#خورشـیـد_نیمــه_شب_پارت_20
راﻫﻨﻤﺎﯾﯽ ﺑﺨﻮاﻫﻢ ، وﻟﯽ از ﻃﺮف دﯾﮕﺮ ﺧﻮﺷﺤﺎل ﺑﻮده ﮐﻪ او ﻧﻤﯽ داﻧﺴﺖ ﻧﺰدﯾﮏ ﺑﻮد ﭼﻪ ﮐﺎري اﻧﺠﺎم دﻫﻢ . ﮐﻪ از ﮐﺸﺘﺎري دﺳﺘﻪ ﺟﻤﻌﯽ ﮐﻪ در ﺷﺮف اﻧﺠﺎﻣﺶ ﺑﻮدم آﮔﺎه ﻧﺒﻮد . ﯾﮏ
آﺗﺶ ﺗﺎزه در دروﻧﻢ ﺣﺲ ﮐﺮدم- ﺳﻮﺧﺘﻦ از ﺷﺮم... ﻧﻤﯽ ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﻫﯿﭻ ﮐﺪاﻣﺸﺎن ﭼﯿﺰي ﺑﺪاﻧﻨﺪ . اﮔﺮ از ﺑﻼ ﺳﻮان دوري ﻣﯽ ﮐﺮدم ، اﮔﺮ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺗﺤﻤﻞ ﮐﻨﻢ و او را ﻧﮑﺸﻢ- ﺣﺘﯽ ﺑﺎ
ﻓﮑﺮش ﻫﯿﻮﻻي دروﻧﻢ ﺑﻪ ﺧﻮد ﭘﯿﭽﯿﺪ و از ﺧﺸﻢ دﻧﺪاﻫﺎﯾﺶ ﺑﻪ ﻫﻢ ﺳﺎﯾﯿﺪه ﺷﺪ- ﻫﯿﭻ ﮐﺲ ﻧﻤﯽ ﻓﻬﻤﯿﺪ . اﮔﺮ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ از ﺑﻮي او دور ﺑﻤﺎﻧﻢ... ﻫﯿﭻ دﻟﯿﻠﯽ وﺟﻮد ﻧﺪاﺷﺖ ﮐﻪ ﻧﺨﻮاﻫﻢ ﺣﺘﯽ
اﻣﺘﺤﺎن ﮐﻨﻢ . درﺳﺖ اﻧﺘﺨﺎب ﮐﻨﻢ . ﺳﻌﯽ ﮐﻨﻢ ﻫﻤﺎن ﭼﯿﺰي ﺑﺎﺷﻢ ﮐﻪ ﮐﺎرﻻﯾﻞ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﺮد . ﺳﺎﻋﺖ آﺧﺮ ﻣﺪرﺳﻪ ﺗﻘﺮﯾﺒﺎً ﺗﻤﺎم ﺷﺪه ﺑﻮد . ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺘﻢ ﻧﻘﺸﻪ ي ﺟﺪﯾﺪم را ﻋﻤﻠﯽ ﮐﻨﻢ . از
اﯾﻨﮑﻪ در ﭘﺎرﮐﯿﻨﮓ ﺑﺸﯿﻨﻢ ، او از ﮐﻨﺎرم رد ﺷﻮد و ﺗﻤﺎم ﺗﻼش ﻫﺎﯾﻢ را از ﺑﯿﻦ ﺑﺒﺮد ، ﺑﻬﺘﺮ ﺑﻮد . ﺑﺎز ﻫﻢ ﺑﺮاي ﺗﻨﻔﺮ از او اﺣﺴﺎس ﮔﻨﺎه ﮐﺮد م. از اﯾﻨﮑﻪ او ﻫﻤﭽﯿﻦ ﻗﺪرﺗﯽ ﺑﺮ ﻣﻦ داﺷﺖ
