رمان خورشـیـد نیمــه شب

#خورشـیـد_نیمــه_شب_پارت_16


ﻫﻨﻮز ﺧﺎﻃﺮه ي آن راﯾﺤﻪ در ﺳﺮم ﺑﻮد ، ﻃﻌﻢ آن را ﭘﺸﺖ‬ ‫زﺑﺎﻧﻢ ﺣﺲ ﻣﯽ ﮐﺮدم . ﺣﺘﯽ آن را ﻫﻢ ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺑﺮاي ﻣﺪﺗﯽ ﻃﻮﻻﻧﯽ ﺗﺤﻤﻞ ﮐﻨﻢ . اﻣﺎ اﺣﺘﻤﺎﻻً ﻣﯽ ﺷﺪ ﺑﺮاي ﯾﮏ ﺳﺎﻋﺖ

ﺗﺤﻤﻞ ش ﮐﺮد .‬ ‫ﯾﮏ ﺳﺎﻋﺖ . ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﻗﺪري ﮐﺎﻓﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ از اﯾﻦ اﺗﺎق ﭘﺮ از ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺑﯿﺮون ﺑﺰﻧﻢ، ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺷﺎﯾﺪ ﻣﺠﺒﻮر ﻧﺒﻮدﻧﺪ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ اﻟﺒﺘﻪ اﮔﺮ‬ ‫ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﯾﮏ ﺳﺎﻋﺖ

ﮐﻮﺗﺎه را ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﮐﻨﻢ .‬ ‫اﯾﻨﮑﻪ ﻧﻔﺲ ﻧﮑﺸﯽ ، اﺣﺴﺎس ﻧﺎراﺣﺘﯽ داﺷﺖ . ﺑﺪن ﻣﻦ ﺑﻪ اﮐﺴﯿﮋن ﻧﯿﺎز ﻧﺪاﺷﺖ ، اﻣﺎ ﺑﺎ ﻏﺮاﯾﺰم ﺟﻮر در ﻧﻤﯽ آﻣﺪ . در زﻣﺎن ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ اﺳﺘﺮس‬ ‫داﺷﺘﻢ ، روي

ﺣﺲ ﺑﻮﯾﺎﯾﯽ ام ﺑﯿﺶ ﺗﺮ از ﺣﻮاس دﯾﮕﺮ اﺗﮑﺎ ﻣﯽ ﮐﺮدم . اﯾﻦ ﺣﺲ راه را ﺑﻪ ﺳﻮي ﺷﮑﺎر ﻧﺸﺎن ﻣﯽ داد ، اوﻟﯿﻦ اﺧﻄﺎر را در آن‬

‫زﻣﺎن ﻣﯽ داد . زﯾﺎد ﺑﻪ ﭼﯿﺰي ﺧﻄﺮﻧﺎك ﺗﺮ از ﺧﻮدم ﺑﺮﻧﻤﯽ ﺧﻮردم ، اﻣﺎ ﺻﯿﺎﻧﺖ ﻧﻔﺲ در ﮔﻮﻧﻪ ي ﻣﻦ ﻫﻢ ﺑﻪ اﻧﺪازه ي اﮐﺴﺮﯾﺖ اﻧﺴﺎن ﻫﺎ ﻗﻮي‬ ‫ﺑﻮد .‬ ‫ﻧﺎراﺣﺖ ، اﻣﺎ ﻗﺎﺑﻞ ﮐﻨﺘﺮل . ﺗﺤﻤﻞ

ﭘﺬﯾﺮﺗﺮ از اﺳﺘﺸﻤﺎم او و ﻓﺮو ﻧﮑﺮدن دﻧﺪان ﻫﺎﯾﻢ در آن ﭘﻮﺳﺖ ﻟﻄﯿﻒ ، ﻧﺎزك و ﺷﻔﺎف ، داغ، ﻣﺮﻃﻮب ،‬ ‫ﺟﺮﯾﺎنِ- ﯾﮏ ﺳﺎﻋﺖ ! ﻓﻘﻂ ﯾﮏ ﺳﺎﻋﺖ . ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﻋﻄﺮ ، ﺑﻪ ﻃﻌﻢ ﻣﯽ اﻧﺪﯾﺸﯿﺪم .‬

