رمان خورشـیـد نیمــه شب

#خورشـیـد_نیمــه_شب_پارت_160


‫وﻟﯽ ﮐﻤﯽ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ دﯾﺪ او ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺑﻼ آزرده ﺷﺪه ﺑﻮدم . رزاﻟﯽ درواﻗﻊ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﺮد آن دﺧﺘﺮ ﺑﺪﻗﯿﺎﻓﻪ اﺳﺖ . ﭼﻄﻮر ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﭼﻨﯿﻦ ﭼﯿﺰي‬ ‫را ﺑﺎور داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ؟ ﺑﺮاي ﻣﻦ دور از

ﻓﻬﻢ ﺑﻮد . ﺑﺪون ﺷﮏ زاده ي ﺣﺴﺎدﺗﺶ ﺑﻮد .‬ ‫ﻧﺎﮔﻬﺎن آﻟﯿﺲ ﮔﻔﺖ : » اوه ! ﺟﺎﺳﭙﺮ ﺣﺪس ﺑﺰن ﭼﯽ ﺷﺪه ؟ «‬ ‫ﺗﺼﻮﯾﺮي ﮐﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺣﺎﻻ دﯾﺪه ﺑﻮد را دﯾﺪم و، دﺳﺘﺎﻧﻢ روي ﮐﻠﯿﺪﻫﺎ ﻣﻨﺠﻤﺪ

ﺷﺪﻧﺪ .‬ ‫ﺟﺎﺳﭙﺮ ﭘﺮﺳﯿﺪ : » ﭼﯿﻪ ، آﻟﯿﺲ ؟ «‬ ‫» ﻫﻔﺘﻪ ي دﯾﮕﻪ ﭘﯿﺘﺮ و ﺷﺎرﻟﻮت ﻣﯿﺎن دﯾﺪﻧﻤﻮن ! ﻗﺮاره از اﯾﻦ ﻃﺮف ﻫﺎ رد ﺑﺸﻦ ، ﻋﺎﻟﯽ ﻧﯿﺴﺖ ؟ «‬ ‫ا‪زﻣﻪ ﮐﻪ اﻧﺒﺴﺎط ﺷﺎﻧﻪ ﻫﺎﯾﻢ را ﺣﺲ

ﮐﺮده ﺑﻮد، ﭘﺮﺳﯿﺪ : » ﭼﯽ ﺷﺪ ، ادوارد ؟ «‬ ‫ﺑﺎ ﺻﺪاي ﺧﺮﻧﺎس ﻣﺎﻧﻨﺪي رو ﺑﻪ آﻟﯿﺲ ﮔﻔﺘﻢ : » ﭘﯿﺘﺮ و ﺷﺎرﻟﻮت دارن ﻣﯿﺎن ﻓﻮرﮐﺲ ؟ «‬ ‫او ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ را ﭼﺮﺧﯽ داد . » آروم ﺑﺎش ،

ادوارد . اﯾﻦ ﮐﻪ اوﻟﯿﻦ ﻣﻼﻗﺎﺗﺸﻮن ﻧﯿﺴﺖ . «‬ ‫دﻧﺪان ﻫﺎﯾﻢ ﺑﻪ ﻫﻢ ﺳﺎﯾﯿﺪه ﺷﺪ . اﯾﻦ اوﻟﯿﻦ ﻣﻼﻗﺎﺗﺸﺎن از زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﻼ ﺑﻪ اﯾﻨﺠﺎ آﻣﺪ ﺑﻮد ، و ﺧﻮن ﻣﻄﺒﻮع او ﻓﻘﻂ ﺑﺮاي ﻣﻦ ﺟﺎذﺑﻪ ﻧﺪاﺷﺖ

