#خورشـیـد_نیمــه_شب_پارت_161


‫ﻣﻮاﻓﻘﺖ ﮐﺮدم . » ﺣﺘﻤﺎً ، ﺧﯿﻠﯽ دوﺳ‪‬ﺖ دارم « ﻫﺮﭼﻨﺪ ﮐﻤﯽ ﺑﺮاي ﭘﯿﺮوي از ﻧﺖ اﺟﺘﻨﺎب ﻧﺎﭘﺬﯾﺮ آﺧﺮ ﻣﺮدد ﺑﻮدم- ﭘﺎﯾﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻏﺮﯾﺒﯽ ﺑﺮاﯾﻢ‬ ‫دردﻧﺎك ﺑﻮد . ﻟﺤﻈﻪ اي ﻓﮑﺮ ﮐﺮدم و ﺑﻌﺪ

، در ﺑﻄﺮي را از ﺟﯿﺒﻢ درآوردم و روي ﭘﺎﯾﻪ ي ﺧﺎﻟﯽ ﮐﺎﻏﺬﻫﺎي ﻧﺖ ﻗﺮار دادم . اﯾﻦ ﮐﺎر ﮐﻤﯽ ﻣﻔﯿﺪ‬ ‫واﻗﻊ ﺷﺪ- ﯾﺎدﮔﺎريِ ﮐﻮﭼﮏ ﻣﻦ از ﺑﻠﻪ ي او .‬ ‫ﺑﺎ ﺧﻮد ﺳﺮم را ﺑﻪ ﻧﺸﺎﻧﻪ ي رﺿﺎﯾﺖ ،

ﺗﮑﺎن دادم .‬ ‫ا‪زﻣﻪ و آﻟﯿﺲ ﻧﮕﺎﻫﯽ رد و ﺑﺪل ﮐﺮدﻧﺪ ، وﻟﯽ ﻫﯿﭻ ﮐﺪام ﭼﯿﺰي ﻧﭙﺮﺳﯿﺪﻧﺪ .‬

‫ﺑﺎ ﺻﺪاي ﺑﻠﻨﺪ ﺑﻪ ا‪ﻣ‪ﺖ ﮔﻔﺘﻢ : » ﺗﺎ ﺣﺎﻻ ﮐﺴﯽ ﺑﻬﺖ ﻧﮕﻔﺘﻪ ﺑﺎ ﻏﺬات ﺑﺎزي ﻧﮑﻦ؟ «‬ ‫ا‪ﻣ‪ﺖ درﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﻧﯿﺸﺨﻨﺪ ﻣﯽ زد و ﺑﺮاﯾﻢ دﺳﺘﯽ ﺗﮑﺎن داد و ﻓﺮﯾﺎد ﮐﺸﯿﺪ : » اوه ، ﻫﯽ ادوارد! « ﺧﺮس

از ﺣﻮاﺳﭙﺮﺗﯽ او اﺳﺘﻔﺎده ﮐﺮد ﺗﺎ ﺑﺎ ﭼﻨﮕﺎل‬ ‫ﭘﺮ زورش ﺑﻪ ﺳﯿﻨﻪ ي ا‪ﻣ‪ﺖ ﭼﻨﮓ ﺑﺰﻧﺪ . ﭘﻨﺠﻪ ﻫﺎي ﺗﯿﺰ ﭘﯿﺮاﻫﻦ او را درﯾﺪﻧﺪ و ﺑﺎ ﺑﺮﺧﻮرد ﺑﻪ ﭘﻮﺳﺖ او ﺻﺪاي ﺟﯿﻎ ﻣﺎﻧﻨﺪي ﺑﻪ ﮔﻮش رﺳﯿﺪ .‬

