رمان غروب خورشید

#غروب_خورشید_پارت_157

که ميزني وبي صدايي

شبا وقتي تو تنهايي پريشونه

سراغتو ميگيره اين دل ديوونه

جواب به خستگي هام تويي درمونم

خودت نيستي هنوزم از توميخونم

توفکرداشتنت مثل خود مجنونم

اميد آخرم عشقت شده جونمازاين شب هاي دلتنگي ديگه خستم

ازاين حسي که اسمشو نميدونم

کس نميدونه اين دل ديوونه وقتي ميگيره از توميخونه

من فقط ميخوام که باشم تابراي تو فداشم

تودلم هميشه هستي

پيش روم اگه نباشي

عاشقت که ميشه باشم

آرزوم که ميشه باشي

دوري وازم جدايي

ولي کنج دل يه جايي داري

مثله نبضي تو وجودم

که ميزني وبي صدايي

romangram.com | @romangram_com