رمان خورشـیـد نیمــه شب

#خورشـیـد_نیمــه_شب_پارت_159


دوﻣﺮﺗﺒﻪ ﺷﺎﻧﻪ ام را ﻓﺸﺮد .‬ ‫ﻧﯿﺎزي ﻧﺒﻮد ﺑﺮاي ﻧﻮاﺧﺘﻦ ﻗﻄﻌﻪ ي آﺷﻨﺎ ﺗﻤﺮﮐﺰ ﮐﻨﻢ . درﻋﻮض ﺑﻪ رزاﻟﯽ اﻧﺪﯾﺸﯿﺪم ، ﮐﻪ ﻫﻤﭽﻨﺎن ﺑﺎ ﺧﺠﺎﻟﺖ ﻧﻘﺎب آزردﮔﯽ زده و در ﮔﺎراژ ﺑﺨﻮد‬ ‫ﻣﯽ ﭘﯿﭽﯿﺪ و

ﺑﺎ ﺧﻮدم ﭘﻮزﺧﻨﺪ زدم .‬ ‫ﺣﺎﻻ ﮐﻪ ﻗﺪرت ﺣﺴﺎدت را در ﺧﻮدم ﮐﺸﻒ ﮐﺮده ﺑﻮدم ، ﮐﻤﯽ دﻟﻢ ﺑﺮاي او ﻣﯽ ﺳﻮﺧﺖ . اﺣﺴﺎس ﺑﺪﺑﺨﺖ ﻣﺄﺑﺎﻧﻪ اي ﺑﻮد . ﻣﺴﻠﻤﺎً ، ﺣﺴﺎدت او‬ ‫ﻫﺰاران ﺑﺎر ﻧﺎﭼﯿﺰ

ﺗﺮ از ﻣﻦ ﺑﻮد.‬ ‫در ﻋﺠﺐ ﺑﻮدم اﮔﺮ رزاﻟﯽ ﻫﻤﯿﺸﻪ زﯾﺒﺎﺗﺮﯾﻦ ﻧﺒﻮد ، ﺷﺨﺼﯿﺖ و زﻧﺪﮔﯽ او ﭼﻘﺪر ﻣﺘﻔﺎوت ﻣﯽ ﺷﺪ . آﯾﺎ اﮔﺮ زﯾﺒﺎﯾﯽ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻣﻬﻤﺘﺮﯾﻦ ﻧﻘﻄﻪ ﻗﻮت او‬ ‫ﻧﺒﻮد ، ﺷﺨﺺ ﺧﻮﺷﺤﺎل

ﺗﺮي ﻣﯽ ﺷﺪ ؟ ﺧﻮدﭘﺴﻨﺪي ﮐﻤﺘﺮ ؟ ﺷﻔﻘﺖ ﺑﯿﺸﺘﺮ ؟ ﺧﻮب ، اﺣﺘﻤﺎﻻً ﻓﮑﺮ ﮐﺮدن ﺑﻪ آن ﻣﻮﺿﻮع ﺑﯽ ﻓﺎﯾﺪه ﺑﻮد ، زﯾﺮا‬ ‫ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﻤﺎم ﺷﺪه ﺑﻮد و، او ﻫﻤﯿﺸﻪ زﯾﺒﺎﺗﺮﯾﻦ ﺑﻮد . ﺣﺘﯽ زﻣﺎن

اﻧﺴﺎﻧﯿﺘﺶ ، ﻫﻤﻮاره زﯾﺮ ﻧﻮراﻓﮑﻦ دﻟﺮﺑﺎﯾﯽ ﺧﻮد ﻗﺮار داﺷﺖ . ﻧﻪ اﯾﻨﮑﻪ از آن ﺑﺎﮐﯽ‬ ‫داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ . ﺑﺮﻋﮑﺲ- او ﺗﻘﺮﯾﺒﺎ ﺑﯿﺶ از ﻫﺮ ﭼﯿﺰ دﯾﮕﺮي ﻋﺎﺷﻖ ﺗﺤﺴﯿﻦ ﺷﺪن ﺑﻮد . آن ﺧﺼﻠﺖ ﺑﺎ

از دﺳﺖ رﻓﺘﻦ ﻓﻨﺎﭘﺬﯾﺮي اش ﺗﻐﯿﯿﺮي ﻧﮑﺮده‬ ‫ﺑﻮد .‬ ‫ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ، ﺑﺎ وﺟﻮد ﻧﺎاﻣﯿﺪي او ، از اﯾﻨﮑﻪ از ﻫﻤﺎن اول ، آﻧﮕﻮﻧﻪ ﮐﻪ اﻧﺘﻈﺎر داﺷﺖ ﺗﻤﺎم ﻣﺮدﻫﺎ او را ﺑﭙﺮﺳﺘﻨﺪ ، زﯾﺒﺎﯾﯿﺶ را ﺳﺘﺎﯾﺶ

