#بلو_پارت_28
ارسلان-بله؟
«گوششو طرفم گرفت و گفت:» نشنفتم.
-گفتم میرم خونه ی مامانم، بیام خونه ی بابا جون همه اتون میشید حاجی پای منبری.
ارسلان-مادرت کیه؟ تو مادر نداری فهمیدی؟ مادرت مرد تموم شد.
با بغض به طرفش رفتم و هولش دادم. بی حوصله یه طرف دیگه رو نگاه کرد و گفتم:
-هر خطایی بکنه مامان منه.
ارسلان-نه هر خطایی خــــــــر، رفته بی طلاق و بی هیچی تو تخت یه .... لااله الاالله به من چه به من چه.
دست به کمر راه رفت و یهو جوری داد زد که شونه ام پرید:»
-بابات سرشو انقدر توی دیوار زد که سرش ترکید، شوهر آدم بره زندان باید رفت پی الواتی؟
با چشمای خیس نگاش کردم ، با بغض و صدای لرزون گفتم:-قضاوت...قضاوت نکن.
با صورت جمع شده گفت:
-قضاوت صیغه ی کیِ کلمه برای من یاد گرفته قضاوت؛ رفته با داداششه باباشه با کیه مقتول که مثلا رضایت بگیره؟ دِ صد سال عمو بپوسه تو زندان زنش رفته کجا؟!
«با پوزخند ادامه داد:»قضاوت، من خودم «زد به سینه اش» خودم دیدم.
romangram.com | @romangram_com