رمان خورشـیـد نیمــه شب

#خورشـیـد_نیمــه_شب_پارت_158


‫ﺧﻨﺪه ي ﺗﻠﺨﯽ ﮐﺮدم .‬

‫ﺗﻮ ، ﺟﺪا از ﻫﺮ ﮐﺲ دﯾﮕﻪ اي روي اﯾﻦ ﺳﯿﺎره ، ﺑﺮاي ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑﺎ ﻫﻤﭽﯿﻦ ﻣﺸﮑﻞ ﺳﺨﺘﯽ آﻣﺎده ﺗﺮي . ﺗﻮ ﺑﻬﺘﺮ و ﺑﺎﻫﻮش ﺗﺮ از ﻫﻤﻪ ي ﻣﺎﯾﯽ .‬

‫آﻫﯽ ﮐﺸﯿﺪم . ﻫﺮ ﻣﺎدري ﻫﻤﯿﻦ ﻓﮑﺮ را درﻣﻮرد ﭘﺴﺮش ﻣﯽ ﮐﺮد .‬ ‫ا‪زﻣﻪ ﻫﻨﻮز از ﺑﺎﺑﺖ اﯾﻦ ﮐﻪ ﮐﺴﯽ ﭘﺲ از ﮔﺬﺷﺖ اﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﺳﺎل ﻗﻠﺐ ﻣﺮا ﻟﻤﺲ ﮐﺮده در ﭘﻮﺳﺖ ﺧﻮد ﻧﻤﯽ ﮔﻨﺠﯿﺪ ، ﺑﺮ

اﯾﺶ ﻋﻤﻖ ﻓﺎﺟﻌﻪ اﻫﻤﯿﯽ‬ ‫ﻧﺪاﺷﺖ . او ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﺮد ﻣﻦ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﯽ ﻣﺎﻧﻢ...‬

‫ﻧﺎﮔﻬﺎن ا‪زﻣﻪ ﺑﺎ ﺟﻬﺖ اﻓﮑﺎرش ﻣﺮا ﻣﺘﺤﯿﺮ ﮐﺮد ، اﻧﺪﯾﺸﯿﺪ : اوﻧﻢ ﺗﻮرو دوﺳﺖ ﺧﻮاﻫﺪ داﺷﺖ . اﮔﻪ دﺧﺘﺮ ﻓﻬﻤﯿﺪه اي ﺑﺎﺷﻪ . ﻟﺒﺨﻨﺪ زد . اﻣﺎ‬ ‫ﺗﺼﻮرش رو ﻫﻢ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﻧﻢ ﺑﮑﻨﻢ ﮐﻪ ﯾﻪ ﻧﻔﺮ

اﯾﻨﻘﺪر ﮐﻨﺪ ﺑﺎﺷﻪ ﮐﻪ ﻧﺒﯿﻨﻪ ﺗﻮ ﭼﻪ ﺗﯿﮑﻪ اي ﻫﺴﺘﯽ.‬

‫ﺑﻪ ﺷﻮﺧﯽ ﮔﻔﺘﻢ : » ﺑﺲ ﮐﻦ ﻣﺎﻣﺎن ، داري ﺧﺠﺎﻟﺘﻢ ﻣﯿﺪي . « ﮐﻠﻤﺎت او ، ﻫﺮﭼﻨﺪ ﺑﻌﯿﺪ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽ رﺳﯿﺪﻧﺪ ، ﺑﺎﻋﺚ دﻟﺨﻮﺷﯽ ﻣﻦ ﺷﺪ .‬ ‫آﻟﯿﺲ ﺧﻨﺪﯾﺪ و ﺑﺎ ﯾﮏ دﺳﺖ ﺷﺮوع ﺑﻪ زدن ﻗﻄﻪ

ي"ﻗﻠﺐ و روح" ﮐﺮد . ﻧﯿﺸﺨﻨﺪ زدم و ﻫﺎرﻣﻮﻧﯽ ﺳﺎده را ﺑﺎ او ﮐﺎﻣﻞ ﮐﺮدم . ﺳﭙﺲ اﺟﺮاﯾﯽ از‬ ‫"ﭼﺎپ اﺳﺘﯿﮑﺲ" را ﺑﻪ او ﻫﺪﯾﻪ دادم .‬ ‫او ﻫﺮ ﻫﺮ ﺧﻨﺪﯾﺪ ، ﺳﭙﺲ آﻫﯽ ﮐﺸﯿﺪ . ﮔﻔﺖ : »

ﮐﺎﺷﮑﯽ ﺑﻬﻢ ﻣﯽ ﮔﻔﺘﯽ واﺳﻪ ﭼﯽ ﺑﻪ ر‪‬ز ﻣﯽ ﺧﻨﺪﯾﺪي . وﻟﯽ دارم ﻣﯽ ﺑﯿﻨﻢ ﮐﻪ ﻧﻤﯽ ﮔﯽ. «‬

‫» ﻧﭻ. «‬ ‫او ﺑﺎ اﻧﮕﺸﺖ ﮔﻮﺷﻢ را ﮐﺸﯿﺪ .‬

‫ا‪زﻣﻪ ﺳﺮزﻧﺶ ﮐﻨﺎن ﮔﻔﺖ : » ﺑﺪ ﻧﺒﺎش آﻟﯿﺲ . ادوارد ﻣﯽ ﺧﻮاد ادب رو رﻋﺎﯾﺖ ﮐﻨﻪ. «‬ ‫» وﻟﯽ ﻣﻦ ﻣﯽ ﺧﻮام ﺑﺪوﻧﻢ. «‬ ‫ﺑﻪ ﻟﺤﻦ ﻧﺎﻟﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪي ﮐﻪ ﺻﺪاﯾﺶ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد ﺧﻨﺪﯾﺪم . ﺳﭙﺲ ﮔﻔﺘﻢ

: » ا‪زﻣﻪ، اﯾﻨﺠﺎ... « و ﺷﺮوع ﺑﻪ ﻧﻮاﺧﺘﻦ آﻫﻨﮓ ﻣﻮرد ﻋﻼﻗﻪ ي او ﮐﺮدم ،‬ ‫ﺗﻌﺮﯾﻒ ﺑﯽ اﺳﻤﯽ از ﻋﺸﻘﯽ ﮐﻪ ﺳﺎﻟﻬﺎي ﺳﺎل ﺑﯿﻦ او و ﮐﺎرﻻﯾﻞ دﯾﺪه ﺑﻮدم .‬ ‫» ﻣﺘﺸﮑﺮم ، ﻋﺰﯾﺰم، « او

romangram.com | @romangram_com