‫دﺧﺘﺮ ﺳﺎﮐﺖ ﻣﻮﯾﺶ را ﺑﯿﻦ ﻣﺎ ﻧﮕﻪ داﺷﺖ ، ﺑﻪ ﺟﻠﻮ ﺧﻢ ﺷﺪ و ﺑﺮاي ﻫﻤﯿﻦ روي دﻓﺘﺮش رﯾﺨﺘﻨﺪ . ﻣﻦ ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺻﻮرﺗﺶ را ﺑﺒﯿﻨﻢ ، ﺗﺎ ﺳﻌﯽ‬ ‫ﮐﻨﻢ اﺣﺴﺎﺳﺎﺗﯽ ﮐﻪ ﭼﺸﻤﺎن ژرف و

ﺷﻔﺎف او را ﭘﻮﺷﺎﻧﺪه ﺑﻮدﻧﺪ ﺑﺨﻮاﻧﻢ . آﯾﺎ ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ دﻟﯿﻞ اﺟﺎزه داده ﺑﻮد ﮔﯿﺴﻮاﻧﺶ ﺑﯿﻦ ﻣﺎ دﯾﻮار ﺑﺰﻧﺪ ؟ ﮐﻪ آن‬ ‫ﭼﺸﻢ ﻫﺎ را از ﻣﻦ ﻣﺨﻔﯽ ﮐﻨﺪ ؟ ﻟﺒﺮﯾﺰ از ﺗﺮس ؟ ﺧﺠﺎﻟﺖ ؟ ﺗﺎ رازﻫﺎﯾﺶ را

از ﻣﻦ ﻣﺨﻔﯽ ﻧﮕﻪ دارد ؟ آزردﮔﯽ ﭘﯿﺸﯿﻨﻢ از اﯾﻨﮑﻪ اﻓﮑﺎر ﺑﯽ ﺻﺪاي او‬ ‫ﻣﺮا از ورود ﺑﻪ داﺧﻞ ﺳﺮش ﻣﻨﻊ ﮐﺮده ﺑﻮد ، در ﺑﺮاﺑﺮ اﺣﺘﯿﺎج - و ﺗﻨﻔﺮ - ﮐﻪ در اﯾﻦ ﻟﺤﻈﻪ ﺑﺮ ﻣﻦ ﭼﯿﺮه ﺷﻪ ﺑﻮد

ﺿﻌﯿﻒ و ﮐﻢ رﻧﮓ ﺑﻮد . ﭼﻮﻧﮑﻪ‬ ‫ﻣﻦ از اﯾﻦ زن-ﺑﭽﻪ ي ﺿﻌﯿﻔﯽ ﮐﻪ در ﮐﻨﺎرم ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد ﻧﻔﺮت داﺷﺘﻢ ، ﺑﺎ ﺗﻤﺎم وﺟﻮد و ﺑﻪ اﻧﺪازه اي ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﻮد ﺳﺎﺑﻘﻢ ، ﻋﺸﻘﻢ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻮاده ام‬ ‫،

روﯾﺎﻫﺎﯾﻢ ﺑﺮاي اﯾﻨﮑﻪ ﺑﻬﺘﺮ از ﭼﯿﺰي ﺑﺎﺷﻢ ﮐﻪ ﻗﺒﻼ ﺑﻮدم ﭼﻨﮓ زده ﺑﻮدم ... از او ﻣﺘﻨﻔﺮ ﺑﻮدم ، ﺗﻨﻔﺮ از آن اﺣﺴﺎﺳﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻣﯽ داد - اﯾﻦ‬ ‫ﮐﻤﯽ ﮐﻤﮏ ﮐﺮد . ﺑﻠﻪ ، آزردﮔﯽ اي ﮐﻪ

ﻗﺒﻼ اﺣﺴﺎس ﻣﯽ ﮐﺮدم ﺿﻌﯿﻒ ﺑﻮد ، اﻣﺎ ﻫﻤﺎن ﻫﻢ ﮐﻤﮏ ﮐﺮد . ﺑﻪ ﻫﺮ ﺟﺎﯾﯽ ﻣﺘﻮﺳﻞ ﻣﯿﺸﺪم ﺗﺎ ذﻫﻦ‬ ‫ﻣﻦ را از اﯾﻨﮑﻪ ﺧﻮن او ﭼﻪ ﻣﺰﻫﺎ ي داﺷﺖ ﻣﻨﺤﺮف ﮐﻨﺪ .‬ ‫ﻧﻔﺮت و آزردﮔﯽ . ﺑﯽ

romangram.com | @romangram_com