رمان خورشـیـد نیمــه شب

#خورشـیـد_نیمــه_شب_پارت_102


ﺑﺸﮑﻨﺪ- ﻓﻘﻂ ﮔﺎﻫﯽ اوﻗﺎت ﻣﺜﻞ ﺳﺎﺑﻖ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺧﯿﺮه ﻣﯽ ﺷﺪ . از آﻧﺠﺎ ﮐﻪ‬ ‫اﺟﺎزه ﻧﻤﯽ دادم ﻧﮕﺎﻫﻢ ﺑﻪ او ﺑﯿﻔﺘﺪ ، ﺧﻮدم آن را ﻧﻤﯿﺪﯾﺪم ، وﻟﯽ آﻟﯿﺲ ﻫﺮوﻗﺖ او ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺖ ﻧﮕﺎه ﮐﻨﺪ ﺑﻪ ﻣﺎ

اﻃﻼع ﻣﯽ داد . ﺑﻘﯿﻪ ﻫﻨﻮز از‬ ‫داﻧﺴﺘﻪ ﻫﺎي ﻣﺸﮑﻞ ﺳﺎز آن دﺧﺘﺮ ، ﻧﮕﺮان ﺑﻮدﻧﺪ .‬

‫اﯾﻨﮑﻪ او ﻫﺮ از ﮔﺎﻫﯽ از راه دور ﺑﻪ ﻣﻦ ﺧﯿﺮه ﻣﯽ ﺷﺪ ﮐﻤﯽ دردم را آرام ﻣﯽ ﮐﺮد . ﻣﺴﻠﻤﺎً ، ﻓﻘﻂ ﻣﻤﮑﻦ ﺑﻮد در اﯾﻦ ﻓﮑﺮ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﻣﻦ ﭼﻪ ﻣﻮﺟﻮد‬ ‫ﻋﺠﯿﺐ ﻏﺮﯾﺒﯽ ﺑﻮدم .‬ ‫ﯾﮑﯽ از ﺳﻪ

ﺷﻨﺒﻪ ﻫﺎي ﻣﺎه ﻣﺎرس ﺑﻮد ، آﻟﯿﺲ ﮔﻔﺖ : » ﺑﻼ ﺗﺎ ﯾﮏ دﻗﯿﻘﻪ ي دﯾﮕﻪ ﺑﻪ ادوارد ﺧﯿﺮه ﻣﯽ ﺷﻪ . ﻋﺎدي رﻓﺘﺎر ﮐﻨﯿﺪ . « و ﺑﻘﯿﻪ‬ ‫ﺣﻮاﺳﺸﺎن را ﺟﻤﻊ ﮐﺮدﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﯽ ﺣﺮﮐﺖ ﻧﺒﺎﺷﻨﺪ وﻣﺜﻞ

اﻧﺴﺎﻧﻬﺎ وزﻧﺸﺎن را ﺟﺎ ﺑﺠﺎ ﮐﻨﻨﺪ ، ﮐﺎﻣﻼ ﺑﯽ ﺣﺮﮐﺖ ﺑﻮدن ﯾﮑﯽ از ﻋﻼ‪‬ﻣ‪‬ﺖ ﻫﺎي ﮔﻮﻧﻪ ي ﻣﺎ‬ ‫ﺑﻮد .‬ ‫ﺑﻪ اﯾﻨﮑﻪ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ وﻗﺖ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﻣﻦ ﻧﮕﺎه ﻣﯽ ﮐﺮد ﺗﻮﺟﻪ داﺷﺘﻢ . ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﻧﺒﺎﯾﺪ اﯾﻦ ﻃﻮر

ﻣﯽ ﺑﻮد ، اﻣﺎ اﯾﻦ ﻣﺮا ﺧﻮﺷﻨﻮد ﻣﯽ ﮐﺮد ﮐﻪ ﺗﻌﺪاد آن‬ ‫ﻧﮕﺎه ﻫﺎ ﺑﺎ ﮔﺬﺷﺖ زﻣﺎن ﮐﻢ ﻧﺸﺪه ﺑﻮد . ﻣﯽ داﻧﺴﺘﻢ ﻣﻔﻬﻮم اﯾﻦ ﭼﯿﺴﺖ ، اﻣﺎ ﺑﻪ ﻣﻦ اﺣﺴﺎس ﺑﻬﺘﺮي ﻣﯽ داد .‬

‫آﻟﯿﺲ آﻫﯽ ﮐﺸﯿﺪ . اي ﮐﺎش...‬

‫زﯾﺮ ﻟﺐ ﮔﻔﺘﻢ : » دﺧﺎﻟﺖ ﻧﮑﻦ، آﻟﯿﺲ. ﻫﻤﭽﯿﻦ اﺗﻔﺎﻗﯽ ﻧﻤﯽ اﻓﺘﻪ. «‬ ‫او اﺧﻢ ﮐﺮد . آﻟﯿﺲ ﻧﮕﺮان ﺷﮑﻞ ﮔﯿﺮي دوﺳﺘﯽ ﺧﯿﺎﻟﯿﺶ ﺑﺎ ﺑﻼ ﺑﻮد . ﺑﻪ ﻃﻮر ﻋﺠﯿﺒﯽ ، دﻟﺶ ﺑﺮاي دﺧﺘﺮي ﮐﻪ ﻧﻤﯽ

ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺗﻨﮓ ﺷﺪه ﺑﻮد .‬

‫اﻗﺮار ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ، ﺑﻬﺘﺮ از ﭼﯿﺰي ﻫﺴﺘﯽ ﮐﻪ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﺮدم . ﺗﻮ آﯾﻨﺪه رو ﺑﺎز ﺑﻬﻢ رﯾﺨﺘﻪ و ﺑﯽ ﻣﻌﻨﯽ ﮐﺮدي . اﻣﯿﺪوارم ﺧﻮﺷﺤﺎل ﺑﺎﺷﯽ .‬

‫» ﺑﺮاي ﻣﻦ ﺧﯿﻠﯽ ﻫﻢ ﻣﻌﻨﯽ داره. «‬ ‫ﻫﻮا را از ﺑﯿﻨﯽ اش ﺧﺎرج ﮐﺮد .‬ ‫ﺳﻌﯽ ﮐﺮدم ﺻﺪاي او را ﻧﺸﻨﻮم ، ﺣﻮﺻﻠﻪ ﺣﺮف زدن ﻧﺪاﺷﺘﻢ . ﺣﺎل و روزم ﺧﻮب ﻧﺒﻮد - ﻋﺼﺒﯽ ﺗﺮ از آﻧﭽﻪ ﺑﻪ

آﻧﻬﺎ ﻧﺸﺎن ﻣﯽ دادم ﺑﻮدم . ﻓﻘﻂ‬ ‫ﺟﺎﺳﭙﺮ از اﯾﻨﮑﻪ ﭼﻘﺪر ﺳﺨﺖ زﺧﻢ ﺧﻮرده ﺑﻮدم آﮔﺎه ﺑﻮد ، او ﺑﺎ ﻗﺎﺑﻠﯿﺖ ﺑﯽ ﻧﻈﯿﺮش ﺑﺮاي ﺣﺲ ﮐﺮدن و ﺗﺤﺖ ﺗﺎﺛﯿﺮ ﻗﺮار دادن وﺿﻊ رواﻧﯽ‬ ‫دﯾﮕﺮان

romangram.com | @romangram_com