#خورشـیـد_نیمــه_شب_پارت_101


ﺷﺪه ي او را ﻧﻤﯽ ﺷﻨﯿﺪ . او درك ﻧﻤﯽ ﮐﺮد زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ او از ﻣﺎدرش ﺣﺮف‬ ‫ﻣﯽ زد ، ﻣﺜﻞ اﯾﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﺎدري از ﻓﺮزﻧﺪش ﻣﯽ ﮔﻔﺖ- ﺑﺎ ﻋﺸﻖ ، ﺑﺨﺸﻨﺪه ، ﮐﻤﯽ ﻣﺘﺤﯿﺮ و ﺑﻪ ﺷﺪت ﻣﺤﺎﻓﻈﻪ

ﮐﺎر . او ﺻﺒﻮري ﺻﺪاي او را‬ ‫زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ واﻧﻤﻮد ﻣﯽ ﮐﺮد ﺑﻪ داﺳﺘﺎن ﻫﺎي ﺧﺴﺘﻪ ﮐﻨﻨﺪه اش ﻋﻼﻗﻪ ﭘﯿﺪا ﮐﺮده ﻧﻤﯽ ﺷﻨﯿﺪ و ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ او را از ﭘﺸﺖ ﺑﺮدﺑﺎرﯾﺶ ﺣﺲ ﻧﻤﯽ ﮐﺮد .‬

‫در ﺑﯿﻦ ﮔﻔﺘﮕﻮﻫﺎي او ﺑﺎ ﻣﺎﯾﮏ ، ﺗﻮاﻧﺴﺘﻪ ﺑﻮدم ﻣﻬﻢ ﺗﺮﯾﻦ ﺻﻔﺖ را ﺑﻪ ﻟﯿﺴﺘﻢ اﺿﺎﻓﻪ ﮐﻨﻢ ، ﺑﺰرﮔﺘﺮﯾﻦ اﻓﺸﺎﮔﺮي ﺑﻪ ﺳﺎدﮔﯽ ﮐﻤﯿﺎﺑﯽ آن ﺑﻮد . ﺑﻼ‬

‫ﺧﻮب ﺑﻮد . ﻫﻤﻪ ي ﺧﺼﻮﺻﯿﺎت دﯾﮕﺮ ﺑﻪ اﯾﻦ ﺧﺼﻠﺖ ﺑﺮﻣﯽ ﮔﺸﺖ- ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ و ﻓﺪاﮐﺎري و ﺑﺨﺸﻨﺪﮔﯽ و ﺷﺠﺎﻋﺖ و ﻋﺸﻖ ورزي- ﮐﻪ او واﻗﻌﺎً‬ ‫ﺧﻮب ﺑﻮد .‬ ‫ﺑﻪ ﻫﺮﺣﺎل ، اﯾﻦ اﮐﺘﺸﺎﻓﺎت

ﻣﻔﯿﺪ ﻣﺮا ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ آن ﭘﺴﺮ ﮔﺮم ﻧﮑﺮد . ﺣﺲ ﻣﺎﻟﮑﯿﺘﯽ ﮐﻪ او ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺑﻼ داﺷﺖ ، ﻣﺜﻞ ﻓﺎﻧﺘﺰي ﻫﺎي ﻧﺎ ﻫﻨﺠﺎرش‬ ‫ﻣﺮا ﺗﺤﺮﯾﮏ ﻣﯽ ﮐﺮد . ﺑﺎ ﮔﺬﺷﺖ زﻣﺎن او داﺷﺖ ﻣﻮرد اﻋﺘﻤﺎد او ﻧﯿﺰ

ﻗﺮار ﻣﯽ ﮔﺮﻓﺖ ، اﻧﮕﺎر داﺷﺖ او را ﺑﻪ ﺑﻘﯿﻪ ي ﺑﻪ اﺻﻄﻼح ﻣﺎﯾﮏ ، رﻗﯿﺒﺎﻧﺶ‬ ‫ﺗﺮﺟﯿﺢ ﻣﯽ داد- ﺗﺎﯾﻠﺮ ﮐﺮاوﻟﯽ ، ارﯾﮏ ﯾﻮرﮐﯽ ، و ﺣﺘﯽ ﺑﻪ ﻃﻮري ﻏﯿﺮ ﻋﺎدي ، ﺧﻮد ﻣﻦ . ﻣﺎﯾﮏ ﻃﺒﻖ

