#خورشـیـد_نیمــه_شب_پارت_19
ﺧﻮن ﺑﻼ ﺳﻮان را ﺑﯿﺎد ﺑﯿﺎورم ، ﺗﻨﻔﺲ ﻫﻮاي ﺗﻤﯿﺰ ﻣﺜﻞ اﯾﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ اﻧﮕﺎر ﻋﻔﻮﻧﺖ آن را از دروﻧﻢ ﻣﯽ ﺷﺴﺖ . دوﺑﺎره ﺗﻌﺎدﻟﻢ را ﺑﺪﺳﺖ آوردم . ﯾﮏ ﺑﺎر دﯾﮕﺮ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﻓﮑﺮ ﮐﻨﻢ و
ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺑﺠﻨﮕﻢ . ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﭼﯿﺰي ﮐﻪ ﻧﻤﯽ ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﺑﺎﺷﻢ ، ﺑﺠﻨﮕﻢ . ﻣﺠﺒﻮر ﻧﺒﻮدم ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ اش ﺑﺮوم . ﻣﺠﺒﻮر ﻧﺒﻮدم او را ﺑﮑﺸﻢ . ﻣﺴﻠﻤﺎً ﻣﻦ ﯾﮏ ﻣﻮﺟﻮد داراي ﻋﻘﻞ
ﺑﻮدم و ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ اﻧﺘﺨﺎب ﮐﻨﻢ . ﻫﻤﯿﺸﻪ ﯾﮏ اﻧﺘﺨﺎب دﯾﮕﺮ وﺟﻮد داﺷﺖ .
دﯾﮕﺮ از اﺣﺴﺎﺳﯽ ﮐﻪ در ﮐﻼس داﺷﺘﻢ اﺛﺮي ﻧﺒﻮد... وﻟﯽ ﺣﺎﻻ از او دور ﺑﻮدم . ﺷﺎﯾﺪ اﮔﺮ ﺧﯿﻠﯽ ﺧﯿﻠﯽ ﺑﺎ اﺣﺘﯿﺎط ﻋﻤﻞ و ﺑﯽ اﻫﻤﯿﺖ آن را ﺧﺮاب ﮐﻨﻨﺪ ؟
ﻧﺒﻮد ﮐﻪ روش زﻧﺪﮔﯿﻢ را ﻋﻮض ﮐﻨﻢ . ﺣﺎﻻ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ آن ﺟﻮري ﺑﻮد ، ﮐﻪ دوﺳﺖ داﺷﺘﻢ . ﭼﺮا ﺑﺎﯾﺪ اﺟﺎزه ﻣﯽ دادم ﯾﮏ ﻣﺸﺖ اﻧﺴﺎن آزاردﻫﻨﺪه
ﻣﺠﺒﻮر ﻧﺒﻮدم ﭘﺪرم را ﻧﺎاﻣﯿﺪ ﮐﻨﻢ . ﻣﺠﺒﻮر ﻧﺒﻮدم ﺑﺎﻋﺚ ﭘﺮﯾﺸﺎﻧﯽ... ﻧﮕﺮاﻧﯽ... و درد ﻣﺎدرم ﺷﻮم . او ﺑﺴﯿﺎر ﻣﻬﺮﺑﺎن ، ﺑﺴﯿﺎر آرام و ﺣﺴﺎس ﺑﻮد . ﺑﻪ وﺟﻮد آوردن درد ﺑﺮاي ﮐﺴﯽ ﻣﺜﻞ
ازﻣﻪ واﻗﻌﺎً ﻧﺎ ﺑﺨﺸﻮدﻧﯽ ﺑﻮد . ﭼﻘﺪر ﻣﺴﺨﺮه ﺑﻮد ﮐﻪ ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﺑﻮدم از اﯾﻦ دﺧﺘﺮ در ﺑﺮاﺑﺮ اﻓﮑﺎر ﺧﺼﻤﺎﻧﻪ ، ﺑﯽ ارزش و ﺑﭽﻪ ﮔﺎﻧﻪ ي ﺟﺴﯿﮑﺎ اﺳﺘﻨﻠﯽ ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ ﮐﻨﻢ . ﻣﻦ آﺧﺮﯾﻦ ﮐﺴﯽ