ﻣﺘﻨﻔﺮ ﺑﻮدم . از اﯾﻨﮑﻪ او ﺑﺎﻋﺚ ﻣﯽ ﺷﺪ ﭼﯿﺰي ﺑﺎﺷﻢ ﮐﻪ از آن دوري ﻣﯽ ﮐﺮدم . ﺳﺮﯾﻊ - ﮐﻤﯽ ﺑﯿﺶ از ﺣﺪ ﺳﺮﯾﻊ وﻟﯽ ﻫﯿﭻ ﮐﺲ آﻧﺠﺎ ﻧﺒﻮد- ﺑﻪ ﻃﺮف دﻓﺘﺮ رﻓﺘﻢ . ﻫﯿﭻ دﻟﯿﻠﯽ ﻧﺪاﺷﺖ ﮐﻪ
ﺑﻼ ﺳﻮان ﺑﺎ ﻣﻦ از ﻣﺮز ﻋﺒﻮر ﮐﻨﺪ . از او ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﺮﺿﯽ ﮐﻪ واﻗﻌﺎً ﻫﻢ ﺑﻮد ، دوري ﻣﯽ ﮐﺮدم . ﻓﻘﻂ ﻣﺴﺌﻮل ﭘﺬﯾﺮش در دﻓﺘﺮ ﺑﻮد ، ﻫﻤﺎن ﺷﺨﺼﯽ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﺑﺒﯿﻨﻢ . او ﻣﺘﻮﺟﻪ
ورود ﻣﻦ ﻧﺸﺪ . » ﺧﺎﻧﻢ ﮐﻮپ ؟ « زﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﻮﻫﺎي ﻗﺮﻣﺰ داﺷﺖ ، ﺳﺮش را ﺑﻠﻨﺪ ﮐﺮد و ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ ﮔﺸﺎد ﺷﺪ . آﻧﻬﺎ ﻫﻤﯿﺸﻪ از دﯾﺪن ﻣﺎ ﻏﺎﻓﻠﮕﯿﺮ ﻣﯿﺸﺪﻧﺪ ، ﻓﺮﻗﯽ ﻧﺪاﺷﺖ ﭼﻨﺪ ﻣﺮﺗﺒﻪ ﯾﮑﯽ
از ﻣﺎ را دﯾﺪه ﺑﺎﺷﻨﺪ .
ﮐﻤﯽ دﺳﺘﭙﺎﭼﻪ ﺷﺪ ، ﻧﻔﺴﺶ را در ﺳﯿﻨﻪ ﺣﺒﺲ ﮐﺮد : » اوه « ﭘﯿﺮﻫﻨﺶ را ﻣﺮﺗﺐ ﮐﺮد . ﺑﺎ ﺧﻮدش درﮔﯿﺮ ﺑﻮد : اﺣﻤﻖ ﺟﺎي ﭘﺴﺮﺗﻪ. اوﻧﻘﺪر ﺟﻮوﻧﻪ
ﮐﻪ ﻧﻤﯽ ﺷﻪ اوﻧﺠﻮري راﺟﻊ ﺑﻬﺶ ﻓﮑﺮ ﮐﻨﯽ... » ﺳﻼم ادوارد . ﭼﮑﺎر ﻣﯽ ﺗﻮﻧﻢ ﺑﺮات اﻧﺠﺎم ﺑﺪم ؟ « ﻧﺎﺧﻮﺷﺎﯾﻨﺪ ﺑﻮد . وﻟﯽ ﻣﯽ داﻧﺴﺘﻢ ﭼﻄﻮر ﺟﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻻزم ﺑﻮد ، ﺟﺬاب ﺑﺎﺷﻢ . ﮐﻤﯽ ﺑﻪ
ﺟﻠﻮ ﺧﻢ ﺷﺪم و ﻋﻤﯿﻘﺎً ﺑﻪ ﭼﺸﻤﺎن رﯾﺰ و ﮐﻢ ﻋﻤﻖ ﻗﻬﻮه اي او ﻧﮕﺎه ﮐﺮدم . اﻓﮑﺎرش از ﻫﻤﯿﻦ ﺣﺎﻻ ﻣﻨﻘﻠﺐ ﺑﻮ د. اﺣﺘﻤﺎﻻً ﮐﺎر آﺳﺎﻧﯽ درﭘﯿﺶ داﺷﺘﻢ . ﺑﺎ ﺻﺪاي ﻣﻼﯾﻤﯽ ﭘﺮﺳﯿﺪم : »
romangram.com | @romangram_com