#خورشـیـد_نیمــه_شب_پارت_100
و اﺣﺘﯿﺎج و ﺧﺸﻮﻧﺖ ﺧﻮي ﺣﯿﻮاﻧﯽ ﻣﯽ رﻓﺖ ﮐﻪ آزاد ﺷﻮد . در آن ﻟﺤﻈﺎت ﺳﺨﺖ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﻨﻄﻘﯽ ﻋﻤﻞ ﮐﻨﻢ . و درﺳﺖ ﻣﺜﻞ روز اول ، ﻫﯿﻮﻻي دروﻧﻢ ﻣﯽ ﻏﺮﯾﺪ ﻫﺮ ﻟﺤﻈﻪ ﻣﻤﮑﻦ ﺑﻮد ﺧﻮ
دش را ﻧﺸﺎن دﻫﺪ... ﮐﻨﺠﮑﺎوي ﻗﺴﻤﺘﯽ داﺋﻢ از ﺷﮑﻨﺠﻪ ام ﺑﻮد . ﯾﮏ ﺳﻮال ﻫﯿﭻ ﮔﺎه از ذﻫﻨﻢ ﻧﻤﯽ رﻓﺖ : اﻻن داره ﺑﻪ ﭼﯽ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﻪ ؟ وﻗﺘﯽ ﺻﺪاي آه آرام او را ﻣﯽ ﺷﻨﯿﺪم . وﻗﺘﯽ
ﺣﻠﻘﻪ اي از ﻣﻮﻫﺎﯾﺶ را دور اﻧﮕﺸﺘﺶ ﻣﯽ ﭘﯿﭽﯿﺪ . وﻗﺘﯽ ﮐﺘﺎب ﻫﺎﯾﺶ را ﻣﺤﮑﻢ ﺗﺮ از ﺣﺪ ﻣﻌﻤﻮل ﭘﺎﯾﯿﻦ ﻣﯽ ﮔﺬاﺷﺖ . وﻗﺘﯽ دﯾﺮ ﺑﻪ ﮐﻼس ﻣﯽ آﻣﺪ . وﻗﺘﯽ ﺑﺎ ﺑﯽ ﺣﻮﺻﻠﮕﯽ ﺑﺎ ﭘﺎﯾﺶ روي
زﻣﯿﻦ ﺿﺮب ﻣﯽ ﮔﺮﻓﺖ . ﻫﺮ ﺣﺮﮐﺘﺶ ﯾﮏ ﻣﻌﻤﺎي دﯾﻮاﻧﻪ ﮐﻨﻨﺪه ﺑﻮد . وﻗﺘﯽ
ﺑﺎ داﻧﺶ آﻣﻮز دﯾﮕﺮي ﺣﺮف ﻣﯽ زد ، ﻫﺮ ﮐﻠﻤﻪ و ﺗُﻦ ﺻﺪاﯾﺶ را ﺑﺮرﺳﯽ ﻣﯽ ﮐﺮدم . او اﻓﮑﺎرش را ﺑﻪ زﺑﺎن ﻣﯽ آورد ، ﯾﺎ ﺑﻪ ﭼﯿﺰي ﮐﻪ ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺖ ﺑﮕﻮﯾﺪ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﺮد ؟ ﮔﺎﻫﯽ
اوﻗﺎت ﺑﻪ ﻧﻈﺮم ﻣﯽ رﺳﯿﺪ او ﺳﻌﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﭼﯿﺰي ﺑﮕﻮﯾﺪ ﮐﻪ ﺷﻨﻮﻧﺪه اش راﺿﯽ ﺷﻮد و اﯾﻦ ﻣﺮا ﺑﻪ ﯾﺎد ﺧﻮدم و ﺧﺎﻧﻮاده ام و زﻧﺪﮔﯽ وﻫﻢ آﻟﻮدﻣﺎن ﻣﯽ اﻧﺪاﺧﺖ- ﻣﺎ در اﻧﺠﺎم اﯾﻦ ﮐﺎر از
