#خورشـیـد_نیمــه_شب_پارت_115
» ﻣﻦ ﻫﯿﭻ ﺗﺼﻤﯿﻤﯽ ﻧﮕﺮﻓﺘﻢ ، آﻟﯿﺲ. « » ﺣﺎﻻ ﻫﺮﭼﯽ ، ادوارد. « در ﺳﺮ او ﻫﺮ دو ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺑﻼ ، ﺑﺎز ﭘﺪﯾﺪار ﺷﺪ .
ﺑﺎ ﻧﺎراﺣﺘﯽ زﻣﺰﻣﻪ ﮐﺮدم : » اﮔﻪ ﻗﺮاره اوﻧﻮ ﺑﮑﺸﻢ ، دﯾﮕﻪ ﺷﻨﺎﺧﺘﻨﺶ ﭼﻪ ﻓﺎﯾﺪه اي داره؟ « آﻟﯿﺲ ﺑﺮاي ﻟﺤﻈﻪ اي ﻣﮑﺚ ﮐﺮد . » واﺳﻪ ﺗﻮ ﯾﻪ ﻓﺎﯾﺪه اي داره. « از آﺧﺮﯾﻦ ﭘﯿﭻ ﺑﺎ
ﺳﺮﻋﺖ ﻧﻮد ﻣﺎﯾﻞ در ﺳﺎﻋﺖ ﮔﺬﺷﺘﻢ ، ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺑﺎ ﺻﺪاي ﺟﯿﻎ ﻣﺎﻧﻨﺪي در ﯾﮏ اﯾﻨﭽﯽ دﯾﻮار ﮔﺎراژ ﻣﺘﻮﻗﻒ ﺷﺪ . در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺧﻮدم را از ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺑﯿﺮون ﻣﯽ اﻧﺪاﺧﺘﻢ روزاﻟﯽ ﺑﺎ ﻟﺤﻦ ﺧﻮ
دﺑﯿﻨﺎﻧﻪ اي ﮔﻔﺖ : » از دوﯾﺪن ﻟﺬت ﺑﺒﺮ. « وﻟﯽ اﻣﺮوز ﺑﺮاي دوﯾﺪن ﻧﻤﯽ رﻓﺘﻢ . ﺑﻪ ﺟﺎي آن ﺑﻪ ﺷﮑﺎر ﭘﺮداﺧﺘﻢ . ﺑﻘﯿﻪ ﻗﺮار ﺑﻮد ﻓﺮدا ﺑﻪ ﺷﮑﺎر ﺑﺮوﻧﺪ ، وﻟﯽ ﺣﺎﻻ ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺗﺸﻨﻪ
ﺑﻤﺎﻧﻢ . دوﺑﺎره ﺑﯿﺶ از ﺣﺪ ﻧﯿﺎز ﺧﻮردم و ﺧﻮدم را ﭘﺮ ﮐﺮدم- ﺧﻮش ﺷﺎﻧﺲ ﺑﻮدم ﮐﻪ در اﯾﻦ ﻣﻮﻗﻊ ﺳﺎل ﺑﻪ دﺳﺘﻪ اي ﮔﻮزن ﺷﻤﺎﻟﯽ ﮐﻮﭼﮏ و ﯾﮏ ﺧﺮس ﺳﯿﺎه ﺑﺮﺧﻮردم . از اﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﭘﺮ
ﺧﻮري اﺣﺴﺎس ﻧﺎراﺣﺘﯽ ﻣﯽ ﮐﺮدم . ﭼﺮا آن ﻣﻘﺪار ﮐﺎﻓﯽ ﻧﺒﻮد ؟ ﭼﺮا ﺑﺎﯾﺪ ﻋﻄﺮ او از ﻫﺮ ﭼﯿﺰي ﻗﻮي ﺗﺮ ﻣﯽ ﺑﻮد ؟ ﺷﮑﺎر ﮐﺮدم ﺗﺎ ﺑﺮاي روز ﺑﻌﺪ آﻣﺎده ﺑﺎﺷﻢ ، اﻣﺎ ، وﻗﺘﯽ ﮐﻪ دﯾﮕﺮ ﻧﺘﻮ
اﻧﺴﺘﻢ ﺷﮑﺎر ﮐﻨﻢ ﺳﺎﻋﺖ ﻫﺎ ﺗﺎ ﻃﻠﻮع ﺧﻮرﺷﯿﺪ ﻣﺎﻧﺪه ﺑﻮد ، ﻣﯽ داﻧﺴﺘﻢ ﮐﻪ روز ﺑﻌﺪ ﺑﻪ اﯾﻦ زودي ﻫﺎ ﻧﻤﯽ آﯾﺪ . وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪم ﻗﺼﺪ دارم آن دﺧﺘﺮ را ﭘﯿﺪا ﮐﻨﻢ ، ﺣﺲ اﺿﻄﺮاب و
