رمان فردا بدون من

#فردا_بدون_من_پارت_52


باهم بہ اون سمتی کہ کیارش گفتہ بودرفتیم باباپشتش بہ من بودوداشت بہ عمہ کہ سرش پایین بودچیزی میگفت دستموروچشمای بابا گذاشتم کہ دستش رودستام گذاشتوبامهربونی گفت:

"چہ دستای لطیفی این دستافقط میتونہ واسہ یہ نفرباشہ ولی اسمشویادم نیست کی بودش؟"

من:"مال آرام خانومہ دخترگلت"

دستموازچشمای بابابرداشتم خم شدمولپشوبوسیدم

من:"سلام بابایی،سلام عمہ جون"

بابا:"سلام دخترم"

نگاهی بہ عمہ انداختم کہ باچشمای قرمز مهدیہ رونگاه میکرد صندلیی عقب کشیدمونشستم روش وبہ مهدیہ اشاره کردم اونم بشینہ سلامی کردونشست کنارم کہ عمہ باخوشرویی جوابشودادکہ گفتم:

"عمہ جون منم سلام کردما ولی شمافقط صدای مهدیہ روشندیدآره؟"

عمہ مصنوعی خندیدکہ گفتم

"چشمات چراخیسن گریہ کردی ؟نکنہ سیاوشودوست داشتی الان شکست عشقی خوردی"

عمہ:"راستش همیشہ توسروصدای زیادسرم دردمیگیره وچشمام قرمزمیشہ واسہ همونہ"

آهانی گفتم کہ مهدیہ گفت:

"میخواین براتون مسکن پیداکنم بیارم؟"

عمہ بامهربونی نگاهش کردودستشو گذاشت رودست مهدیہ گفت:

"نہ عزیزم لازم نیس "

باباومهدیہ مشغول حرف زدن شدن کہ منم آروم روبہ عمہ گفتم:

"عمہ مشکلی داری ؟ چراگریہ کردی؟"


romangram.com | @romangram_com