او ﺑﻬﺘﺮ ﺑﻮدﯾﻢ . ﻣﮕﺮ اﯾﻨﮑﻪ ﻣﻦ اﺷﺘﺒﺎه ﻣﯽ ﮐﺮدم و ﺧﯿﺎﻻﺗﯽ ﺷﺪه ﺑﻮدم . ﭼﺮا او ﺑﺎﯾﺪ ﻧﻘﺶ ﺑﺎزي ﻣﯽ ﮐﺮد؟ او ﯾﮑﯽ از آﻧﻬﺎ ﺑﻮد- ﯾﮏ اﻧﺴﺎن ﻧﻮﺟﻮان . ﻣﺎﯾﮏ ﻧﯿﻮﺗﻮن ﻣﺘﺤﯿﺮﮐﻨﻨﺪه ﺗﺮﯾﻦ
ﺷﮑﻨﺠﻪ ﻣﻦ ﺑﻮد . ﭼﻪ ﮐﺴﯽ ﺧﯿﺎل ﻣﯽ ﮐﺮد ﮐﻪ ﭘﺴﺮ ﻋﺎدي ، ﻓﻨﺎﭘﺬﯾﺮ و ﺧﺴﺘﻪ ﮐﻨﻨﺪه اي ﻣﺜﻞ او ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺖ اﯾﻨﻘﺪر ﻋﺬاب دﻫﻨﺪه ﺑﺎﺷﺪ ؟ اﮔﺮ ﺑﺨﻮاﻫﻢ ﻣﻨﺼﻔﺎﻧﻪ ﺑﮕﻮﯾﻢ ، ﮐﻤﯽ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ آن
ﭘﺴﺮ آزاردﻫﻨﺪه اﺣﺴﺎس ﻗﺪرداﻧﯽ ﻣﯽ ﮐﺮدم ، او ﺑﯿﺶ از ﺑﻘﯿﻪ آن دﺧﺘﺮ را ﺑﻪ ﺣﺮف ﻣﯽ ﮔﺮﻓﺖ . از ﺑﯿﻦ ﻣﮑﺎﻟﻤﻪ ﻫﺎي آن دو ﺧﯿﻠﯽ ﭼﯿﺰﻫﺎ در ﻣﻮرد او ﯾﺎد ﮔﺮﻓﺘﻢ- ﻫﻨﻮز داﺷﺘﻢ ﻟﯿﺴﺘﻢ را
ﮐﺎﻣﻞ ﻣﯽ ﮐﺮدم- وﻟﯽ ﺑﻪ ﻃﻮر ﮐﻞ ﮐﻤﮏ ﻫﺎي ﻣﺎﯾﮏ ﻓﻘﻂ ﺑﺎﻋﺚ ﻧﺎراﺣﺘﯽ ﻣﻦ ﻣﯽ ﺷﺪ . دﻟﻢ ﻧﻤﯽ ﺧﻮاﺳﺖ ﻣﺎﯾﮏ ﮐﺴﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﻗﻔﻞ اﺳﺮار او را ﻣﯽ ﮔﺸﺎﯾﺪ . ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﺧﻮدم اﯾﻦ ﮐﺎر
را اﻧﺠﺎم دﻫﻢ . اﯾﻨﮑﻪ او ﻫﯿﭻ وﻗﺖ ﺑﻪ ﻧﮑﺎت ﮐﻮﭼﮏ درﺑﺎره ي او ﺗﻮﺟﻪ ﻧﺪاﺷﺖ ، ﮐﻤﮏ ﻣﯽ ﮐﺮد . او ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰ راﺟﻊ ﺑﻪ او ﻧﻤﯽ داﻧﺴﺖ . او ﺑﻼﯾﯽ در ﺳﺮش ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺑﻮد ، ﮐﻪ وﺟﻮد ﻧﺪ
اﺷﺖ- دﺧﺘﺮي ﮐﻪ ﻣﺜﻞ ﺧﻮدش ﻣﻌﻤﻮﻟﯽ ﺑﻮد . او ﺑﺨﺸﻨﺪﮔﯽ و ﺷﺠﺎﻋﺘﯽ ﮐﻪ ﺣﺴﺎب او را از ﺑﻘﯿﻪ ي اﻧﺴﺎﻧﻬﺎ ﺟﺪا ﻣﯽ ﮐﺮد ، ﻧﺪﯾﺪه ﺑﻮد . او ﭘﺨﺘﮕﯽ ﻏﯿﺮ ﻣﻌﻤﻮل در اﻓﮑﺎر ﺑﺮ زﺑﺎن آورده
romangram.com | @romangram_com