رمان خورشـیـد نیمــه شب

#خورشـیـد_نیمــه_شب_پارت_15


‫در ﺳﺮم ، ﭼﺸﻤﺎن ﻣﻬﺮﺑﺎن ﮐﺎرﻻﯾﻞ ﻣﻦ را ﻧﺼﯿﺤﺖ ﻧﮑﺮدﻧﺪ . ﻣﯽ داﻧﺴﺘﻢ ﮐﻪ ﻣﻦ را ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻋﻤﻞ وﺣﺸﺘﻨﺎﮐﯽ ﮐﻪ‬ ‫ﺣﺘﯽ اﮔﺮ اﻵن ﺛﺎﺑﺖ ﻣﯽ ﮐﺮدم ﮐﻪ اﺷﺘﺒﺎه ﻣﯽ ﮐﺮده .‬

‫دﻫﻢ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﺨﺸﯿﺪ . ﭼﺮا ﮐﻪ ﻣﺮا دوﺳﺖ داﺷﺖ . ﭼﺮا ﮐﻪ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﺮدم ﻣﻦ ﺑﻬﺘﺮ از آﻧﭽﻪ ﺑﻮدم ﻫﺴﺘﻢ . و او ﺑﺎز ﻫﻢ ﻣﺮا دوﺳﺖ ﺧﻮاﻫﺪ داﺷﺖ ،‬

‫ﺑﻼ ﺳﻮان در ﺻﻨﺪﻟﯽ ﮐﻨﺎر ﻣﻦ ﻧﺸﺴﺖ ، ﺣﺮﮐﺎﺗﺶ ﺳﻨﮕﯿﻦ و ﻧﺎﺟﻮر ﺑﻮدﻧﺪ - ﺑﺎ ﺗﺮس؟ - و راﯾﺤﻪ ي ﺧﻮن او ﻫﻤﭽﻮن اﺑﺮي ﺳﺮﮐﺶ اﻃﺮاف ﻣﻦ‬ ‫را ﮔﺮﻓﺖ . ﺑﻪ ﭘﺪرم ﺛﺎﺑﺖ ﻣﯿﮑﺮدم ﮐﻪ

راﺟﻊ ﺑﻪ ﻣﻦ اﺷﺘﺒﺎه ﻣﯽ ﮐﻨﺪ. ﻏﻢ ﺣﺎﮐﯽ از اﯾﻦ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﮐﻢ و ﺑﯿﺶ ﻣﺎﻧﻨﺪ آﺗﺶ درون ﮔﻠﻮﯾﻢ دردﻧﺎك ﺑﻮد .‬ ‫ﺑﺎ ﺗﻨﻔﺮ ﺷﺪﯾﺪ از دﺧﺘﺮ ﻓﺎﺻﻠﻪ- ﺑﺎ ﻫﯿﻮﻻي دروﻧﻢ ﮐﻪ ﺑﺮاي ﮔﺮﻓﺘﻦ او ﺗﻼش ﻣﯽ

ﮐﺮد ﻣﺒﺎرزه ﻣﯽ ﮐﺮدم .‬ ‫ﭼﺮا او ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ اﯾﻨﺠﺎ ﻣﯽ اوﻣﺪ؟ ﭼﺮا او ﺑﺎﯾﺪ وﺟﻮد ﻣﯽ داﺷﺖ ؟ ﭼﺮا او ﺑﺎﯾﺪ ﺻﻠﺢ و آراﻣﺶ اﻧﺪﮐﯽ ﮐﻪ در اﯾﻦ زﻧﺪﮔﯽ ام داﺷﺘﻢ ﺧﺮاب ﻣﯽ ﮐﺮد ؟‬ ‫اﺻﻼً ﭼﺮا اﯾﻦ

اﻧﺴﺎن آزار دﻫﻨﺪه ﺑﻪ دﻧﯿﺎ آﻣﺪه ﺑﻮد؟ او ﻣﺮا ﻧﺎﺑﻮد ﻣﯽ ﮐﺮد .‬ ‫ﺻﻮرﺗﻢ را از او ﺑﺮﮔﺮداﻧﺪم ، ﺑﺎ ﺧﺸﻤﯽ ﻧﺎﮔﻬﺎﻧﯽ ، ﺑﯿﺰاري ﺑﯽ دﻟﯿﻠﯽ ﺗﻤﺎم وﺟﻮدم را ﻓﺮا ﮔﺮﻓﺖ .‬ ‫اﯾﻦ ﻣﻮﺟﻮد ﮐﻪ ﺑﻮد؟ ﭼﺮا