ﺑﻮدم ﮐﻪ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺤﺎﻓﻆ ﺑﺮاي او ﺑﺎﯾﺴﺘﺪ . او در ﺑﺮاﺑﺮ ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰي ﺑﻪ اﻧﺪازه ي ﻣﻦ اﺣﺘﯿﺎج ﺑﻪ ﻣﺮاﻗﺒﺖ ﻧﺪاﺷﺖ . آﻟﯿﺲ ﮐﺠﺎ ﺑﻮد ؟ آﯾﺎ ﻣﺮا در ﺣﺎل ﮐﺸﺘﻦ دﺧﺘﺮ ﺳﻮان در
روش ﻫﺎي ﻣﺘﻨﻮع ﻧﺪﯾﺪه ﺑﻮد ؟ ﭼﺮا ﺑﺮاي ﮐﻤﮏ ﻧﯿﺎﻣﺪه ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﺎﻧﻌﻢ ﺑﺸﻮد ﯾﺎ ﮐﻤﮏ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ آﺛﺎر ﺟﺮم را از ﺑﯿﻦ ﺑﺒﺮم ، ﻓﺮﻗﯽ ﻧﺪاﺷﺖ ﮐﺪام ؟ آﯾﺎ آﻧﻘﺪر ﻏﺮق دﯾﺪن دردﺳﺮﻫﺎي اﺣﺘﻤﺎﻟﯽ
ﺟﺎﺳﭙﺮ ﺷﺪه ﺑﻮد ﮐﻪ وﻗﻮع ﯾﮏ ﺣﺎدﺛﻪ ي ﺑﻪ ﻣﺮاﺗﺐ وﺣﺸﺘﻨﺎك ﺗﺮ را ﻧﺪﯾﺪه ﺑﻮد ؟ آﯾﺎ از آﻧﭽﻪ ﺗﺼﻮر ﻣﯽ ﮐﺮدم ﻗﻮي ﺗﺮ ﺑﻮدم ؟ آﯾﺎ واﻗﻌﺎ ﻧﻤﯽ ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﺑﻼﯾﯽ ﺳﺮ آن دﺧﺘﺮ ﺑﯿﺎورم ؟ ﻧﻪ ، ﻣﯽ
داﻧﺴﺘﻢ ﮐﻪ ﭼﻨﯿﻦ ﭼﯿﺰي درﺳﺖ ﻧﯿﺴﺖ . اﺣﺘﻤﺎﻻً آﻟﯿﺲ ﺳﺨﺖ ﺑﺮ روي ﺟﺎﺳﭙﺮ ﺗﻤﺮﮐﺰ ﮐﺮده ﺑﻮد. در ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﮐﻮﭼﮑﯽ ﮐﻪ ﺑﺮاي ﮐﻼس ﻫﺎي اﻧﮕﻠﯿﺴﯽ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽ ﺷﺪ ﺑﻪ دﻧﺒﺎل او ﮔﺸﺘﻢ .
ﭘﯿﺪا ﮐﺮدن ﺻﺪاي آﺷﻨﺎي او زﯾﺎد وﻗﺘﻢ را ﻧﮕﺮﻓﺖ . و ﺣﻖ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺑﻮد . ﺗﻤﺎم ﻓﮑﺮ او ﺟﺎﺳﭙﺮ ﺑﻮد ، دﯾﺪن اﻧﺘﺨﺎب ﻫﺎي ﻟﺤﻈﻪ ﺑﻪ ﻟﺤﻈﻪ ي او ﺑﺎ ﻧﻬﺎﯾﺖ دﻗﺖ . اي ﮐﺎش ﻣﯽ ﺷﺪ از او
romangram.com | @romangram_com