ﻣ‬ﺖ در ﻃﻮل ﺷﺐ ﺑﺎ ﻋﺼﺒﺎﻧﯿﺖ در ﻣﻮرد ﺑﺎﺧﺘﺶ در ﻣﺴﺎﺑﻘﻪ ي ﮐﺸﺘﯽ ﺑﻪ ﺟﺎﺳﭙﺮ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﺮد . اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﺗﻤﺎم ﺗﺤﻤﻞ اﻧﺪﮐﺶ را از ﺑﯿﻦ ﺑﺮده‬ ‫ﺑﻮد و ﺑﺮاي رﺳﯿﺪن زﻧﮓ آﺧﺮ ﻣﺪرﺳﻪ

و ﻫﻤﺎﻫﻨﮓ ﮐﺮدن ﺑﺎزي ﺑﺮﮔﺸﺖ ﺻﺒﺮ و ﻗﺮار ﻧﺪاﺷﺖ . ﻣﻦ ﻫﯿﭻ وﻗﺖ ﺑﺮاي ﺧﻮاﻧﺪن ذﻫﻦ ا‪‬ﻣ‪‬ﺖ ﮐﻨﺠﮑﺎو‬ ‫ﻧﺸﺪه ﺑﻮدم زﯾﺮا او ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺑﺎ ﺻﺪاي ﺑﻠﻨﺪ درﺑﺎره اﻓﮑﺎرش ﺻﺤﺒﺖ ﯾﺎ آﻧﻬﺎ را

ﻋﻤﻠﯽ ﻣﯽ ﮐﺮد . ﺷﺎﯾﺪ ﻓﻘﻂ ﺑﺮاي ﺧﻮاﻧﺪن ذﻫﻦ دﯾﮕﺮان ﺑﻮد ﮐﻪ‬ ‫اﺣﺴﺎس ﮔﻨﺎه ﻣﯽ ﮐﺮدم . زﯾﺮا ﻣﯽ داﻧﺴﺘﻢ ﭼﯿﺰي ﻫﺴﺖ ﮐﻪ ﻧﻤﯽ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﻣﻦ ﺑﺪاﻧﻢ . اﮔﺮ ذﻫﻦ رزاﻟﯽ اﺳﺘﺨﺮي ﺳﻄﺤﯽ و

ﮐﻢ ﻋﻤﻖ ﺑﻮد در‬ ‫ﻋﻮض ذﻫﻦ ا‪‬ﻣ‪‬ﺖ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺑﺮﮐﻪ اي ﺑﯽ ﺳﺎﯾﻪ ﺑﻮد ، ﺑﻪ وﺿﻮح ﺷﯿﺸﻪ .‬ ‫و ﺟﺎﺳﭙﺮ... داﺷﺖ رﻧﺞ ﻣﯽ ﮐﺸﯿﺪ . ﺳﻌﯽ ﮐﺮدم از آه ﮐﺸﯿﺪن ﺧﻮدداري ﮐﻨﻢ .‬ ‫ادوارد . آﻟﯿﺲ اﺳﻤﻢ

را در ذﻫﻨﺶ ﺻﺪا زد و ﻫﻤﯿﻦ ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﺗﻮﺟﻬﻢ را ﺟﻠﺐ ﮐﺮد . ﻣﺜﻞ اﯾﻦ ﻣﯽ ﻣﺎﻧﺪ ﮐﻪ ﮐﺴﯽ اﺳﻤﻢ را ﺑﻠﻨﺪ ﺻﺪا ﮐﻨﺪ .‬ ‫ﺧﻮﺷﺤﺎل ﺑﻮدم اﺳﻤﯽ ﮐﻪ روﯾﻢ ﮔﺬاﺷﺘﻪ اﻧﺪ ﺑﻪ ﺗﺎزﮔﯽ از ﻣ‪‬ﺪ اﻓﺘﺎده ﺑﻮد