ﻧﮑﺮده ﺑﻮدم‬ ‫ﺗﻌﺠﺒﯽ ﻧﺪاﺷﺖ اﯾﻦ ﮔﻮﻧﻪ رﻓﺘﺎر ﮐﻨﺪ . ﻧﻪ اﯾﻨﮑﻪ او ﻣﺮا آﻧﮕﻮﻧﻪ ﺑﺨﻮاﻫﺪ- اﺻﻼً ﭼﻨﯿﻦ ﭼﯿﺰي ﻧﺒﻮد . وﻟﯽ ﻋﻼرﻏﻢ اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع ، اﯾﻨﮑﻪ ﻣﻦ او را‬ ‫ﻧﻤﯽ ﺧﻮاﺳﺘﻢ آزرده اش

ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺑﻮد . او ﻋﺎدت داﺷﺖ ﻫﻤﻪ ﺧﺮﯾﺪارش ﺑﺎﺷﻨﺪ .‬ ‫داﺳﺘﺎن ﺟﺎﺳﭙﺮ و ﮐﺎرﻻﯾﻞ ﻓﺮق داﺷﺖ- آﻧﻬﺎ ﻫﺮدو ﻋﺎﺷﻖ ﺑﻮدﻧﺪ . ﻣﻦ از ﻫﻔﺖ دوﻟﺖ آزاد ﺑﻮدم و ﺗﺎ ﺣﺎﻻ، ﺳﺮﺳﺨﺘﺎﻧﻪ ﻗﻠﺒﻢ دﺳﺖ

ﻧﺨﻮرده ﺑﺎﻗﯽ‬ ‫ﻣﺎﻧﺪه ﺑﻮد .‬ ‫ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﺮدم آن ﮐﯿﻨﻪ ي ﻗﺪﯾﻤﯽ از ﺑﯿﻦ رﻓﺘﻪ اﺳﺖ و او ﻣﺪت ﻫﺎ ﭘﯿﺶ آن را ﺑﻪ دﺳﺖ ﻓﺮاﻣﻮﺷﯽ ﺳﭙﺮده .‬ ‫و ﻓﺮاﻣﻮش ﮐﺮده ﺑﻮد... ﺗﺎ روزي ﮐﻪ ﺑﺎﻻﺧﺮه ﮐﺴﯽ

را ﭘﯿﺪا ﮐﺮده ﺑﻮدم ﮐﻪ زﯾﺒﺎﯾﯿﺶ ﻣﺮا ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ رزاﻟﯽ اﯾﻦ اﺣﺴﺎس را در ﻣﻦ ﺑﻪ‬ ‫وﺟﻮد ﻧﯿﺎورده ﺑﻮد .‬ ‫رزاﻟﯽ ﺑﺮ اﯾﻦ ﺑﺎور ﺗﮑﯿﻪ ﮐﺮده ﺑﻮد ﮐﻪ اﮔﺮ ﻣﻦ زﯾﺒﺎﯾﯽ او را درﺧﻮر

ﺳﺘﺎﯾﺶ ﻧﺪﯾﺪه ﺑﻮدم ، ﭘﺲ ﺣﺘﻤﺎً ﻫﯿﭻ زﯾﺒﺎﯾﯽ اي روي زﻣﯿﻦ ﭼﺸﻤﻢ را‬ ‫ﻧﻤﯽ ﮔﺮﻓﺖ . او از ﻟﺤﻈﻪ اي ﮐﻪ ﻣﻦ زﻧﺪﮔﯽ ﺑﻼ را ﻧﺠﺎت داده ﺑﻮدم ﺧﺸﻤﮕﯿﻦ ﺷﺪه ﺑﻮد ، ﺑﺎ ﺷﻢ زﻧﺎﻧﻪ اش ﺑﻪ

ﻋﻼﻗﻪ اي ﮐﻪ ﺧﻮدم ﺗﻘﺮﯾﺒﺎً از آن‬ ‫ﺑﯽ اﻃﻼع ﺑﻮدم ، ﭘﯽ ﺑﺮده ﺑﻮد .‬ ‫دوﺑﺎره ﻣﯿﻞ ﺑﻪ ﺧﻨﺪﯾﺪﻧﻢ را ﺳﺮﮐﻮب ﮐﺮدم .‬

romangram.com | @romangram_com