وﺣﺸﺖ ﺑﺎز ﺳﺮاﻏﻢ آﻣﺪ . ﺗﻤﺎم راه ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﺑﻪ ﻓﻮرﮐﺲ ﺑﺎ ﺧﻮدم ﮐﻠﻨﺠﺎر رﻓﺘﻢ ، وﻟﯽ ﺑﺨﺶ ﻏﯿﺮ اﺻﯿﻞ ﺗﺮم ﺑﺮﻧﺪه ي ﻣﺒﺎﺣﺜﻪ ﺷﺪ و ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﻧﻘﺸﻪ ي ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﻧﺎﭘﺬﯾﺮم رﻓﺘﻢ . ﻫﯿﻮﻻ ﺑﯽ ﻗﺮ
ار وﻟﯽ ﺗﺤﺖ ﮐﻨﺘﺮل ﺑﻮد . ﻣﯽ داﻧﺴﺘﻢ ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﻓﺎﺻﻠﻪ ام را از او ﺣﻔﻆ ﮐﻨﻢ . ﻓﻘﻂ ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﺑﺪاﻧﻢ ﮐﺠﺎ ﺑﻮد . ﻓﻘﻂ ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﺻﻮرﺗﺶ ﺑﺒﯿﻨﻢ . از ﻧﯿﻤﻪ ﺷﺐ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﻮد و ﺧﺎﻧﻪ ي ﺑﻼ
ﺗﺎرﯾﮏ و ﺳﺎﮐﺖ ﺑﻮد . ﺗﺮاك او ﺟﻠﻮي ﺧﺎﻧﻪ ﭘﺎرك ﺷﺪه ﺑﻮد ، اﺗﻮﻣﺒﯿﻞ ﮐﺮوزر ﭘﻠﯿﺲ ﭘﺪرش در ﮔﺎراژ ﺑﻮد . ﻫﯿﭻ ﻓﮑﺮ ﻫﺸﯿﺎري در اﯾﻦ ﻧﺰدﯾﮑﯽ ﻫﺎ ﻧﺒﻮد . ﺑﺮاي دﻗﯿﻘﻪ اي از ﺗﺎرﯾﮑﯽ
ﺣﺎﺷﯿﻪ ي ﺟﻨﮕﻞ ﺧﺎﻧﻪ را ﺗﻤﺎﺷﺎ ﮐﺮدم . در ﺟﻠﻮﯾﯽ ﺣﺘﻤﺎً ﻗﻔﻞ ﺑﻮد- ﻣﺸﮑﻠﯽ ﻧﺒﻮد ، ﺑﻪ ﺟﺰ اﯾﻨﮑﻪ ﻧﻤﯽ ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﯾﮏ در ﺷﮑﺴﺘﻪ را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺪرك ﺟﺮم ﭘﺸﺖ ﺳﺮم ﺑﻪ ﺟﺎ ﺑﮕﺬارم .
ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺘﻢ در اول ﭘﻨﺠﺮه ي ﻃﺒﻘﻪ ي ﺑﺎﻻ را اﻣﺘﺤﺎن ﮐﻨﻢ . ﻣﺮدم اﮐﺜﺮاً ﺑﻪ ﺧﻮدﺷﺎن زﺣﻤﺖ ﻧﺼﺐ ﻗﻔﻞ در آﻧﺠﺎ را ﻧﻤﯽ دادﻧﺪ . از ﻣﺤﻮﻃﻪ ي ﺣﯿﺎط ﮔﺬﺷﺘﻢ و ﺑﺮاي ﻟﺤﻈﻪ اي ﺧﺎﻧﻪ را
romangram.com | @romangram_com