.‬ ‫آﻟﯿﺲ ﺑﺎ دﯾﺪن ﭼﻬﺮه ي ﻣﻦ اﺧﻢ ﮐﺮد . » اوﻧﺎ ﻫﯿﭻ وﻗﺖ اﯾﻨﺠﺎ ﺷﮑﺎر ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻦ . ﺗﻮ ﮐﻪ اﯾﻨﻮ ﻣﯽ دوﻧﯽ. «‬ ‫وﻟﯽ دوﺳﺖ ﻫﻤﭽﻮن ﺑﺮادر ﺟﺎﺳﭙﺮ و ﺧﻮن آﺷﺎم ﮐﻮﭼﮑﯽ ﮐﻪ ﻋﺎﺷﻘﺶ ﺑﻮد

ﻣﺜﻞ ﻣﺎ ﻧﺒﻮدﻧﺪ ؛ آﻧﻬﺎ ﺑﻪ روش ﻋﺎدي ﺷﮑﺎر ﻣﯽ ﮐﺮدﻧﺪ . آﻧﻬﺎ دور و ﺑﺮ‬ ‫ﺑﻼ ﻗﺎﺑﻞ اﻋﺘﻤﺎد ﻧﺒﻮدﻧﺪ .‬ ‫ﭘﺮﺳﯿﺪم : » ﮐ‪ﯽ؟ «‬

‫او ﺑﺎ ﻧﺎراﺣﺘﯽ ﻟﺐ ﻫﺎﯾﺶ را ﺑﻬﻢ ﻓﺸﺮد ، وﻟﯽ ﭼﯿﺰي ﮐﻪ ﻧﯿﺎز داﺷﺘﻢ ﺑﺪاﻧﻢ را ﺑﻪ ﻣﻦ ﮔﻔﺖ : دوﺷﻨﺒﻪ ﺻﺒﺢ . ﻫﯿﭻ ﮐﺲ ﺑﻪ ﺑﻼ ﺻﺪﻣﻪ اي ﻧﻤﯽ زﻧﻪ.‬

‫ﻣﻮاﻓﻘﺖ ﮐﺮدم : » ﻧﻪ . ﻧﻤﯽ زده . « ﺳﭙﺲ ﺑﻪ ﻃﺮف ا‪ﻣ‪ﺖ ﭼﺮﺧﯿﺪم . » ﺣﺎﺿﺮي ، ا‪ﻣ‪ﺖ ؟ «‬ ‫» ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﺮدم ﻗﺮاره ﻓﺮدا ﺻﺒﺢ ﺣﺮﮐﺖ ﮐﻨﯿﻢ ؟ «‬ ‫» ﻣﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺗﺎ ﺷﻨﺒﻪ ﺷﺐ ﺑﺮﮔﺮدﯾﻢ . دﯾﮕﻪ

ﺑﺎ ﺧﻮدﺗﻪ ﮐﻪ ﮐﯽ ﺑﺨﻮاي راه ﺑﯿﻔﺘﯽ. «‬ ‫» ﺧﻮب ، ﺑﺎﺷﻪ . ﺑﺬار اول از رزاﻟﯽ ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﯽ ﮐﻨﻢ. «‬ ‫» ﺣﺘﻤﺎً . « ﺑﺎ اﺣﻮاﻟﯽ ﮐﻪ اﻵن رزاﻟﯽ داﺷﺖ ، ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﯽ ﮐﻮﺗﺎﻫﯽ ﻣﯽ ﺷﺪ.‬

‫ا‪ﻣ‪ﺖ ﻫﻤﺎن ﻃﻮر ﮐﻪ ﺑﻪ ﻃﺮف در ﭘﺸﺘﯽ ﻣﯽ رﻓﺖ ، اﻧﺪﯾﺸﯿﺪ : ﺗﻮ واﻗﻌﺎً اﺟﺎره اش دادي ، ادوارد .‬

‫» ﻓﮑﺮ ﮐﻨﻢ ﻫﻤﯿﻦ ﻃﻮره. «‬ ‫ا‪زﻣﻪ درﺧﻮاﺳﺖ ﮐﺮد : » ﯾﻪ ﺑﺎر دﯾﮕﻪ آﻫﻨﮓ ﺟﺪﯾﺪ رو ﺑﺮام ﺑﺰن. «‬

romangram.com | @romangram_com