ﻣﻦ ، ﭼﺮا ﺣﺎﻻ؟ ﭼﺮا ﻣﻦ ﺑﺎﯾﺪ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰم را ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ اﯾﻨﮑﻪ او اﯾﻦ ﺷﻬﺮ ﺑﯽ ﺟﺬاﺑﯿﺖ را ﺑﺮاي ﭘﺪﯾﺪار ﺷﺪﻧﺶ اﻧﺘﺨﺎب‬ ‫ﮐﺮده ﺑﻮد از دﺳﺖ ﻣﯽ دادم ؟‬ ‫ﭼﺮا ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ اﯾﻨﺠﺎ ﻣﯽ آﻣﺪ ؟‬ ‫ﻣﻦ ﻧﻤﯽ

ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﯾﮏ ﻫﯿﻮﻻ ﺑﺎﺷﻢ ! ﻧﻤﯽ ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﯾﮏ اﺗﺎق ﭘﺮ از ﺑﭽﻪ ﻫﺎي ﺑﯽ ﮔﻨﺎه را ﺑﮑﺸﻢ ! ﻧﻤﯽ ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﺗﻤﺎم ﭼﯿﺰﻫﺎﯾﯽ را ﮐﻪ در ﯾﮏ‬ ‫زﻧﺪﮔﯽ ﭘﺮ از ازﺧﻮد ﮔﺬﺷﺘﮕﯽ و اﻧﮑﺎر ﺑﻪ دﺳﺖ آورده

ﺑﻮدم از دﺳﺖ ﺑﺪﻫﻢ !‬ ‫ﻧﻤﯽ ﺧﻮاﺳﺘﻢ . او ﻫﻢ ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﻣﻦ را ﻣﺠﺒﻮر ﮐﻨﺪ .‬ ‫ﻣﺸﮑﻞ آن ﻋﻄﺮ ﺑﻮد ، راﯾﺤﻪ ي ﺧﻮب او ﮐﻪ ﺑﻪ ﻃﺮزي وﺣﺸﺘﻨﺎك دل اﻧﮕﯿﺰ ﺑﻮد . اﮔﺮ ﻓﻘﻂ راﻫﯽ ﺑﺮاي

ﻣﻘﺎوﻣﺖ وﺟﻮد داﺷﺖ... اﮔﺮ ﻓﻘﻂ ﺗﻨﺪﺑﺎدي‬ ‫از ﻫﻮاي ﺗﺎزه ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺳﺮم را ﺧﺎﻟﯽ ﮐﻨﺪ .‬ ‫ﺑﻼ ﺳﻮان ﻣﻮي ﺑﻠﻨﺪ ، ﭘﺮﭘﺸﺖ و ﻣﺎﻫﻮﻧﯽ رﻧﮕﺶ را در ﻃﺮف ﻣﻦ ﺗﮑﺎن داد .‬ ‫ﻣﮕﺮ او رواﻧﯽ

ﺑﻮد ؟ ﻣﺜﻞ اﯾﻦ ﮐﻪ داﺷﺖ ﺑﺪﺗﺮ ﻫﯿﻮﻻ را ﺗﺮﻏﯿﺐ ﻣﯽ ﮐﺮد ! ﺑﻪ او ﻃﻌﻨﻪ ﻣﯽ زد و دﺳﺘﺶ ﻣﯽ اﻧﺪاﺧﺖ .‬ ‫ﺣﺎﻻ ﻫﯿﭻ ﻧﺴﯿﻢ دل رﺣﻤﯽ ﻧﺒﻮد ﮐﻪ ﺑﻮي او را از ﻣﻦ دور ﮐﻨﺪ. ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﺑﻪ زودي

از دﺳﺖ ﻣﯽ رﻓﺖ.‬ ‫ﻧﻪ ، ﻫﯿﭻ ﻧﺴﯿﻤﯽ ﻧﺒﻮد ﮐﻪ دﺳﺖ ﮐﻤﮏ دﻫﺪ . اﻣﺎ ﻣﻦ ﻣﺠﺒﻮر ﻧﺒﻮدم ﺗﻨﻔﺲ ﮐﻨﻢ.‬ ‫ﺟﺮﯾﺎن ﻫﻮا را در رﯾﻪ ﻫﺎﯾﻢ ﻣﺘﻮﻗﻒ ﮐﺮدم ؛ ﺣﺲ آﺳﻮدﮔﯽ ﻟﺤﻈﻪ اي ﺑﻮد ، اﻣﺎ ﻧﺎﻗﺺ .

romangram.com | @romangram_com