. ﺧﯿﻠﯽ آزاردﻫﻨﺪه ﺑﻮد ﮐﻪ ﻫﺮزﻣﺎن ﻫﺮﮐﺴﯽ ﺑﻪ اﺳﻢ "ادوارد" ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﺮد‬ ‫ذﻫﻨﻢ ﺑﻪ ﻃﻮر ﺧﻮدﮐﺎر ﻣﺘﻮﺟﻬﺶ ﻣﯽ ﺷﺪ .‬ ‫اﻣﺎ اﯾﻦ ﺑﺎر ﺗﻮﺟﻬﯽ ﻧﮑﺮدم . ﻣﻦ و آﻟﯿﺲ در اﯾﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﻫﺎ

ﻣﺎﻫﺮ ﺑﻮدﯾﻢ . ﺑﻪ ﻧﺪرت ﭘﯿﺶ ﻣﯽ آﻣﺪ ﮐﻪ ﮐﺴﯽ ﻣﺎ را در آن ﺣﺎﻟﺖ ﺑﺒﯿﻨﺪ . ﭼﺸﻢ‬ ‫ﻫﺎﯾﻢ را ﺧﯿﺮه ﺑﻪ ﺧﻂ ﻫﺎ و ﺷﯿﺎرﻫﺎي روي دﯾﻮار ﻧﮕﻪ داﺷﺘﻢ .‬

‫ﺣﺎل و اﺣﻮاﻟﺶ ﭼﻄﻮره ؟‬

‫اﺧﻢ ﮐﺮدم . ﻓﻘﻂ ﯾﮏ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﺟﺰﯾﯽ در ﺣﺎﻟﺖ ﺻﻮرﺗﻢ ﮐﻪ ﮐﺴﯽ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻧﺸﻮد . ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺧﺴﺘﮕﯽ ﺑﻪ ﺳﺎدﮔﯽ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﭼﻬﺮه ام را در ﻫﻢ‬ ‫ﺑﮑﺸﻢ .‬ ‫ﺻﺪاي ذﻫﻨﯽ آﻟﯿﺲ در ﺣﺎل ﻫﺸﺪار

دادن ﺑﻮد . و ﻣﻦ در ذﻫﻨﺶ ﻣﯽ دﯾﺪم ﮐﻪ داﺷﺖ درﺗﺼﺎوﯾﺮ آﯾﻨﺪه ي ﺟﺎﺳﭙﺮ ﮐﻨﺪ و ﮐﺎو‬ ‫ﻣﯿﮑﺮد .‬ ‫ﺧﻄﺮي ﻣﺎ رو ﺗﻬﺪﯾﺪ ﻣﯽ ﮐﻨﻪ ؟ آﻟﯿﺲ ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ در آﯾﻨﺪه ﺟﺴﺘﺠﻮ ﻣﯽ ﮐﺮد و ﺟﻠﻮ ﻣﯽ رﻓﺖ

.‬ ‫ﺳﺮم را ﺑﻪ آراﻣﯽ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﭼﭗ ﭼﺮﺧﺎﻧﺪم ﻃﻮري ﮐﻪ واﻧﻤﻮد ﮐﻨﻢ دارم ﺑﻪ آﺟﺮﻫﺎي روي دﯾﻮار ﻧﮕﺎه ﻣﯽ ﮐﻨﻢ . آﻫﯽ ﮐﺸﯿﺪم و ﺑﻌﺪ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ راﺳﺖ‬ ‫ﺑﺮﮔﺸﺘﻢ ﺑﻪ ﻃﺮف ﺗﺮك ﻫﺎي روي

ﺳﻘﻒ. ﻓﻘﻂ آﻟﯿﺲ ﻣﯽ داﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﻣﻦ داﺷﺘﻢ ﺳﺮم را ﺗﮑﺎم ﻣﯽ داد .‬ ‫آﻟﯿﺲ آرام ﮔﺮﻓﺖ : اﮔﻪ ﺧﯿﻠﯽ ﺧﻄﺮﻧﺎك ﺷﺪ ، ﺧﺒﺮم ﮐﻦ .‬ ‫ﻓﻘﻂ ﭼﺸﻤﺎﻧﻢ را روي ﺗﺮك ﻫﺎي روي ﺳﻘﻒ ﺣﺮﮐﺖ دادم و

romangram.com | @romangram_com