‫ﺧﺮس از ﺻﺪاي ﺗﯿﺰ ﻧﻌﺮه ﮐﺸﯿﺪ .‬

‫آو ، ﻟﻌﻨﺖ ، رز اﯾﻦ ﭘﯿﺮﻫﻨﻮ ﺑﻬﻢ داده ﺑﻮد!‬

‫ا‪ﻣ‪ﺖ ﻣﺘﻘﺎﺑﻼً ﺳﺮ ﺣﯿﻮان ﺧﺸﻤﮕﯿﻦ ﻏﺮﯾﺪ.‬ ‫آﻫﯽ ﮐﺸﯿﺪم و روي ﯾﮏ ﺗﺨﺘﻪ ﺳﻨﮓ ﻧﺸﺴﺘﻢ . اﺣﺘﻤﺎﻻً ﻣﺪﺗﯽ ﻃﻮل ﻣﯽ ﮐﺸﯿﺪ .‬ ‫اﻣﺎ ﮐﺎر ا‪ﻣ‪ﺖ ﺗﻘﺮﯾﺒﺎً ﺗﻤﺎم ﺷﺪه ﺑﻮد . او اﺟﺎزه داد ﺧﺮس ﺑﮑﻮﺷﺪ

ﺑﺎ ﺿﺮﺑﻪ ي دﯾﮕﺮي ﺳﺮ او را ﺑﮕﯿﺮد ، وﻗﺘﯽ ﺿﺮﺑﻪ ﺧﻄﺎ رﻓﺖ و ﺧﺮس ﺗﻠﻮﺗﻠﻮﺧﻮران‬ ‫ﻋﻘﺐ رﻓﺖ ﺧﻨﺪﯾﺪ . ﺧﺮس ﻏﺮﺷﯽ ﮐﺮد و ا‪ﻣ‪ﺖ دوﻣﺮﺗﺒﻪ از ﺑﯿﻦ ﻗﻬﻘﻪ ﻫﺎﯾﺶ ﻏﺮﯾﺪ . ﺑﻌﺪ ﺑﻪ ﻃﺮف

ﺣﯿﻮان ﺣﻤﻠﻪ ﮐﺮد ﮐﻪ روي ﭘﺎﻫﺎي ﻋﻘﺒﯽ اش‬ ‫اﯾﺴﺘﺎده و ﯾﮏ ﺳﺮو ﮔﺮدن از او ﺑﻠﻨﺪﺗﺮ ﺑﻮد . آﻧﻬﺎ روي زﻣﯿﻦ اﻓﺘﺎدﻧﺪ و درﺧﺖ ﺻﻨﻮﺑﺮ ﮐﻬﻨﺴﺎﻟﯽ را ﻫﻢ ﺑﺎ ﺧﻮد ﭘﺎﯾﯿﻦ ﮐﺸﯿﺪﻧﺪ ، ﺑﺪن ﻫﺎﯾﺸﺎن

درﻫﻢ‬ ‫ﭘﯿﭽﯿﺪ . ﺧﺮﺧﺮﻫﺎي ﺣﯿﻮان ﺧﺎﻣﻮش ﺷﺪ .‬ ‫ﭼﻨﺪ دﻗﯿﻘﻪ ﺑﻌﺪ ، ا‪ﻣ‪ﺖ ﺑﻪ ﻃﺮف ﺟﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻣﻨﺘﻈﺮش ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮدم آﻣﺪ . ﭘﯿﺮاﻫﻨﺶ ﻧﺎﺑﻮد ﺷﺪه ﺑﻮد ، ﭘﺎره و ﺧﻮﻧﯿﻦ ، ﭼﺴﺒﻨﺎك و ﭘﺮ از ﻣﻮي

ﺣﯿﻮان .‬ ‫ﻣﻮﻫﺎي ﺗﯿﺮه و ﻣﺠﻌﺪ او ﻧﯿﺰ ﭼﻨﺪان وﺿﻌﯿﺖ ﺑﻬﺘﺮي ﻧﺪاﺷﺖ . ﻧﯿﺸﺨﻨﺪ ﻋﺮﯾﻀﯽ روي ﺻﻮرﺗﺶ ﻧﻘﺶ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻮد .‬ ‫» اﯾﻦ ﯾﮑﯽ ﻋﺠﯿﺐ ﻏﺮﯾﺐ ﺑﻮد . وﻗﺘﯽ ﭼﻨﮕﻢ زد ﯾﻪ ﺟﻮراﯾﯽ

romangram.com | @romangram_com