روال ﻋﺎدي ﻗﺒﻞ از ﺷﺮوع ﮐﻼس روي‬ ‫ﻟﺒﻪ ي ﻣﯿﺰ ﻣﺎ ﻣﯽ ﻧﺸﺴﺖ . ﺑﺎ او ﺣﺮف ﻣﯽ زد و ﺑﺎ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻫﺎي او دﻟﮕﺮم ﻣﯽ ﺷﺪ . ﺑﻪ ﺧﻮدم ﻣﯽ ﮔﻔﺘﻢ ﮐﻪ آﻧﻬﺎ ، ﻓﻘﻂ ﻟﺒﺨﻨﺪﻫﺎي ﻣﺆدﺑﺎﻧﻪ ﻫﺴﺘﻨﺪ.‬

‫ﻫﻤﯿﺸﻪ ، ﺧﻮدم را ﺑﺎ ﺗﺼﻮر ﮐﻮﺑﯿﺪن او ﺑﻪ دورﺗﺮﯾﻦ دﯾﻮار ﺑﺎ ﭘﺸﺖ دﺳﺖ ﺳﺮﮔﺮم ﻣﯽ ﮐﺮدم... اﯾﻦ ﮐﺎر اﺣﺘﻤﺎﻻً آﺳﯿﺐ ﺟﺪي اي ﺑﻪ او ﻧﻤﯽ زد...‬ ‫ﻣﺎﯾﮏ ﻣﻌﻤﻮﻻً ﻣﺮا ﺑﻪ ﭼﺸﻢ رﻏﯿﺒﺶ

ﻧﻤﯽ دﯾﺪ . ﺑﻌﺪ از ﺗﺼﺎدف ، او ﻧﮕﺮان اﯾﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﻦ و ﺑﻼ ﺗﺤﺖ ﺗﺎﺛﯿﺮ آن ﺗﺠﺮﺑﻪ ي ﻣﺸﺘﺮك ﻗﺮار ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ ،‬ ‫وﻟﯽ ﺑﻄﻮر واﺿﺢ ، ﻧﺘﯿﺠﻪ ﻣﻌﮑﻮس ﺷﺪه ﺑﻮد . آن ﻣﻮﻗﻊ ، او ﻫﻨﻮز ﻧﺎراﺣﺖ

ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﻦ ﺑﻼ را در ﺑﯿﻦ دوﺳﺘﺎﻧﺶ ﺑﺮاي ﺗﻮﺟﻪ اﻧﺘﺨﺎب ﮐﺮده ﺑﻮدم .‬ ‫وﻟﯽ ﺣﺎﻻ ﮐﻪ او را ﻫﻢ درﺳﺖ ﻣﺜﻞ دﯾﮕﺮان ﻧﺎدﯾﺪه ﻣﯽ ﮔﺮﻓﺘﻢ ، راﺿﯽ ﺷﺪه ﺑﻮد .‬ ‫ﺣﺎﻻ او ﺑﻪ ﭼﻪ ﭼﯿﺰي ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﺮد

؟ آﯾﺎ از ﺗﻮﺟﻪ او اﺳﺘﻘﺒﺎل ﻣﯽ ﮐﺮد ؟‬ ‫و ﺑﺎﻻﺧﺮه ، آﺧﺮﯾﻦ ﺷﮑﻨﺠﻪ ي ﻣﻦ ، از ﻫﻤﻪ دردﻧﺎك ﺗﺮ ﺑﻮد : ﮐﻨﺎره ﮔﯿﺮي ﺑﻼ . ﻫﻤﺎن ﻃﻮر ﮐﻪ ﻣﻦ او را ﻧﺎدﯾﺪه ﻣﯽ ﮔﺮﻓﺘﻢ ، او ﻫﻢ ﻣﺮا ﻧﺎدﯾﺪه‬ ‫ﻣﯽ

ﮔﺮﻓﺖ . او دﯾﮕﺮ ﻫﯿﭻ وﻗﺖ ﺳﻌﯽ ﻧﮑﺮد ﺑﺎ ﻣﻦ ﺣﺮف ﺑﺰﻧﺪ . ﺗﺎ آﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﻣﯽ داﻧﺴﺘﻢ او اﺻﻼً ﺑﻪ ﻣﻦ ﻓﮑﺮ ﻧﻤﯽ ﮐﺮد .‬ ‫اﯾﻦ ﻣﻤﮑﻦ ﺑﻮد دﯾﻮاﻧﻪ ام ﮐﻨﺪ- ﯾﺎ ﺣﺘﯽ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﻣﺮا ﺑﺮاي ﺗﻐﯿﯿﺮ آﯾﻨﺪه

romangram.com | @romangram_com