#خورشـیـد_نیمــه_شب_پارت_114
ﺗﺎﯾﻠﺮ . « آزردﮔﯽ ﻫﻨﻮز در ﺗﻦ ﺻﺪاﯾﺶ آﺷﮑﺎر ﺑﻮد . » آره ، ﻣﺎﯾﮏ ﺑﻬﻢ ﮔﻔﺖ. « » ﭘﺲ ﭼﺮا- ؟ « او ﺷﺎﻧﻪ ﻫﺎﯾﺶ را ﺑﺎﻻ اﻧﺪاﺧﺖ . » ﺧﻮب ﻓﮑﺮ ﮐﺮدم ﻓﻘﻂ ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺘﯽ از دﺳﺖ اون
ﺧﻼص ﺑﺸﯽ. « ﭼﺸﻢ ﻫﺎي او ﺑﺮﻗﯽ زد و ﺑﻌﺪ ﺳﺮد ﺷﺪ . » ﻣﺘﺎﺳﻔﻢ ﺗﺎﯾﻠﺮ؛ « ﺑﻪ ﻧﻈﺮ اﺻﻼً ﻣﺘﺎﺳﻒ ﻧﺒﻮد . » ﻣﻦ واﻗﻌﺎً ﻗﺮاره ﺑﺮم ﺳﯿﺎﺗﻞ. « او آن ﺑﻬﺎﻧﻪ را ﻗﺒﻮل ﮐﺮد، وﻟﯽ از اﻋﺘﻤﺎد
ﺑﻪ ﻧﻔﺴﺶ ﮐﺎﺳﺘﻪ ﻧﺸﺪ . » اﺷﮑﺎﻟﯽ ﻧﺪاره. آﺧﺮ ﺳﺎل ﻫﻢ ﻣﻬﻤﻮﻧﯽ رﻗﺺ دارﯾﻢ. « ﺑﺮﮔﺸﺖ و ﺑﻪ ﻃﺮف اﺗﻮﻣﺒﯿﻠﺶ رﻓﺖ . ﺣﻖ داﺷﺘﻢ ﺑﺮاي اﯾﻦ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺑﻤﺎﻧﻢ . ﻧﻤﯽ ﺷﺪ روي ﺣﺎﻟﺖ ﺑﻬﺖ
زده ي ﭼﻬﺮه ي او ﻗﯿﻤﺘﯽ ﮔﺬاﺷﺖ . ﺑﻪ ﺧﻮدم ﭼﯿﺰي را ﮐﻪ ﻧﯿﺎز ﺑﻪ داﻧﺴﺘﻨﺶ ﻧﺒﻮد ﮔﻔﺘﻢ- ﮐﻪ او ﻫﯿﭻ اﺣﺴﺎﺳﯽ ﺑﻪ ﭘﺴﺮﻫﺎي اﻧﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ آرزوي ﻫﻤﺮاﻫﯽ او را داﺷﺘﻨﺪ ﻧﺪاﺷﺖ . ﺑﻌﻼوه ،
ﺣﺎﻟﺖ ﭼﻬﺮه ي او اﺣﺘﻤﺎﻻً ﺑﺎ ﻣﺰه ﺗﺮﯾﻦ ﭼﯿﺰي ﺑﻮد ﮐﻪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﺎل دﯾﺪه ﺑﻮدم . در ﻫﻤﺎن ﻣﻮﻗﻊ ﺧﺎﻧﻮاده ام رﺳﯿﺪﻧﺪ ، از اﯾﻦ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺟﺎي ﺑﻪ ﺷﺪت اﺧﻢ ﮐﺮدن از ﺧﻨﺪه ﺗﮑﺎن ﻣﯽ ﺧﻮ
ردم ﮔﯿﺞ ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ .
اﻣﺖ ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺖ ﺑﺪاﻧﺪ . ﺑﻪ ﭼﯽ ﻣﯽ ﺧﻨﺪي ؟
در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺣﺎﻻ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ روﺷﻦ ﺷﺪن ﻣﻮﺗﻮر ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺑﻼ ﮐﻪ ﺧﺼﻤﺎﻧﻪ ﻣﯽ ﻏﺮﯾﺪ ﻗﻬﻘﻬﻪ ﻣﯽ زدم ﻓﻘﻂ ﺳﺮم را ﺗﮑﺎن دادم . ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽ رﺳﯿﺪ ﺑﺎزﻫﻢ آرزوي داﺷﺘﻦ ﯾﮏ ﺗﺎﻧﮏ را ﻣﯽ
ﮐﻨﺪ . روزاﻟﯽ ﺑﺎ ﺑﯽ ﺻﺒﺮي ﮔﻔﺖ : » ﺑﺮﯾﻢ! دﺳﺖ از اﺑﻠﻪ ﺑﺎزي ﺑﺮدار . اﻟﺒﺘﻪ اﮔﻪ ﻣﯽ ﺗﻮﻧﯽ. « ﮐﻠﻤﺎت او ﻣﺮا ﻧﺎراﺣﺖ ﻧﮑﺮد- ﺑﻪ ﺷﺪت ﺗﻔﺮﯾﺢ ﮐﺮده ﺑﻮدم . وﻟﯽ ﮐﺎري ﮐﻪ او ﺧﻮاﺳﺖ
اﻧﺠﺎم دادم . در راه ﺧﺎﻧﻪ ﻫﯿﭻ ﮐﺲ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺣﺮﻓﯽ ﻧﺰد . ﻫﺮ ﭼﻨﺪ وﻗﺖ ﯾﮏ ﺑﺎر ﺑﺎ ﺑﻪ ﯾﺎد آوردن ﭼﻬﺮه ي ﺑﻼ ، ﺑﻪ ﺧﻨﺪه ﻣﯽ اﻓﺘﺎدم . وﻗﺘﯽ در اﺗﻮﺑﺎن ﭘﯿﺶ ﻣﯽ رﻓﺘﻢ- ﺣﺎﻻ ﮐﻪ ﺷﺎﻫﺪي ﻧﺒﻮد ﺑﺎ
ﺳﺮﻋﺖ ﺑﺴﯿﺎر ﺑﺎﻻ- آﻟﯿﺲ ﺧﻮﺷﯽ ام را ﺧﺮاب ﮐﺮد . ﻧﺎﮔﻬﺎن ، ﺑﺪون اﯾﻨﮑﻪ ﺑﻪ آن ﻓﮑﺮ ﮐﻨﺪ و ﻫﺸﺪاري ﺑﻪ ﻣﻦ داده ﺑﺎﺷﺪ، ﭘﺮﺳﯿﺪ : » ﭘﺲ ﺣﺎﻻ دﯾﮕﻪ ﻣﯽ ﺗﻮﻧﻢ ﺑﺎ ﺑﻼ ﺣﺮف ﺑﺰﻧﻢ؟ « ﺑﺎ
ﺧﺸﻢ ﮔﻔﺘﻢ : » ﻧﻪ. « » ﻣﻨﺼﻔﺎﻧﻪ ﻧﯿﺴﺖ ! واﺳﻪ ﭼﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﺻﺒﺮ ﮐﻨﻢ؟ «
romangram.com | @romangram_com