رمان فردا بدون من

#فردا_بدون_من_پارت_92


"راست میگہ دیگہ"

نگاهی بہ عرفانہ کہ تندتندداشت حرفای استادویادداشت میکردکردم وگفتم:

"ازاین بچہ یادبگیربااینکہ استرس قرارشوداره بازم حواسش بہ درسشہ"

آنیتا:"چی چیوحواسش بہ درسشہ کل برگہ پرازاسم عرشیاس"

پوفی کشیدموخواستم چیزی بگم کہ ترابی بالحن خشنی گفت:

"شماسہ نفرچراهی پچ پچ میکنین،لطفانظم کلاسوبهم نزنید"

آنیتا:"ببخشیداستاد"

ترابی سری تکون دادودوباره مشغول شدمنم هرچی میگفتوروتختہ مینوشتی سریع توبرگم مینوشتم بعداینکہ کلاس تموم شدچهارنفری رفتیم کافہ نزدیک دانشگاه وبعددادن سفارشامون بہ همین پسرخوشگلہ کہ روزاولم دیده بودمشوحالافهمیدم اسمش نویده دادیم مشغول حرف زدن شدیم کہ عرشیااومدپیشمونوگفت:

"سلام خانوما"

جوابشودادیم کہ گفت:

"عرفانہ،یعنی عرفانہ خانوم میشہ باهم حرف بزنیم"

عرفانہ:"اوه بلہ بفرمایید"

عرشیانگاهی بہ ماکردوگفت:

"اگہ اشکال نداره کلاس بعدیوبیخیال شیدوبریم باهم یکم قدم بزنیمومنم حرفاموبهتون بگم ،البتہ اگہ مشکلی ندارید"

عرفانہ پوفی کشیدوگفت:

"مشکلی نیست"

بلندشدوبایہ خدافظی باماجلوترازعرشیارفت بیرون عرشیام واسمون سری تکون دادوخودش بهش رسوند


romangram.com | @romangram_com